Δεν εκδικάστηκαν την Τρίτη (19/12) στο Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Καβάλας, οι ομαδικές προσφυγές των 355 Καβαλιωτών επαγγελματιών κατά του πρώην Ο.Α.Ε.Ε. και νυν Ε.Φ.Κ.Α.
Η διοίκηση του Οργανισμού από την Αθήνα δεν απέστειλε τις απόψεις της στον φάκελο, οπότε ο πρόεδρος του διοικητικού δικαστηρίου ανέβαλε αυτεπαγγέλτως την εκδίκαση της υπόθεσης, όπως προβλέπεται δικονομικά, για τις 24 Απριλίου του 2018.
Λ. Παππάς: «Η αναβολή ήταν κάτι που δεν θέλαμε να συμβεί…»
«Προφανώς ήταν κάτι που δεν θέλαμε να συμβεί, αλλά εκ των πραγμάτων το δικαστήριο δεν είχε άλλη δυνατότητα. Η διοίκηση του Ο.Α.Ε.Ε. στην Αθήνα δεν συνέβαλε, ώστε να εκδικαστούν οι υποθέσεις. Πρακτικά αυτό σημαίνει καθυστέρηση τεσσάρων και πλέον μηνών και επιπλέον ταλαιπωρία για τους 355 συμπολίτες μας. Αυτή η καθυστέρηση δεν οφείλεται ούτε σε εμάς, ούτε στους δικηγόρους του Ο.Α.Ε.Ε., αλλά ούτε και στους προϊστάμενους και υπαλλήλους του Ο.Α.Ε.Ε. της Καβάλας, παρά μόνο στη διοίκηση του Οργανισμού στην Αθήνα», τόνισε με σύντομη δήλωσή του για το θέμα στον «Ενήμερο», ο δικηγόρος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Καβάλας, Λεωνίδας Παππάς.
Από το 2014 έχουν κατατεθεί οι συγκεκριμένες προσφυγές
Ο πρόεδρος της Ο.Ε.Β.Ε.Κ., Γιάννης Παναγιωτίδης, είχε πρόσφατα δηλώσει ότι πρόκειται για μια διαδικασία που ούτως ή άλλως έχει καθυστερήσει πολύ να εξελιχθεί, καθώς η συγκεκριμένη πρωτοβουλία κατά του τότε Ο.Α.Ε.Ε. είχε αναληφθεί από την Ομοσπονδία το 2014!
«Θα ζητήσω δημόσια από την διοίκηση του Ο.Α.Ε.Ε. σε τοπικό επίπεδο, αλλά και σε κεντρικό όπου θα στείλουμε επιστολή, να μην ζητήσουν αναβολή, ώστε να μην κωλυσιεργήσει περισσότερο η εκδίκαση των υποθέσεων, γιατί ήδη έχουμε καθυστερήσει πολύ κι άτομα που είχαν προσφύγει τότε, πιθανόν, να έχουν κλείσει σήμερα τις επιχειρήσεις τους», είχε πει ο κ. Παναγιωτίδης, ωστόσο μια ακόμη αναβολή δεν αποφεύχθηκε.
Ο Ο.Α.Ε.Ε. χρέωνε ποσά χωρίς την παροχή των αντίστοιχων υπηρεσιών
Να σημειωθεί ότι τα άτομα που είχαν κάνει τις προσφυγές χρωστούσαν στον Ο.Α.Ε.Ε., δεν είχαν ασφάλιση και η προσφυγή ήταν κατά μέρους του ποσού που τους χρεώνανε και των προσαυξήσεων, σχετικά με τις εισφορές για την υγειονομική περίθαλψη, κάτι που όμως δεν τους το παρείχε ο Ο.Α.Ε.Ε. επειδή υπήρχαν οι οφειλές.
Αίτημα των ασφαλισμένων ήταν η θεώρηση των βιβλιαρίων ασθενείας, η χορήγηση βεβαιώσεων περί των οφειλών τους και κυρίαρχο εξ αυτών η διαγραφή των εισφορών του κλάδου ασθενείας για την επίμαχη περίοδο, κατά την οποία επειδή όφειλαν στον Ο.Α.Ε.Ε. εισφορές, δεν μπορούσαν να θεωρήσουν τα βιβλιάρια κι ως εκ τούτου δεν είχαν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτός είναι ο πυρήνας της δικαστικής μάχης, δηλαδή το πως γίνεται ο Ο.Α.Ε.Ε. να χρεώνει μια υπηρεσία που δεν παρείχε! Αντίθετα τα ποσά αυτά καταλογίζονται, προσαυξάνονται με τόκους κι είτε παρακρατούνται από τη σύνταξη, είτε λόγω αυτών των οφειλών σε κάποιους δεν θα χορηγηθεί σύνταξη.