Μία φορά και έναν καιρό… κλασική αρχή ενός παραμυθιού… Τι γίνεται όμως όταν, όχι ένα, άλλα πολλά παραμύθια, λαμβάνουν έστω και λίγο “σάρκα και όστά” μέσα απο τον φωτογραφικό φακό; Η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα, είναι ενταγμένη στις παράλληλες εκδηλώσεις τις φετινής διοργάνωσης του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, που αποφάσισε να στηρίξει την προσπάθεια μίας ομάδας νέων ανθρώπων με την επωνυμία Dramateyes.
Στην αίθουσα του Κέντρου Νεότητας “Γεώργιος Παρασίδης”, στον ανακαινισμένο χώρο του Παλιού Δημαρχείου Δράμας την Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου στις 20:00, θα ανοίξει τις πύλες της για το κοινό, η έκθεση Faireal-Παραμύθια Στ’ Αλήθεια. Μία διαδραστική έκθεση η οποία συνοδεύεται με από μια σειρά διαφόρων δράσεων.
Η εμπνευστής και η ψυχή αυτής της προσπάθειας η Μαριάνθη Λαζαρίδου, ιστορικός τέχνης-αρχαιολόγος, μας μίλησε για την προσπάθεια της ομάδας της, αλλά και για τα μελλοντικά σχέδια που υπάρχουν… Ας γνωρίσουμε λοιπόν τους παραμυθάδες αυτούς, που με λίγα μέσα, πολύ μεράκι και όρεξη για το «τέλειο», αποφάσισαν να μας δείξουν μία άλλη οπτική γωνία γνωστών παραμυθιών, δίνοντας μας τη δυνατότητα ακόμη και να… προβληματιστούμε…
Ας διαβάσουμε, τι μας απάντησε η Μαριάνθη Λαζαρίδου δημιουργός-σκηνοθέτης του project «Faireal-Παραμύθια στ’ αλήθεια» για αυτή την προσπάθεια της ομάδας Dramateyes…
«-Ποιοι είστε; Μια γνωριμία με τους σύγχρονους παραμυθάδες…
-Πραγματικά, δεν θα το έλεγα καλύτερα! Αυτοί είμαστε! Πιο συγκεκριμένα…
Πασχάλης Μαυρωδής, ο υπερφωτογράφος, με την παραμυθένια οπτική γωνία. Μπορεί τα παραμύθια να θέλουν έναν καλό αφηγητή, αλλά χρειάζονται κι έναν εξαιρετικό εικονογράφο κι ο Πασχάλης ανταπεξήλθε στο ρόλο απόλυτα καταγράφοντας τις ιδέες μου με κάθε του κλικ!
Θεόφιλος Άντζας, ο φωτογράφος με την πολύχρωμη οπτική και το ακόμα πιο πολύχρωμο χαμόγελο!
Ευθυμία Λαζαρίδου, κυριολεκτικά η νεράιδα που πάνω της δημιουργήθηκε όλο το project και η ίδια συνέβαλε στην τελειοποίησή του (ως είθισται να κάνουν οι κάτοχοι μαγικών ραβδιών).
Μαζί μας πολλοί ακόμα φίλοι που πόζαραν ενσαρκώνοντας αγαπημένους ήρωες, άτομα με καλλιτεχνικές ψυχές, καθώς και το αιώνιο παιδί που μας προσέφερε άπειρη συμπαράσταση, ο μπαμπάς μου!
Νομίζω μια μέρα θα πρέπει να γραφτεί ένα παραμύθι και για όλους αυτούς!
-Τι σημαίνει «Faireal»;
–Είναι μια λέξη που επινόησα ώστε να ντύσει την παραμυθένια έκθεση, διπλής σύνθεσης, “fairy tale” που σημαίνει παραμύθι και “real” αληθινό. Παραμύθια στ’ αλήθεια, λοιπόν.
-Τι ήταν αυτό που σε ενέπνευσε να ξεκινήσεις και να υλοποιήσεις την έκθεση αυτή και μάλιστα με τη συγκεκριμένη θεματολογία;
-Χρονομηχανή και φύγαμε 25 χρόνια πίσω, όπου αν δε μου διάβαζαν –όπως και σε όλα τα παιδιά- παραμύθια, δεν μπορούσα να κοιμηθώ! Με δύο διαφορές. Εμένα η μητέρα μου μετά μου τα εξηγούσε, μου ανέλυε το σκεπτικό του λύκου, το λάθος της άμυαλης κοκκινοσκουφίτσας, μου μιλούσε για την αγάπη, για την ηθική και για τα αντίθετά τους, δείχνοντάς μου πως ακόμα και το… μήλο ήταν σύμβολο κι ότι μέχρι κι οι κακοί είχαν λόγο ύπαρξης.
