Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024

«Τα τρελά βατράχια» για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το Κ.Θ.Β.Ε. σε μια παράσταση για όλη την οικογένεια!

Ημέρα:

spot_img

Πρόλογος

Ο μύθος λέει ότι κάθε χρόνο τα βατράχια μεταναστεύουν από βορρά προς νότο. Μόνο λίγοι πείσμονες φρύνοι αρνούνται να συνταχθούν στο κονβόι της μεγάλης φυγής και κινούνται αντίθετα. Τους λένε τρελούς φρύνους, έκφραση που έγινε συνώνυμη της σθεναρής αντίστασης.

Η Mélody Mourey γράφει και σκηνοθετεί ένα έξυπνο έργο, ταυτόχρονα κωμικό και τραγικό, με φόντο μια αληθινή ιστορία που είναι, ωστόσο, άγνωστη στο ευρύ κοινό.

Πρόκειται για ένα κείμενο που σπάει τις συνηθισμένες γραφές – θεατρικές συμβάσεις και μας οδηγεί σε ένα, σχεδόν, κινηματογραφικό έπος που αφορά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η παράσταση ανέβηκε στο Παρίσι το 2019 και παίζεται ως σήμερα με τεράστια επιτυχία. Μάλιστα, κέρδισε τρεις υποψηφιότητες για το βραβείο «molières» 2019 ( αντίστοιχου του tony): καλύτερης παράστασης, καλύτερου έργου, καλύτερης σκηνοθεσίας.

Υπόθεση

Στη Νέα Υόρκη του 1990, μία φοιτήτρια ψυχολογίας επισκέπτεται τον Στανισλάβ, έναν ηλικιωμένο γιατρό, για να της δώσει πληροφορίες σχετικά με τη δράση του παππού της, του Ευγένιου Λαζόφσκι, κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου. Μέσα από τις μνήμες του Στανισλάβ παρακολουθούμε μια περιπετειώδη και συναρπαστική ιστορία που περιγράφει το ιδιοφυές σχέδιο που κατέστρωσαν οι δύο γιατροί και κατάφεραν, ξεγελώντας τους Ναζί, να σώσουν τις ζωές χιλιάδων εβραίων κατοίκων του χωριού Rozwadów της Πολωνίας.

Το έργο βασίζεται στην αληθινή ιστορία των δύο γιατρών Eugene Lazowski και Stanislaw Matulewicz, που έκαναν τη δική τους αντίσταση, χρησιμοποιώντας το εμβόλιο του τύφου, ως αποδεικτικό μόλυνσης της περιοχής από τη θανατηφόρα ασθένεια. Τα «Τρελά Βατράχια» είναι μια περιπετειώδης κωμωδία που συνδυάζει το χιούμορ και την ευαισθησία, αναδεικνύοντας τη δύναμη των ανθρώπων εκείνων που τολμάνε να πάρουν το ρίσκο της αντίστασης, υπερασπιζόμενοι την ανθρωπιά και τη δικαιοσύνη.

Η συγγραφέας

Η Mélody Mourey είναι Γαλλίδα ηθοποιόςθεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτις.

Γεννήθηκε πριν από τριάντα χρόνια στη Τουλόν. Από την παιδική ηλικία είχε πάθος για το θέατρο. Γράφτηκε στο Ωδείο της Τουλόν και στη συνέχεια σπούδασε στο Sciences Po στο Aix-en-Provence . Κατόπιν μετακόμισε στο Παρίσι και φοίτησε στο Cours Simon ενώ έγινε συντάκτρια για το περιοδικό γενικού πολιτισμού L ‘Éléphant .

Μετά από επτά χρόνια δημοσιογραφίας στο παραπάνω περιοδικό, η Mélody Mourey έγραψε και σκηνοθέτησε τα «Τρελά βατράχια» (με περισσότερες από 500 παραστάσεις). Το δεύτερο έργο της «La Course des Géants», κι αυτό με τέσσερις υποψηφιότητες στα βραβεία Molières, περιοδεύει φέτος στη Γαλλία, στο Βέλγιο και στην Ελβετία. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Max Tallent» κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2022, από τις εκδόσεις «Auzou».
Η παράσταση

Η συγγραφέας και σκηνοθέτις, αν και παρουσιάζει τα τραγικά γεγονότα εκείνης της εποχής με έναν εύπεπτο, παιγνιώδη τρόπο που θυμίζει κόμικς, δημιουργεί ένα πρωτότυπο και τολμηρό έργο, που θέτει ερωτήματα σχετικά με τη στάση των δυναστευομένων σε μια σκληρή κατοχική περίοδο και τον επαναπροσδιορισμό της απέναντι στους δυνάστες.

