Η απόφαση της Ενεργειακής να προχωρήσει σε διαθεσιμότητες για το μεγαλύτερο, όπως πληροφορούμαστε, μέρος του προσωπικού στην Καβάλα κάθε άλλο παρά αποτελεί έκπληξη για όσους παρακολουθούν το θέμα. Κλιμάκωση ναι, έκπληξη όχι.
Η παραγωγή έχει σταματήσει – ή, πιο σωστά, δεν έχει ξαναρχίσει μετά το προγραμματισμένο shut down – καθώς το Σωματείο έχει προχωρήσει ουσιαστικά σε μία κατάληψη της πύλης των χερσαίων εγκαταστάσεων, απαγορεύοντας στη διοίκηση του Πρίνου να πάει στα γραφεία της να διοικήσει. Υπό αυτές τις συνθήκες, η Ενεργειακή, παρόλο που ζημιώνεται αφού δεν έχει έσοδα σε μία περίοδο, μάλιστα, με πολύ καλές τιμές για το πετρέλαιο, κρατά κλειστή την παραγωγή, αφού δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφαλή επαναλειτουργία των εγκαταστάσεων, όπως τής έχει ζητήσει η ΕΔΕΥ.
Και βεβαίως δεν είναι δυνατό να μεταβεί μαζί με την ΕΔΕΥ στις εξέδρες για επιθεώρηση, όπως έχει ζητήσει η ΕΔΕΥ πριν τεθούν και πάλι σε λειτουργία οι εγκαταστάσεις.
Όλο αυτό το διάστημα το Σωματείο, υπό την προφανή καθοδήγηση του Βαγγέλη Παππά, έχει κρατήσει μια αδιέξοδη στάση, η οποία έχει γυρίσει μπούμερανγκ εναντίον των ίδιων των εργαζομένων. Για πρώτη φορά επί των ημερών της Ενεργειακής είχαμε μηνύσεις κατά εργαζομένων, απολύσεις κατά εργαζομένων αλλά και πειθαρχικές διαδικασίες για τα περιστατικά που ήδη είναι γνωστά στην κοινή γνώμη της Καβάλας.
Αντί το Σωματείο και ο Βαγγέλης Παππάς να αντιληφθούν το αδιέξοδο της στάσης τους, εμμένουν σε αυτήν. Ας δεχθούμε ότι δεν έχει αυτό να κάνει με καθαρά προσωπικές φιλοδοξίες και ότι απλώς πρόκειται για μια κακή εκτίμηση της κατάστασης, ότι απλώς πιστεύουν ότι θα εξαναγκαστεί η Ενεργειακή να ανοίξει την παραγωγή, να καθίσει ξανά στο τραπέζι χωρίς να μπορεί να διοικήσει και να επαναφέρει τον κ. Παππά και τον κ. Ιωαννίδη στις θέσεις τους.
Ας το δεχθούμε, με καλή την πίστη. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Φτάσαμε πλέον στο σημείο που η πλειοψηφία των εργαζομένων θα τεθεί σε διαθεσιμότητα, κάτι που σημαίνει ότι, προφανώς από τον μήνα που έρχεται, τον Δεκέμβριο, θα πληρώνεται με τις μισές αποδοχές. Άρα, στις αρχές Γενάρη, η πλειοψηφία των εργαζομένων θα δει στους λογαριασμούς της να κατατίθενται τα μισά λεφτά από ό,τι συνήθως.
Καταλαβαίνουμε τί σημαίνει αυτό, όχι μόνο για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, αλλά και για την ίδια την περιοχή μας;
Οι συμπολίτες μας το καταλαβαίνουν. Αν ο κ. Παππάς και ο κ. Κελαϊδάκης το καταλαβαίνουν και αυτοί και δεν είναι μόνο οι προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες που τούς κινούν, τότε το Σωματείο θα πρέπει να αλλάξει άμεσα τη στάση του και να λύσει την κατάληψη, ώστε να ξεκινήσει η αποκατάσταση της ομαλότητας στα Πετρέλαια και οι διαθεσιμότητες να αποτελέσουν το τελευταίο επεισόδιο αυτού του σίριαλ.