ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΛΕΜΟΝΤΖΗ
Εγώ βλέπω έναν ευγενή σκοπό στην απόφαση της Παπαποστόλου να ανεβάσει ένα μιούζικαλ. Θέλει και μπορεί να καταστήσει έγκυρη τη χρησιμότητα του μιούζικαλ και της ευρύτερης έννοιας της μουσικής στην απολαυστική θέαση του κοινού, αλλά και στη εντρύφηση των εφήβων στο συγκεκριμένο είδος. Ενώ άλλα είδη μπορεί να έχουν κατασκευάσει έναν χώρο διαχωρισμένο για τη δική τους χρήση, μόνο το μιούζικαλ απεικονίζει αυτόν τον χώρο που γοητεύεται από την μαγεία της απόδοσης, όπου ο καθένας και όλοι μαζί μπορούν να μεταφερθούν σ’ ένα εκπληκτικό τραγούδι χορού, ώστε να επιτρέψει την απρόσκοπτη έκφραση των συναισθημάτων.
Το «Grease», δημιούργημα των Jim Jacobs και Warren Casey, ανέβηκε στο Broadway το 1971, ενώ στη μεγάλη οθόνη έκανε πρεμιέρα το 1978. Μετά από 50 χρόνια και αμέτρητες διασκευές του στην παγκόσμια σκηνή, η Θεατρική Ομάδα Εφήβων «ΠΑΡΕ(ν)ΘΕΣΗ» του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελευθερούπολης αποφασίζει φέτος, για πρώτη φορά, να αναμετρηθεί με τις ιδιαίτερες απαιτήσεις ενός μιούζικαλ.
Από την αρχή της χρονιάς, και έχοντας στο ενεργητικό μας παραστάσεις που άγγιξαν πολύ ευαίσθητα και ιδιαίτερα θέματα, αφουγκραστήκαμε πως η φετινή ανάγκη των παιδιών μας, ήταν η διασκέδαση και η εξωστρέφεια. Το σεβαστήκαμε, είπαμε όλοι μαζί «ναι, θα το κάνουμε», και ξεκινήσαμε την προετοιμασία, γνωρίζοντας καλά πως δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση.
Κάτω από τη διασκεδαστική, πολύχρωμη ομπρέλα της, εκ πρώτης όψεως, αφέλειας του εφηβικού έρωτα, των μελωδιών από το Rock ‘n Roll και τις μπαλάντες που άφησαν εποχή, οι 25 συμμετέχοντες της ομάδας και όσοι δουλέψαμε μαζί τους για την παράσταση αυτή, ιδρώσαμε κυριολεκτικά τις φανέλες μας, με στοίχημά μας τον σκηνικό συντονισμό μέσα από τη μουσική και χορευτική διδασκαλία, την πρόζα και τις διαρκείς αλλαγές σκηνών. Το χαρήκαμε πολύ! Το ίδιο ευχόμαστε και για τους θεατές!
Βάγια Παπαποστόλου
Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών ο Ντάνι, ένας μοντέρνος νέος συναντάει στην παραλία τη Σάντι, μια ήσυχη, συντηρητική κοπέλα και ερωτεύονται. Όταν όμως το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του, η Σάντι τού λέει ότι πρέπει να επιστρέψει στην Αυστραλία, αλλά ο Ντάνι της απαντά ότι η αγάπη τους «είναι μόνο η αρχή».
Ένας καλοκαιρινός έρωτας που εξελίχθηκε σε πείσμα της εφηβικής αφέλειας. Συνήθως, αυτό που συμβαίνει το καλοκαίρι μένει εκεί. Όμως η Σάντι και ο Ντάνι θέλουν να καταργήσουν αυτό το στεγανό.