Πιστεύω, ότι η έρευνα της δημιουργού γύρω από τη ψυχολογία των ανθρώπων, κάτω από την πίεση της όποιας αρχής και στον οποιοδήποτε χρόνο, της έδωσε το αποτέλεσμα της συγχώνευσης ηθικής και αντίστασης στο κείμενό της, στο οποίο καθίσταται δυνατή η προσέγγιση της σχέσης μεταξύ εξουσιαζόμενου και εξουσιαστή, αλλά και μεταξύ της παραστατικής τέχνης του θεάτρου και της ανθρώπινης ιστορίας.

Αυτό που συμβαίνει στο παλκοσένικο του θεάτρου της Ε.Μ.Σ. στη μιάμιση ώρα που διαρκεί η ελληνική παράσταση του γαλλικού έργου, είναι ένα πανηγύρι στα όρια του μπουρλέσκο ύφους, όμως γοητευτικό και, αν κρίνω από τα ηχηρά γέλια των θεατών, άκρως διασκεδαστικό. Ξέφρενοι ρυθμοί μεν, αλλά με ισορροπίες. Οπότε, εκτιμούμε τη χημεία μεταξύ των ρόλων – χαρακτήρων και την αρμονία που βασιλεύει στη σκηνή στη διάρκεια της παράστασης. Όλα είναι τεχνηέντως ενορχηστρωμένα, μα και εύστοχα στα προφανή και στους υπαινιγμούς. Ευτυχής η διανομή. Άριστη η συνεργασία των συντελεστών. Το μεγάλο συν αυτής της προσπάθειας είναι το έμψυχο υλικό της.

Αν και το ιστορικό πλαίσιο της δράσης είναι ζοφερό, η σκηνοθέτις και συγγραφέας έχει επιλέξει το ύφος της κωμωδίας. Ως φόρος τιμής σ’ αυτό το μικροσκοπικό πολωνέζικο κομμάτι των ανθρώπινων όντων, που επαναστατεί ενάντια στις δυνάμεις του κακού, ρισκάροντας τη ζωή του.

Το σκηνικό της Hélie Chomiac είναι, κατά την άποψή μου, περιττό. Θα μπορούσε να εκλείψει παντελώς και να επικρατούσε η αφαίρεση, με μόνη εξαίρεση τις καρέκλες. Τα υπόλοιπα θα μπορούσαν να παρασταθούν θαυμάσια με φωτισμούς, με εικόνες στη μεγάλη οθόνη και με τη μίμηση. Έτσι, θα έδιναν μια διαφορετική, σύγχρονη και πολύ περισσότερο ενδιαφέρουσα διάσταση στο όλο εγχείρημα.

Αυτό το σκηνικό, πιθανώς να στήθηκε στο πνεύμα μιας οικογενειακής παράστασης, μοιάζει με ευκαιριακό σκαρίφημα ενός θιάσου περιοδείας στη μεγάλη περιφέρεια.

Ωστόσο, οι θεατές πηγαίνουμε, σχεδόν αστραπιαία, από ένα λιτό ιατρείο της πολεμικής περιόδου, σ’ ένα αμερικανικό μπαρ της δεκαετία του ’90, σ’ ένα πολωνέζικο σπίτι, σε ταχυδρομείο ή και στον δρόμο .

Η μουσική που συνέθεσε ο Simon Meuret συνοδεύει τις αποφάσεις και κινήσεις των δυο ηρώων – ιατρών και ενισχύει την παράδοξη φύση του έργου. Ο Simon είναι συνθέτης οπτικής μουσικής και το έργο του δίνει μια κινηματογραφική διάσταση στην παράσταση, ενώ «καθορίζει» τις στιγμές αγωνίας και συγκίνησης.

Αυτοί οι υπέροχοι «τρελοί» γιατροί Ευγένιος και Σταν (έξοχοι οι: Στέλιος Καλαϊτζής και Θάνος Φερετζέλης) είναι το ηρωικό παράδειγμα που χρειάζεται η περίσταση. Είναι «κολλητοί», ως ετερώνυμοι χαρακτήρες, απίστευτα συνεργάσιμοι, επιστήμονες και άνθρωποι, ουμανιστές κατ’ ουσία και πολυμήχανοι σε ελιγμούς, είναι το κέντρο βάρους μιας ευφυούς μηχανής που σαρώνει τη σκηνή έχοντας κινητήρια δύναμη το: «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», απενοχοποιώντας πλήρως την απάτη. Εθελοντές «διασώστες» κι επιτήδειοι καταφερτζήδες, θαρρείς από καιρό έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για να σώσουν τους συμπατριώτες τους.

Είναι εκπληκτικό το πώς δύο τόσο αντίθετοι χαρακτήρες μπορούν να συνεργαστούν μπροστά στις αντιξοότητες. Ο ένας είναι παθιασμένος και σχεδόν απερίσκεπτος, ο άλλος οριακά θιασώτης της υπομονής και διστακτικός, αλλά τους ενώνει μια παιδική φιλία και, τελικά, αποφασίζουν να δράσουν. Με σπουδαίο, ιστορικό αποτέλεσμα!

Πραγματικά, οι ηθοποιοί που επωμίζονται τους δυο ρόλους, ξοδεύουν απίστευτη ενέργεια στη σκηνή και προσδίδουν ταχύτητα, γοργό ρυθμό και αφορμή για εκτόνωση του κοινού με τρανταχτά γέλια.

Ένα ωραίο εύρημα της πένας είναι ο αφηγητής. Πνευματικός οδηγός και, ταυτόχρονα, διαχειριστής του χρόνου. Τον μετακινεί εύστοχα, μαζί με την ψυχολόγο Ανασταζί , πίσω- μπρος και συγκεράζει τον σκηνικό με τον δραματικό χρόνο. Παρακολουθούμε τα δρώμενα στο παρόν, το οποίο διαλύεται κι ανανεώνεται συνεχώς. Χάρις στον αφηγητή, οι θεατές οργανώνουμε σε ορθές ενότητες τα χωρικά σημεία της παράστασης. Ο ίδιος μας οδηγεί και στον δραματικό χρόνο της μυθοπλασίας, επειδή η εξέλιξή της επηρεάζεται και από το παρελθόν και από το παρόν. Εμείς συσχετίζουμε σκηνικό και δραματικό χρόνο και καταλήγουμε γρήγορα στη συγχώνευση των δυο επιπέδων του μύθου, κατακτώντας το κείμενο με ό,τι θέλει να περάσει η συγγραφέας στο κοινό. Προσωπικά το συμπυκνώνω σε μια φράση: «αντιστέκομαι σημαίνει υπάρχω».

Ο Γιάννης Χαρίσης, ιδανικός στον ρόλο, αφηγείται τις αναμνήσεις του που δεν ανταποκρίνονται επακριβώς στην πραγματικότητα, εφόσον πρόκειται περί μυθοπλασίας εμπνευσμένη, ίσως, από τη «Λίστα του Σίντλερ», σε μια πιο αλέγκρα εκδοχή.

Ξεχωριστή σκηνή αυτή της παρωδίας του Αδόλφου Χίτλερ από έναν επιδέξιο κομέντιαν ηθοποιό, τον Αλέξανδρο Ζουριδάκη, απρόσμενα διασκεδαστική, άρα αποθεωτική.

Η Σταυρούλα Αραμπατζόγλου υποδύεται την νεαρή φοιτήτρια ψυχολογίας που κάνει τις ερωτήσεις στον αφηγητή και ,μαζί του, μας βάζει στην ιστορία που εξελίσσεται στα μάτια μας με τον τρόπο που, ήδη, περιέγραψα .

Ο Θάνος Κοντογιώργης, απολαυστικός στον ρόλο του σκληροτράχηλου, αλλά όχι αγνώμονα Ναζί.

Όλος ο θίασος του Κ.Θ.Β.Ε. στους υπόλοιπους ρόλους, σε πολύ καλές στιγμές του.

Τέλος, θα πω ότι η αποδοχή των μηχανισμών αφομοίωσης των ξένων προτύπων σε δεδομένη ιστορι­κή περίοδο, οδηγεί στην καθιέρωση – στη συνείδηση κοινού και δημιουργών – κάποιων ξένων δραματουργών και θεατρικών κωδί­κων που, σε συνδυασμό με τις όποιες υπάρχουσες αυτό­χθονες καταβολές, συγκροτούν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του εισαγόμενου θεάτρου. Σίγουρα, θα βρει κι άλλους συνεχιστές το είδος, στολισμένο βεβαίως, με το ελληνικό ταπεραμέντο.

Στο φινάλε, το κοινό αναγνωρίζει και επιβραβεύει τη δυναμική, ευρηματική, σκηνοθεσία της Melody Mourey, τη μετάφραση του Γιώργου Βουδικλάρη και τις εξαίσιες ερμηνείες του συνόλου των ηθοποιών του Κ.Θ.Β.Ε.

Επίλογος

Είδαμε μια ενδιαφέρουσα ιστορία μυθοπλαστική, αλλά εμπνευσμένη από πραγματικά γεγονότα που σημάδεψαν την Ιστορία της Πολωνίας.

Είδαμε ένα απαιτητικό κείμενο – για τους ερμηνευτές – με απολαυστικούς χαρακτήρες, σε μια μπουρλέσκο παράσταση.

Αυτό το έργο φέρει στη σκευή του την τόλμη και το πείσμα των δύο ηρώων – γιατρών, την εξυπνάδα και το χιούμορ της Γαλλίδας δημιουργού, αλλά και την άξια επαίνων ερμηνεία όλων των μελών του θιάσου, με την υπογραφή του Κ.Θ.Β.Ε.

Σπεύστε και απολαύστε το.

Συντελεστές

Μετάφραση: Γιώργος Βουδικλάρης

Σκηνοθεσία: Mélody Mourey

Σκηνογράφος: Hélie Chomiac

Επιμέλεια σκηνικών και κοστουμιών: Δανάη Πανά

Μουσική: Simon Meuret

Χορογραφίες – Επιμέλεια κίνησης: Νίνα Δίπλα

Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Αλέξιος Τζίμας

Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Αντώνης Αντωνάκος (Ναζί 1/Σταθμάρχης/Τηλεφωνήτρια/Κάτοικος χωριού), Σταυρούλα Αραμπατζόγλου (Ανασταζί Λαζόφσκι), Κορίνα Βασιλοπούλου (Ταχυδρόμος/ Κάτοικος χωριού/Αλμπέρ), Αλέξανδρος Ζουριδάκης (Τερέζα/ Οκτάβ/ Χίτλερ), Στέλιος Καλαϊτζής (Ευγένιος Λαζόφσκι), Θάνος Κοντογιώργης (Λοχαγός Στάϊνμαν), Εύη Κουταλιανού (Σερβιτόρα/ Μαντλέν/ Κάτοικος χωριού), Χριστίνα Κωνσταντινίδου (Άννα Λαζόφσκι ), Βασίλης Παπαδόπουλος (Μίσα/ Ναζί 2), Βιργινία Ταμπαροπούλου (Ρεμπέκα Λάσκι/ Κάτοικος χωριού), Θάνος Φερετζέλης (Σταν Ματούλεβιτς), Γιάννης Χαρίσης (Αφηγητής)

ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ

spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img
spot_img

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Μακάριος Λαζαρίδης: Ως εδώ με τους «πρόθυμους» πολιτικούς αρχηγούς

Ο κ. Ανδρουλάκης κατέθεσε την πρόταση δυσπιστίας με αφορμή...

Νέος κύκλος αυξήσεων στις τιμές των υγρών καυσίμων

Φώτης Πούλος: Κάθε φορά βρίσκεται μια αφορμή να αισχροκερδούν...

Ο Γιώργος Κυμπαρίδης νέος Περιφερειακός Συμπαραστάτης του Πολίτη και της Επιχείρησης

Τον νεοεκλεγέντα Περιφερειακό Συμπαραστάτη του Πολίτη και της Επιχείρησης...

Κεφαλή αγάλματος του Απόλλωνα ανακαλύφθηκε στους Φιλίππους

Ανασκαφική έρευνα πραγματοποίησε η ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου στους Φιλίππους υπό την διεύθυνση...

Εξαφανίστηκε νεαρός Καβαλιώτης

ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ Χρήστος Θώμος από Καβάλα εξαφανίστηκε στις 27-3-2024...

Δύο μουσικές παραστάσεις του συλλόγου «Αμφίων»

Ο Πολιτιστικός Μουσικός Σύλλογος «Αμφίων», με έδρα τις Κρηνίδες...

Έκλεψαν ράγες και πασσάλους από σιδηροδρομική γραμμή

Συνελήφθησαν την 27-3-2024 το πρωί σε αγροτική περιοχή της...

«Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα»: Μία επιπλέον παράσταση

Επειδή τα εισιτήρια και για τις τρεις μέρες τείνουν...