Η άλλη διαφορά είναι πως ακόμα και σήμερα λατρεύω να διαβάζω –ή να μου διαβάζουν παραμύθια! Κάπως έτσι υπήρχε νομίζω πάντα η ιδέα.
Τώρα το ακριβές κίνητρο υλοποίησης της έκθεσης, δεν είναι τόσο ρομαντικό…
Ισορροπούσα ανεπιτυχώς σε πολύ ψηλά τακούνια, με αποτέλεσμα να με παρομοιάσουν με τον παπουτσωμένο γάτο, μέχρι που… έπεσα! Τότε συνειρμικά μου ήρθε η ιδέα του πώς θα ήταν τα παραμύθια στην πραγματική ζωή. Κι έτσι γεννήθηκε ένας γάτος-θύμα της μόδας κι όλες οι υπόλοιπες μεταφορές που θα δείτε στην έκθεση.
-Κάποιοι ίσως να έλεγαν ότι αλλοιώνετε το νόημα των παραμυθιών με αυτό τον τρόπο.
-Το ίδιο το παραμύθι σου δίνει το δικαίωμα να το «δεις» με όποιον τρόπο θέλεις. Ίσως να είναι πια ο καιρός να εφαρμόσουμε αυτό που γράφει κι ο Μανώλης Αναγνωστάκης με ελαφριά αγανάκτηση «Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά!»
Να μαθαίνουν πρέπει, πιστεύω, από μικρά τους κινδύνους της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας μέσα από ιστορίες-σύμβολα. Φυσικά, να διατηρείται κι η αίγλη, η λάμψη και το μεγαλείο, αλλά να κατανοούν πως μέχρι να γίνει η Σταχτοπούτα πριγκίπισσα, καθάριζε τζάκια! Άσε που μπορεί σήμερα να μη γίνει ποτέ! Αλλά αυτό, δεν είναι απαραίτητα κακό, η ευτυχία δε συνεπάγεται πάντα τον πλούτο. Αυτό και άλλα πολλά θα μπορούν να διδαχτούν με τέτοιο τρόπο τα παιδιά κι ίσως αποτελέσουν και εφαλτήριο προβληματισμών για τους μεγάλους.
-Έχει και παιδευτική χροιά λοιπόν, η έκθεση αυτή;
-Αν λάβουμε υπόψη πως «η τέχνη είναι ένα ψέμα το οποίο μας μαθαίνει να κατανοούμε την αλήθεια» (κι εδώ δανείζομαι Πικάσο), τότε ναι, έχει.
Έπρεπε να συμπυκνώσουμε ένα παραμύθι σε μια μόνο φωτογραφία κι εκεί να υπάρχει και κάποιο νόημα, που να αντικατοπτρίζει σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα. Δημιουργείται έτσι μια γέφυρα και εξηγείται ο συμβολισμός της κάθε ιστορίας. Για να καταλάβει όμως κι ο θεατής τι βλέπει, πρέπει να αποφασίσει να διαβάσει. Θέλω να πιστεύω πως πολλοί μετά την έκθεση θα σπεύσουν να ξεσκονίσουν το ράφι με τα βιβλία των παιδικών παραμυθιών!
-Αν σας δινόταν η δυνατότητα θα ξαναγράφατε τα παραμύθια;
-Νομίζω πως με την έκθεση «Faireal» και όσες παρόμοιες ακολουθήσουν, αυτό προσπαθούμε να πετύχουμε.
-Θα δούμε λοιπόν κι άλλες τέτοιες εκθέσεις από την ομάδα σας;
-Ασφαλώς αυτό προετοιμάζουμε για το μέλλον. Ήδη ανακοινώσαμε την έναρξη δυο νέων projects, διαφορετικής θεματολογίας, αλλά ίδιας φιλοσοφίας!
-Η καλλιτεχνική ομάδα «Dramateyes» μπορούμε να πούμε πως πρεσβεύει κάτι το διαφορετικό στα καλλιτεχνικά δρώμενα της περιοχής;
-Όπως το λέει και το όνομα (dramatize-δραματοποίηση, που άλλαξε με την κατάληξη σε eyes- μάτια) κοιτάζουμε, όπως κι όλοι οι υπόλοιποι που φέρουν τον τίτλο του καλλιτέχνη, τον ίδιο στόχο, αλλά με διαφορετική οπτική.