Γύρω από αυτή την προσπάθεια βλέπουμε να εκτυλίσσονται οι εφηβικοί έρωτες, οι κλασσικές κόντρες, τα πειράγματα, μα πάνω απ΄ όλα, αυτό που έρχεται στο τέλος. Η αίσθηση ότι θα είμαστε για πάντα νέοι, ότι δεν θα ηττηθούμε από καμία ρυτίδα. Ότι εκείνο το «summer of 69» (για την κλάση μου) που τραγουδάει ο Bryan Adams θα είναι η αιώνια λιακάδα μας. Το δικό μας «San Junipero».
Το μεγαλύτερο επίτευγμα της πολυπρόσωπης παράστασης είναι ότι στο τέλος σε αφήνει με μια γλυκιά αίσθηση. Όποια ηλικία κι αν έχεις, ως θεατής, θυμάσαι αυτό που ήσουν. Θυμάσαι όλες τις επαναστάσεις που έλαβαν χώρα στο εφηβικό σου κορμί. Όπως λέει κι ένα τραγούδι της Lana Del Rey, God Save Our Young Blood.
Από κει και πέρα υπάρχει μια μεγάλη «ομπρέλα» επί σκηνής και από κάτω της εξελίσσονται οι μικρές προσωπικές ιστορίες, που ανθίζουν. Η μεγάλη ομπρέλα είναι ότι κάθε μέλος της ομάδας, πείθει για το πάθος με το οποίο έχει δουλέψει τον ρόλο του. Κι αν υπάρχει πάθος και αγάπη από όλους τους συντελεστές, τότε το αποτέλεσμα είναι χάρμα ιδέσθαι.
Ολόκληρη η παράσταση είναι μια ευφρόσυνη γιορτή. Τραγούδι, χορός, παρέες εφήβων, κοριτσίστικα πιτζάμα πάρτι, μαζορέτες και μάγκες, μονομαχίες με αυτοκίνητα, πρώτοι έρωτες, διαγωνισμοί χορού με ξέφρενο rock ‘n’ roll. Η απόδοση όλων των παραπάνω από τη θεατρική ομάδα «ΠΑΡΕ(ν)ΘΕΣΗ» είναι άκρως απολαυστική, γοητευτική και άρτια.
Η Σάντι, ο ορισμός της αθωότητας, με το γαλάζιο της φόρεμα και τα δεν… στο ποτό, στο κάπνισμα, στο ξενύχτι, μαζί με τα κορίτσια που φορούν γυαλιά ηλίου και διαχέουν τη φρεσκάδα τους στην αίθουσα και ο Ντάνι, ο ορισμός του coοl, που περπατάει σαν να του ανήκει ο κόσμος μαζί με τα «άτακτα» αγόρια, με τα μαύρα δερμάτινα και το μπλαζέ ύφος του κατακτητή, φέρνουν το καλοκαίρι παρέα στην Άνοιξη.
Τη Σάντι και τον Ντάνι πλαισιώνουν ένα λαμπερό, εντυπωσιακό, πολυμελές cast ταλαντούχων εφήβων ηθοποιών – τραγουδιστών- χορευτών, που υπερασπίζονται με σαρωτική ενέργεια και αστείρευτο κέφι, τόσο την παρουσία τους στη σκηνή, όσο και ολόκληρο το απαιτητικό αυτό εγχείρημα!
Το «Grease» συνδυάζει επιδέξια το doo-wop crooning – στιλ ρυθμού-εν-μπλουζ και ροκ-εν-ρολ φωνητικής μουσικής, δημοφιλούς στις δεκαετίες του 1950 και του ’60 – με ένα funky ρυθμό της δεκαετίας του 1970, ένα νεύμα τόσο για τη δεκαετία στην οποία διαδραματίζεται το έργο, όσο και των δεκαετιών του ’30 και ΄40, όπου συναντάμε τις ρίζες του συγκεκριμένου στιλ.
