Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024
Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

«Frida Κι Άλλο» από τους Fly Theatre σε περιοδεία

Ημέρα:

spot_img

Τη συνάντησα στο «Αντιγόνη Βαλάκου». Την εικονογραφημένη, μα και ανθρώπινη Φρίντα. Μια θρυλική ζωντανή Jessica Rabbit  απ’ την ανάποδη. Οι φιγούρες στην οθόνη, η περσόνα στη σκηνή. Χωρίς καμπύλες αλλά μεστή, σ’έναν δικό της ζουμερό κόσμο, ξέχειλο από γεύσεις πολυποίκιλης ζήσης. Και γενναιόδωρη. Γαλαντόμα ψυχή σε μια παράσταση που θα ζήλευε ο Ρίτσαρντ Ουίλιαμς αν ήταν στην αίθουσα. Εκείνος είχε συνεργείο πολυπρόσωπο, χρήμα και τεχνολογία υψηλής δομής και απόδοσης, για να φτιάξει τη σειρήνα του. Η «δική» μας Τζέσικα- Φρίντα έχει θησαυρούς με σάρκα και οστά που λέγονται: Κατερίνα Δαμβόγλου και Robin Beer, έχει πνευματικά πολύτιμα τιμαλφή που λέγονται: ευφυΐα, ταλέντο, πείσμα, πολλή δουλειά και ψυχή. Το αποτέλεσμα, τρία χρόνια απόλυτα πετυχημένες διαδρομές σε Ελλάδα και εξωτερικό και πολλά χιλιόμετρα μπροστά της.

Φρίντα Κάλο. Χαρισματική προσωπικότητα! Όπως η εμβληματική Έντιθ Πιάφ απ’ την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Δεν ήταν καλλονές αυτές οι γυναίκες- σύμβολα ελευθερίας, σε εποχές συντηρητικές. Είχαν εμφανισιακές ατέλειες, είχαν πολυτάραχο βίο, είχαν, όμως, δυσθεώρητη εσωτερική δύναμη, μεγαλείο ψυχής και γενετικό ταλέντο. Η ερμηνεία της Γαλλίδας μικροκαμωμένης τραγουδίστριας στο σανσόν (γαλλική μπαλάντα), αντικατόπτριζε τις τραγωδίες της προσωπικής της ζωής και της χάρισε παγκόσμια φήμη. Αντιστοίχως, τα έργα της Μεξικάνας ζωγράφου απεικόνιζαν προσωπικά βιώματα, απηχούσαν τις ιδέες της και της έδωσαν παγκόσμια καλλιτεχνική, και όχι μόνο, αναγνώριση.

H Frida Kahlo   γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1907, στην περιοχή Coyoacan της Πόλης του Μεξικού, στο γνωστό «Μπλε Σπίτι»  και στις 13 Ιουλίου του 1954 κοιμήθηκε και δεν ξύπνησε ποτέ. Έφυγε, αφού έζησε έντονα τα 47 της χρόνια.

Το καλλιτεχνικό έργο της Φρίντα Κάλο χαρακτηρίζεται από βαθιές επιρροές από τη μεξικάνικη κουλτούρα, εφόσον υιοθέτησε ένα «αφελές» στιλ παραδοσιακής τέχνης, για να θέσει ερωτήματα σχετικά με την ταυτότητα, την εποχή μετά την αποικιοκρατία, την κοινωνική τάξη, το φύλο και τη φυλή στην κοινωνία του Μεξικού. Αργότερα, η ζωή την έφερε στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη και ξανά στο Μεξικό. Το σύντομο βιβλίο της ζωής της περιλαμβάνει μερικές γκρίζες σελίδες, καθώς αντιμετώπισε οδυνηρές καταστάσεις, τις οποίες μάλιστα αποτύπωνε στο έργο της, κάνοντάς το ακόμη πιο σπουδαίο. Η συνεχής αναδιαμόρφωση της ταυτότητάς της και η δημιουργία ενός προσωπικού, εναλλακτικού κόσμου, είχε ευρύτατη απήχηση σε πολλούς.

Η ζωγράφος, επιπλέον, έχει μείνει στην Ιστορία για τον αγώνα που έδωσε υπέρ του γυναικείου φύλου, υποστηρίζοντας την καθιέρωση της ίσης θέσης της γυναίκας στην κοινωνία. Η Φρίντα Κάλο έγινε σημείο αναφοράς για τον φεμινισμό, αποτελώντας σημαντικό πρότυπο για τις ιδέες της και την προώθησή τους.

Η ηθοποιός που έγραψε το κείμενο και ερμηνεύει μοναδικά την πολυσχιδή προσωπικότητα της Κάλο, Κατερίνα Δαμβόγλου, δήλωσε πολύ πρόσφατα: «το σίγουρο είναι πως η Φρίντα είναι διαχρονική και ταυτόχρονα οικεία. Είναι ένα ποπ είδωλο. Ένα προϊόν. Το πρόσωπό της είναι πλέον πιο γνωστό κι από το όνομά της, πόσω μάλλον τη ζωή και το έργο της. Στις μέρες μας είναι προς πώληση. Άρα, απολύτως εκμεταλλεύσιμη. Τόσο από τον καθένα που θέλει να τη γνωρίσει σε προσωπικό επίπεδο, όσο και από την παγκόσμια οικονομία, από την οποία δεν ξεφεύγουν ούτε τα μουσεία ούτε οι τέχνες. Η επαφή της Φρίντα του τότε με τον κόσμο του σήμερα είναι ένας περίεργος καθρέφτης. Και αυτό αντιπροσωπεύει η παράστασή μας.

Η πολύτροπη οπτικοακουστική παράσταση «Frida Κι Άλλο» αξιοποιεί τις αρχές των Fly Theatre  (προσήλωση στον χώρο, τον ρυθμό, το σώμα και το θεατρικό παιχνίδι), για να ζωντανέψει μοναδικά και πρωτότυπα τη ζωή της εμβληματικής Frida Kahlo. Πραγματεύεται την ιστορία της ζωγράφου, τους φυσικούς περιορισμούς και τον πόνο που την ώθησαν να δημιουργήσει ένα σύμπαν που κυριαρχείται από κίνηση και πάθος.

Η Φρίντα εξιστορεί στη σκηνή την πολυτάραχη ζωή της, με οδηγό τα – λίγο ως πολύ – γνωστά γεγονότα που καθόρισαν την έντονη προσωπικότητά της και, μοιραία, την τέχνη της. Δηλαδή, το ατύχημα που την καθήλωσε σε μια ζωή πόνου, η πολυκύμαντη σχέση της με τον Ντιέγκο Ριβέρα, η γνωριμία της με εξέχουσες προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής σκηνής, η διεθνής αναγνώρισή της. Η εξαιρετική  Κατερίνα Δαμβόγλου ερμηνεύει τη ζωγράφο ως μια υπερθεαματική φιγούρα, εντυπωσιακή γυναίκα και με πληθωρικά μελοδραματικούς- επίτηδες- μανιερισμούς, με μνημειακό στήσιμο, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην κίνηση των χεριών της, και με χαρακτηριστική εκφορά λόγου, που προσομοιάζει στα ισπανικά και προσδίδει μουσικότητα. Η πολυκύμαντη εκπληκτική της ερμηνεία, αποδίδει την εξπρεσιονιστική προσωπικότητα της μικροσκοπικής στην εμφάνιση αλλά βαθύπλουτης εσωτερικότητας, Φρίντα Κάλο.

Τα πολυμέσα πάνω και γύρω από την ηθοποιό συνομιλούν μαζί της (τα χειρίζεται με πραγματική μαεστρία και απόλυτο συντονισμό με τα δρώμενα ο Beer), δεν περιορίζονται σε αναπαραστάσεις των πινάκων της, αλλά δημιουργούν ένα ολόκληρο σύμπαν, εμπνευσμένο και καλαίσθητο. Χωρίς τη συγκεκριμένη εικαστική σύλληψη και εγκατάσταση, παρά το πολύ καλό κείμενο και την ολόψυχη παρουσία της ηθοποιού, η παράσταση θα ήταν ελλιπής. Δυο ξεχωριστοί καλλιτέχνες ενώνουν δυνάμεις επί σκηνής και, με ίσα ποσοστά, δημιουργούν ένα υπερθέαμα χρωμάτων, ένα συναρπαστικό μιξάζ ήχων, ένα ονειρικό ταξίδι στο Μεξικό, στο σπίτι της Κάλο, στη ζωή της Κάλο, μέσα από λόγια, εικόνες, καρτούν, ζωντανές κινήσεις, μουσικές, υποκριτική, ταυτόχρονα δε, παραδίδουν μαθήματα. Άψογης συνεργασίας, χημικής εξίσωσης, σύγχρονης θεατρικής φόρμας και ευφάνταστης, ευρηματικής σκηνοθεσίας.

Το σύνολο των πολυμέσων, έτσι όπως παρουσιάζονται στο κοινό, χαρακτηρίζουν μια παράσταση-εμπειρία! Και για τους φαν του live video, animation & video art, που πάνε στο θέατρο για να απολαύσουν μια απαιτητική perfomance των δύο συντελεστών, μα και για μας που πήγαμε σ’ ένα αφιέρωμα – έκπληξη στη ζωή και στο έργο της ιδιαίτερης ζωγράφου. Τη συγγραφή του κειμένου υπογράφει η ηθοποιός Κατερίνα Δαμβόγλου και το σχεδιασμό και χειρισμό του video art, καθώς και τους ατμοσφαιρικούς, εύστοχα υπαινικτικούς, ενίοτε συμβολικούς φωτισμούς, αναλαμβάνει ο Robin Beer. Τη σκηνοθεσία υπογράφουν και οι δυο. Δραματουργική επεξεργασία έχει κάνει η Μιράντα Βατικιώτη.

Στο παλκοσένικο έχουν στηθεί τρία παραβάν. Ένα πλάγιο παραλληλόγραμμο σαν οθόνη του σινεμά και δυο όρθια μικρότερα, σαν παράλληλοι δρόμοι. Στα αριστερά βρίσκεται μία πολυθρόνα, στα δεξιά ένα τραπέζι με έναν υπολογιστή κι ένα μικρό, φορητό μηχάνημα-προβολέας. Πίσω από το τραπέζι στέκεται όρθιος ο μάγος της κονσόλας. Η ηθοποιός εισέρχεται στο χώρο, ο νέος σκύβει στο μηχάνημα, ο χώρος μετατρέπεται σε παραμύθι με όνομα και αρχίζει η ιστορία. Τόσο γρήγορα και τόσο έξυπνα.

Η υποκριτική της Κατερίνα Δαμβόγλου  δε δέχεται ετικέτα. η Φρίντα της είναι κυνικά εκρηκτική, αλλά όχι νευρική. Είναι απολαυστικά χιουμοριστική, είναι ευφυώς μπολιασμένη με αυτοσχεδιασμούς, είναι και πονεμένη, καθώς μέσα στην ηρεμία φωλιάζουν καημοί, πόθοι, τραγωδίες.

Η σχέση μεταξύ χειριστή τεχνικών μέσων και ηθοποιού επί σκηνής είναι μία σχέση αλληλεξάρτησης:  πότε η ηθοποιός ως Frida Kahlo δίνει εντολές στον «βοηθό» της, πότε αυτός την  παρασύρει ή την στριμώχνει ώστε να αποκαλυφθεί. Πρόκειται για μια προσπάθεια προσέγγισης της ανθρώπινης «ουσίας».

Η παράσταση, εν πολλοίς, επιβεβαιώνει πως το θέατρο είναι μία τέχνη ικανή να ενσωματώσει κάθε νέο στοιχείο, αρκεί να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος να το κάνει και να επιτευχθεί η απαιτούμενη ισορροπία. Η τεχνολογία ανυψώνει τη θεατρική τέχνη και χαράζει νέους δρόμους εξέλιξης,  χωρίς να την απομακρύνει από την ουσία της.

Εν προκειμένω, η Φρίντα Κάλο, σύμβολο επιμονής, αντοχής και ελευθερίας, αντισταθμίζει την ακινησία της, «κινώντας» τη ζωή της στο μέγιστο. Τα περισσότερα έργα της είναι αυτοπροσωπογραφίες. Ίσως γιατί, όπως έλεγε, ήταν η μούσα του εαυτού της. Ο λόγος, όμως, που κατέχει περίοπτη θέση στην ιστορία της τέχνης, είναι ότι η ίδια, σαν οντότητα, ήταν ένα σημαντικό έργο τέχνης.

Επιμύθιο: «Νόμιζα ότι ήμουν το πιο παράξενο άτομο στον κόσμο, αλλά μετά σκέφτηκα ότι υπάρχουν τόσο πολλοί άνθρωποι στη Γη. Θα πρέπει να υπάρχει κάποιος σαν εμένα που να αισθάνεται περίεργος και ελαττωματικός, όπως κι εγώ. Λοιπόν, αν είσαι εκεί έξω και το διαβάζεις, να ξέρεις ότι, ναι, είναι αλήθεια… Είμαι εδώ και είμαι το ίδιο παράξενη, όπως εσύ».

Συντελεστές:

Κείμενο – Επεξεργασία: Κατερίνα Δαμβόγλου

Σκηνοθεσία: Fly Theatre

Δραματουργία: Μιράντα Βατικιώτη

Σκηνογραφία – Ενδυματολογία: Ερμίνα Αποστολάκη

Φως – Ήχος – Βίντεο: Robin Beer

Μακιγιάζ: Όλγα Πάτσιου

Παραγωγή: Α.Μ.Κ.Ε. «Βασίλης Δαμβόγλου»

Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Ταμουρίδου – ARTos & Θέαμα

Παίζουν: Κατερίνα Δαμβόγλου – Robin Beer

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Εξαφανίστηκε νεαρός Καβαλιώτης

ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ Χρήστος Θώμος από Καβάλα εξαφανίστηκε στις 27-3-2024...

Δύο μουσικές παραστάσεις του συλλόγου «Αμφίων»

Ο Πολιτιστικός Μουσικός Σύλλογος «Αμφίων», με έδρα τις Κρηνίδες...

Έκλεψαν ράγες και πασσάλους από σιδηροδρομική γραμμή

Συνελήφθησαν την 27-3-2024 το πρωί σε αγροτική περιοχή της...

«Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα»: Μία επιπλέον παράσταση

Επειδή τα εισιτήρια και για τις τρεις μέρες τείνουν...

Ο Δήμαρχος Νέστου αποχαιρετά τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Τετάρτης (27/3/24)...

Μετά τις ευρωεκλογές οι συγχωνεύσεις των ΔΕΥΑ

Απόστολος Χρόνης: «Ελπίζουμε να μην έχουμε ένα θερμό καλοκαίρι...

Απόλυτη επιτυχία σημείωσε ο 7ος Παπαχρηστίδειος Δρόμος

Χρήστος Μποσμπότης: Η Ελευθερούπολη έχει το καλύτερο στάδιο στη...

Αυξάνονται σταδιακά τα δρομολόγια στην πορθμειακή γραμμή Καβάλας – Πρίνου

Αυξάνονται από δύο σε τρία για τις ημέρες Παρασκευή,...