Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
«Η μείωση των τραπεζικών συναλλαγών μπορεί να φτάσει ακόμη και στα 75 ευρώ το χρόνο, μόνο για βασικές πράξεις» δήλωσε κυβερνητικός αξιωματούχος και αυτό αντιμετωπίστηκε με χλευασμό.
Δύο οι επισημάνσεις τους:
Η ΠΡΩΤΗ είναι πως κάθε υπηρεσία πρέπει να πληρώνετε, τίποτα δεν είναι δωρεάν. Άρα και η τραπεζική διευκόλυνση να κάνεις τραπεζικές συναλλαγές χωρίς να πηγαίνεις σε μια τράπεζα και να περιμένεις στην ουρά, γιατί να μην πληρώνεται από τον πελάτη με λίγα ευρώ;
Η ΔΕΥΤΕΡΗ είναι πως τελικά όλος αυτός ο κυβερνητικός ντόρος θα αποφέρει ελάχιστα οφέλη για τον καταναλωτή, τι είναι 75 ευρώ σε ένα χρόνο; Τίποτα.
Ας ξεκινήσουμε από αυτό. Τι είναι 75 ευρώ; Είναι εργασία τριών και κάτι ημερών. Ένας εργαζόμενος χρειάζεται τόσες μέρες για να πάρει αυτά τα χρήματα, άρα ΔΕΝ είναι λίγα. Αν μπορείς να γλυτώσεις αποδοχές τριών ημερών αυτό είναι κάτι καλό.
Πάμε και στην υπηρεσία μη μετακίνησης του πελάτη προς την Τράπεζα και τις ουρές της. Αυτή έχει ήδη πληρωθεί και με το παραπάνω από τους πελάτες της, διότι με τις ηλεκτρονικές επαφές, οι Τράπεζες μειώνουν προσωπικό, κλείνουν καταστήματα και έχουν τεράστια μείωση του κόστους λειτουργίας τους. Θέλουν και να κερδίζουν κι άλλα;
Από όσα ακούω λοιπόν υπάρχει και κάτι σωστό, που αφορά τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των Τραπεζών που σήμερα δεν υπάρχει γιατί είναι καρτέλ που συμφωνούν τις κοινές τιμές στα μικροέξοδα. Εδώ ναι η κυβέρνηση πρέπει να απολογηθεί. Γιατί αν υπήρχε ανταγωνισμός τότε οι τιμές προς τα κάτω θα απέφεραν όφελος περισσότερο από 75 ευρώ τον χρόνο.