Θέλουμε να εισάγουμε νεωτερισμούς στον τομέα «τέχνη» στην πόλη μας, που θα βάλουν τον πολιτισμό και την τέχνη δωρεάν στην καθημερινότητα του κάθε πολίτη, όποια κι αν είναι η ηλικία του.
-Πόσες ώρες και γενικώς τι αφιερώσατε εσύ και οι συνεργάτες σου για την υλοποίηση του έργου;
-Να τονίσω ότι πρόκειται για ένα έργο που ενώ χρειάζεται υψηλό κόστος για να πραγματοποιηθεί (σκέψου μόνο το μακιγιάζ που απαιτήθηκε, τον επαγγελματικό εξοπλισμό και τα κοστούμια που είναι χειροποίητα ή κομμάτια από τις ντουλάπες μας!), εμείς το φέραμε εις πέρας με μηδενικό budget! Πέρα όμως από το υλικό κι οικονομικό κομμάτι, θεωρώ πως αν δεν… ματώσεις για την τέχνη σου, η έμπνευση σε προσπερνάει, οπότε σε αυτό το έργο δεν κάναμε μόνο κατάθεση κόστους και χρόνου (πολύ χρόνου) αλλά και ψυχής!
-Το γεγονός ότι η έκθεση είναι ενταγμένη στις παράλληλες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας θεωρείς πως είναι μια καλή ευκαιρία για την ανάδειξη του έργου και σε άλλο επίπεδο;
-Αναμφίβολα! Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για την ομάδα που ο θεσμός του Φεστιβάλ μας αγκάλιασε εξαρχής θετικά. Για αυτό φυσικά, να ευχαριστήσω τον κ. Ανέστη Τερζή, πρόεδρο του φεστιβάλ που έχοντας αγάπη για αυτό που κάνει και με τεράστια υπομονή και αρκετό χιούμορ αντιμετώπισε τις όποιες δυσκολίες βρήκαμε μπροστά μας ως… νεογνά καλλιτεχνικά πλάσματα!
Αρωγοί υπήρξαν επίσης κι η Περιφέρεια, η ΔΕΚΠΟΤΑ κι ο Δήμος της Δράμας.
Ανέκαθεν το φεστιβάλ λειτουργεί ως σκάλα για την ανάδειξη νέων καλλιτεχνών και πονημάτων, μια πρωτόλεια έκθεση και δη Δραμινών δε θα μπορούσε παρά να υποστηριχτεί ανάλογα.
-Η έκθεση «Faireal» θα ταξιδέψει και σε άλλες περιοχές της χώρας;
-Καθότι είμαι λάτρης των τρένων, θα ήθελα να ακολουθήσει κι η έκθεση ταξίδια πάνω σε ράγες (και όχι μόνο) ειδικά αν το κοινό την αγαπήσει όσο κι οι δημιουργοί της.
Εντός και γιατί όχι κι εκτός Ελλάδας, μέχρι τη χώρα του Ποτέ Ποτέ ή του… Πάντα Πάντα!
-Ποιο μήνυμα θέλεις να περάσεις με αυτή τη δράση;
-Αυτό που αποτελεί και φιλοσοφίας ζωής για μένα:
«Να ακολουθούμε πάντα τη μαγεία!»
Το παραμύθι δεν είναι μόνο στα χαρτιά. Είναι γύρω μας.
Μπορούμε να το ζούμε καθημερινά! Να γίνουμε εμείς οι συγγραφείς του!
-Τι χρειάζεται ώστε να γίνει πραγματικότητα ένα παραμύθι;
-Πάθος, γνώση, μια τεράστια βιβλιοθήκη, άξιους συνεργάτες, εμπνεύσεις, τούλια, φαντασία σε τρελές δόσεις…
Ή απλώς έναν μαγικό καθρέφτη!»
Μία έκθεση λοιπόν, ίσως πρωτοποριακή για τα δεδομένα της Δράμας, περιμένει το κοινό να την αγκαλιάσει. Να το μεταφέρει σε μια άλλη διάσταση των παραμυθιών. Να δούμε όλοι την πραγματικότητα τους και ίσως βρούμε το δρόμο μας να τα κάνουμε πραγματικότητα στη ζωή μας, δίνοντας στο χέρι του καθενός από ένα «μαγικό ραβδί» . . .
Συνέντευξη – επιμέλεια : Δημήτρης Καστώρης