Τα κοστούμια (Θάλεια Αβραμίδου), τα φώτα (Βασίλης Κάτσικας), τα σκηνικά (Βασίλης Παπαευαγγέλου, Κική Παπαγαβιήλ, Δέσποινα Κοκκινίδου), οι εξαίσιες χορογραφίες της Κατερίνας Βασιλείου, το κείμενο και τα λόγια των τραγουδιών της πολυσχιδούς προσωπικότητας Βάγιας Παπαποστόλου, που υπογράφει και τη σκηνοθεσία, προσφέρουν γενναιόδωρα ένα ευφρόσυνο πακέτο ήχων, εικόνων, κινήσεων, υπόκρισης στους θεατές που επευφημούν με χειροκροτήματα, διαρκώς, το όλο εγχείρημα.
Λοιπόν, μια από τις ταινίες που σημάδεψαν το παγκόσμιο σινεμά στη δεκαετία του, που άφησε παρακαταθήκη τραγούδια συνδεδεμένα με τις πιο γλυκές αναμνήσεις, μεταφέρεται εμπνευσμένα στο σανίδι, από την ομάδα «ΠΑΡΕ(ν)ΘΕΣΗ του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελευθερούπολης . Εμείς αδράξαμε την ευκαιρία να δούμε ένα από τα καλύτερα μιούζικαλ της θεατρικής σκηνής. Χωρίς χρονικό πλαίσιο. Μια ευπρόσωπη παραγωγή που ανταποκρίθηκε απόλυτα στις προσδοκίες μας.
Αυτό το «Grease (το θεατρικό hit που έγραψε ιστορία στο Μπρόντγουεϊ ως ένα από τα μακροβιότερα έργα), είναι ένα ερασιτεχνικό μεν, αλλά με επαγγελματική ευσυνειδησία και προσοχή μιούζικαλ – χρονομηχανή, είναι μία παράσταση για όλη την οικογένεια, που έχτισε με πολλή δουλειά, μεράκι και αγάπη η ομάδα της Ελευθερούπολης, είναι μια βόλτα στα πολύχρωμα, λαμπερά 50ς μέσα από rock ‘n’ roll μελωδίες και ρομαντικά τραγούδια.
Όλα όσα κάνουν ένα μιούζικαλ αξέχαστο, δηλαδή!
Χορός, τραγούδι και τα αντίθετα που έλκονται.
Πολλά μπράβο για τη συλλογική προσπάθεια της ομάδας «ΠΑΡΕ(ν)ΘΕΣΗ», που τελεσφόρησε επιτυχημένα, σαν καρτ- ποστάλ εποχής!
ΔΙΑΣΚΕΥΗ-ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Βάγια Παπαποστόλου
ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Κατερίνα Βασιλείου
ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ/ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟ: Θάλεια Αβραμίδου
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ: Παύλος Τσακαλίδης
ΦΩΤΑ/ΗΧΟΣ: Βασίλης Κάτσικας
ΣΚΗΝΙΚΑ: Βασίλης Παπαευαγγέλου, Κική Παπαγαβιήλ, Δέσποινα Κοκκινίδου
Θερμές ευχαριστίες στους:
Νίκο Μπακιρτζίδη «ΠΑΝΜΕΤΑΛ», Δημήτρη Καραγιαννόπουλο, Γρηγόρη Σαλεπτσή
ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ
Συμμετέχουν
| Αναστασία Κεχαΐδου Αντωνία Ζάβαλη Αριστέα Γιαννίνα Βασιλική Γιαννίνα Βασιλική Επιτρόπου Βενετία Χαλοφτίδου Δημήτρης Γιαμαλίδης Δημήτρης Κεστρίτσαλης Δημήτρης Τζημαγιώργης Ελένη Βλάχου Ζωή Στυμπίρη Θανάσης Δεληγιάννης Θεοδώρα Νεστορίδου | Κατερίνα Καπούλα Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος Λευτέρης Γιαμαλίδης Μαρία Αλεξάνδρα Χυτίου Μαρία Ελμαζίδου Μαρία Κασκέτη Μαρία Παπαδοπούλου Μορφούλα Δελημαρίνου Μπάμπης Μαρουφίδης Νεφέλη Μποσμπότη Παύλος Τσακαλίδης Ράνια Σουσαμλή |
ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ
