Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα Σμήναρχο ε.α.
Όλοι όσοι κατηγορούν τώρα τη σημερινή Κυβέρνηση ότι είναι αποκλειστικά και μόνον υπεύθυνη, για την εκρηκτική κατάσταση που έχει δημιουργηθεί σήμερα στη Χώρα μας, ένεκα της εισόδου από τα παράλια της Τουρκίας στα νησιά του Αιγαίου, καθημερινά τουλάχιστον σε μέσο όρο άνω των 2.000 προσφύγων την ημέρα, δεν λένε την αλήθεια, αλλά το μόνο που κάνουν είναι ασυστόλως να δημαγωγούν και ελεεινά να λαϊκίζουν.
Οι ροές των μεταναστών και προσφύγων είχαν αρχίσει να ενισχύονται από τον Σεπτέμβριο του 2014, δηλαδή πολύ πριν εμφανισθεί τον Ιανουάριο του 2015 επί σκηνής, η αναπληρωτής τότε Υπουργός της Μεταναστευτικής Πολιτικής κα Τασία Χριστοδουλόπουλο, που όταν ρωτήθηκε τι κάνουν αυτοί (πρόσφυγες) στην Ομόνοια είπε, την περίφημη φράση «λιάζονται» και έκτοτε έγινε αυτή βούκινο. Η τάση αυτή των ροών συνεχίστηκε και τους πρώτους μήνες του 2015, όταν εισερχόμενοι (πρόσφυγες) ήταν περίπου διπλάσιοι απ’ ότι τον προηγούμενο χρόνο 2014.
Από τον Απρίλιο του 2015 και μετά το ρυθμός αύξησης των αφίξεων άρχισε να καλπάζει. Οι ροές ήταν δεκαπλάσιες σε σχέση πάντα με τους αντίστοιχους του 2014, τον Ιούνιο του 2015 είχαμε 31.000 έναντι 4.000 του 2014 και τον Ιούλιο 55.000 έναντι 4.000 (2014). Το σήμα κινδύνου ήταν τότε πολύ ισχυρό, αλλά πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Η μόνη αντίδραση ήταν τότε εκείνη η αλησμόνητη δήλωση, του Υπουργού Αμύνης, Πάνου Καμμένου τον περασμένο Απρίλιο (2015), στους «Ταϊμς», πως αν η Ελλάδα εκδιωχθεί από την Ευρωζώνη τότε «κύματα μεταναστών χωρίς χαρτιά ακόμα και τζιχανιστών θα ξεχυθούν από την Τουρκία και μέσω Ελλάδος οδεύοντας, προς την καρδιά της Δύσης». Αυτή τη δήλωση ακόμα την πληρώνουμε.
Μετά τις περιπέτειες του καλοκαιριού του 2015 το παρά λίγο Grexit, το ανόητο εκείνο Δημοψήφισμα παρωδία της 5ης Ιουλίου 2015, την επιβολή των capital controls και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, η Κυβέρνηση βρέθηκε αιφνιδιασμένη και εντελώς ανέτοιμη να διαχειριστεί ένα πρόβλημα, που την ξεπερνούσε, μα δεν μπορούσε όμως, πια να τα αγνοεί. Με πάνω από 200.000 αφίξεις τον Οκτώβριο του 2015 έναντι 7.000 τον αντίστοιχο μήνα του 2014 και 15.000 τον Νοέμβριο έναντι 3.800 του 2014.
Ο αρμόδιος Υπουργός κος Μουζάλας προειδοποιούσε δημόσια, για το επικείμενο έμφραγμα με το κλείσιμο των βορείων συνόρων, που τελικά έγινε, με τον εγκλωβισμό στο Ελληνικό έδαφος (Ειδομένη) χιλιάδων ανθρώπων (12.000). Αλλά οι προειδοποιήσεις του, έμοιαζαν να απευθύνονται σε ώτα μη ακουόντων. Η μηχανή, δηλαδή η Κυβέρνηση δυσκολευόταν να πάρει μπροστά. Δυσκολευόταν όμως ακόμα περισσότερο, να αλλάξει κατεύθυνση και σήμερα πληρώνουμε πολύ ακριβά, αυτή την Κυβερνητική ολιγωρία και απερισκεψία.
