Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Τον Μάιο του 1915 η διαφωνία του Ελευθερίου Βενιζέλου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου, πάνω στο θέμα της εξόδου της Χώρας, στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό των δυνάμεων συνεννόησης (ΑΝΤΑΝΤ) είχε ως αποτέλεσμα, τη δημιουργία στη Χώρα μας δύο ξεχωριστών Κρατών (Τριανδρία Θεσσαλονίκης) και Αθηνών (1916 – 1917) με ότι αυτό επακολούθησε σε βάρος της Χώρας μας.
Η διενέργεια των εκλογών την 1η Νοεμβρίου του 1920, διαρκούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας, έφερε στη συνέχεια την Μικρασιατική καταστροφή του 1922, γατί οι τότε πολιτικές δυνάμεις, δεν είχαν την τόλμη και το θάρρος να πουν την αλήθεια στον Ελληνικό Λαό και να επιδίωκαν, πάση θυσία πολιτική λύση για να αποφεύγετο έτσι τότε η Εθνική τραγωδία και ενδεχομένως η εκτέλεση των έξι που δίχασε για έναν και πλέον αιώνα το Λαό μας.
Η μη συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων το 1936, πάνω στον τρόπο σχηματισμού οικουμενικής Κυβέρνησης, έφερε την δικτατορία της 4ης Αυγούστου του ιδίου έτους, υπό τον Ιωάννη Μεταξά. Η μη συμμετοχή του ΚΚΕ στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946, μας οδήγησε στη συνέχεια στον εμφύλιο σπαραγμό (1946 – 1949) που στο πέρασμά του δεν άφησε τίποτε όρθιο παρά μόνο συντρίμμια και ερείπια.
Η ασυνεννοησία των πολιτικών δυνάμεων της Χώρας του 1965, να βάλουν στην άκρη το ΣΤΕΜΜΑ στα πολιτικά δρώμενα της Χώρας, έφερε τα Ιουλιανά του ιδίου έτους, την αποστασία τον σχηματισμό διαδοχικά τριών νόθων Κυβερνήσεων των αποστατών και στη συνέχεια την επάρατο επτάχρονη Δικτατορία των Συνταγματαρχών (1967 – 1974), που είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή του Μακαρίου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας την 15η Ιουλίου 1974 και την αφορμή της εισβολής της Τουρκίας την 20η Ιουλίου του ιδίου έτους στη Μεγαλόνησο και την κατοχή έκτοτε στρατιωτικά του 37% του εδάφους της με 200.000 Ελληνοκύπριους πρόσφυγες στην ίδια τους την Πατρίδα και της δημιουργίας στα κατεχόμενα της λεγόμενης Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου (ΤΔΒΚ) η οποία λειτουργεί έκτοτε στα αχνάρια της Ταϊβάν.
Ο Ελληνικός Λαός μετά από πέντε χρόνια συνεχούς σκληρής λιτότητας, πολλαπλών δοκιμασιών κα στερήσεων (2010 – 2014) και εκεί που η οικονομία είχε σταθεροποιηθεί και είχε εισέλθει σε τροχιά ανάπτυξης τέλη του 2014, ο σημερινός Πρωθυπουργός στη βιασύνη του και πάνω στην δίψα του να πάρει την εξουσία, δεν συναίνεσε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και κάνοντας κατάχρηση του άρθρου 32 του Συντάγματος, έσυρε τη Χώρα σε πρόωρες εκλογές την 25η Ιανουαρίου 2015 τις τέταρτες σε διάστημα πέντε ετών (2009 – 2014) τις οποίες και κέρδισε και έκτοτε κυβερνά την Χώρα, την οποία και τελικά λόγω ανικανότητας και ερασιτεχνικών κινήσεων και κακών χειρισμών στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, το ανόητο εκείνο Δημοψήφισμα παρωδία της 5ης Ιουλίου 2015, την επιβολή του capital controls και την εκ νέου προσφυγή σε πρόωρες εκλογές την 20η Σεπτεμβρίου τις οποίες και πάλι κέρδισε και το μόνο που κατόρθωσε, γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, έριξε την Πατρίδα μας στην κυριολεξία για τα καλά στα βράχια. Αυτό δεν είναι δική μου εκτίμηση αλλά μιλούν από μόνα τους τα καθημερινά γεγονότα, που συμβαίνουν σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο που ζούμε.
Σήμερα και όσο περνάει ο καιρός και ο τελευταίος πολίτης αυτής της Χώρας διαπιστώνει με ευκολία ότι, όσα με μεγάλη απλοχεριά ο κος Τσίπρας υποσχέθηκε και δεσμεύθηκε προεκλογικά ως παροχές στον Ελληνικό Λαό (πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ύψους 11.500 δισ. ευρώ), κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, 13η Σύνταξη, κατάργηση του μνημονίου με ένα Νόμο και άλλα πολλά που είναι σε όλους μας γνωστά και δεν είναι του παρόντος, ήταν προϊόντα ενός λαϊκισμού ελεεινής μορφής που δεν πρόκειται να υλοποιηθούν ούτε σε είκοσι χρόνια και όχι εντός της τρέχουσας τετραετίας που ανερυθρίαστα και θρασύτατα διατυμπανίζει καθημερινά προπαγανδιστικά η λαλίστατη Κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Κάνω αυτή την μακροσκελή αναδρομή για να φρεσκάρω τη μνήμη των παλαιοτέρων και να θυμίσω στους νεότερους, ότι εδώ που έχει περιέλθει η Χώρα και με τη σημερινή ετερόκλητη Κυβέρνηση με ισχνή πλειοψηφία των 153 Βουλευτών, με τρεις μουσουλμάνους, είναι αδύνατο να βγάλει από μόνη της τη Χώρα από τα σημερινά αδιέξοδα. Η Πατρίδα μας έχει μετατραπεί στην κυριολεξία σε ένα απέραντο φρενοκομείο. Τι πρέπει να γίνει; Να συνειδητοποιήσουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί ηγέτες προεξάρχοντας του σημερινού Πρωθυπουργού, ότι υπέρτατος Νόμος είναι η σωτηρία της Πατρίδος μας (Salus populi suprema lex esto) και χωρίς καμία άλλη χρονοτριβή και καθυστέρηση για να προσφέρει έτσι, έστω και την τελευταία στιγμή, μια θετική υπηρεσία στη Χώρα, να εισηγηθεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σχηματισμό Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας, με Πρωθυπουργό κοινής εμπιστοσύνης μήπως και σωθεί κ Τσίπρα η Πατρίδα μας ή προσφυγή στον κυρίαρχο Λαό. Διαφορετικά ο ιστορικός θα είναι αμείλικτος μαζί σας κύριε Τσίπρα και θα σας παραδώσει στις μετέπειτα γενιές ως ένα ακόμα εφιάλτη της Πατρίδα μας.