Τώρα τρέχουμε. Αφενός μεν για να ετοιμάσουμε τις αναγκαίες υποδομές, ενώ οι αφίξεις των προσφύγων και μεταναστών, ξεπέρασαν πια τις 120.000 τους δύο πρώτους μήνες του 2016 έναντι 2.000 αφίξεων τον αντίστοιχο διάστημα του 2014 και 45.000 το 2015. Το πρόβλημα πια έχει ξεχειλίσει, σε λιμάνια, πλατείες και δρόμους. Αφετέρου δε για να αποσείσουμε τη διεθνή ρετσινιά της Χώρας μας που έβλεπε τους πρόσφυγες να περνούν, χωρίς να τους καταγράφει και χωρίς να τους προμηθεύει με αξιόπιστά έγγραφα. Συνολικά το 2015 διακινήθηκαν μέσω Ελλάδος προς τις Χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης περίπου 900.000 πρόσφυγες.
Αν λοιπόν πρέπει να αποδοθούν ευθύνες στην Κυβέρνηση, μπορεί εύκολα να καταλογίσει κανείς σε αυτήν μόνο την κακή εκτίμηση των ροών, των προσφύγων και μεταναστών προς τη Χώρα μας και την διαχείριση της διακίνησης αυτών και την αυταπάτη ότι η Ελλάδα θα ήταν ασφαλής ως τόπος τράνζιτ, για πάντα και δεν υπήρχε ανάγκη ανάλογης προετοιμασίας της, για μακρόχρονη φιλοξενία των προσφύγων και τώρα τρέχουμε και δεν φθάνουμε.
Μην έχουμε αυταπάτες. Είναι πια σαφές ότι την περίφημη «Ευρωπαϊκή λύση» δεν έχει νόημα να την επικαλούμαστε μόνον ρηματικά. Πρέπει να την επιδιώξουμε στην πράξη και να γίνουμε μέρος της, προσφέροντας επαρκή φιλοξενία, για μακρύ χρόνο τριών ετών τουλάχιστον και διασφαλίζοντας την κανονική και αξιόπιστη καταγραφή των προσφύγων και μεταναστών. Είναι στοιχειώδης προϋπόθεση, ώστε να μην πλήξει περισσότερο η κρίση αυτή το ήδη αδύναμο διεθνές πρόσωπο της Χώρας μας και τον τουρισμό της. Και πρέπει παράλληλα να διασφαλιστεί ότι η κρίση αυτή θα ωφελήσει και δεν θα αδυνατίσει την κοινωνική συνοχή. Η κοινωνική αλληλεγγύη που μέχρι σήμερα έχουν με τόση απλοχεριά προσφέρουν οι Έλληνες στους πρόσφυγες, είναι πρωτόγνωρη και έχει τύχει επαίνων από το διεθνή τύπο και οργανώσεις και αυτό είναι κάτι που μας κάνει όλους υπερήφανους, καταγράφοντας έτσι και εμείς επιτέλους μιας παγκόσμια πρωτιά. Είναι και αυτό ένα αρκετά θετικό δείγμα κοινωνικής αλληλεγγύης και φιλοξενίας για τη Χώρα μας.
Εκτιμώ ότι εφόσον συνεχισθεί ερμητικά το κλείσιμο των βορείων συνόρων μας, η ροή των προσφύγων και μεταναστών προς τη Χώρα μας, σταδιακά θα μειώνεται και ένα μέρος των εγκλωβισμένων, περίπου 150.000 μέχρι 200.000 θα παραμείνουν μάλλον οριστικά στην Πατρίδα μας, οπότε το επόμενο βήμα θα είναι η ενσωμάτωση τους στον κοινωνικό μας ιστό και επομένως η δημιουργία υποδομών μόνιμης εγκατάστασής τους και η ένταξη των παιδιών τους στο σύστημα της Ελληνικής Παιδείας καθώς και η εκμάθηση των Ελληνικών με προγράμματα ταχύρρυθμης εκπαίδευσης σε όλους τους πρόσφυγες και ομαλή περαιτέρω απορρόφηση αυτών στον τόπο μας. Συνεπώς «ουδέν κακόν αμιγές καλού».
Σημείωση: Είναι γεγονός ότι περίπου 200.000 πρόσφυγες και μετανάστες θα μείνουν πλέον όπως προαναφέρω μόνιμα στην Ελλάδα. Επομένως η Χώρα μας θα πρέπει από τώρα να εκπονήσει, ένα καλά μελετημένο μακρόπνοο σχέδιο διασποράς τούτων, σε όλη την επικράτεια μακριά από κάθε είδους γκετοποιήση, με προοπτική ενσωμάτωσης των στην κοινωνία με προσπάθεια απορρόφησης τους και στη συνέχεια Ελληνοποιήσεώς τους, προς όφελος της Χώρας μας, δίδοντας έτσι κάποια ανακούφιση στην υπογεννητικότητα που μας μαστίζει. Δυστυχώς εδώ που φθάσαμε δεν έχουμε άλλη επιλογή, ας την εκμεταλλευθούμε όμως όσο καλύτερα μπορούμε για την Πατρίδα μας.
