Γιατί είναι σημαντικό το δικαίωμα προσδιορισμού ή μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου - (του Γιώργου Γιαγκουδάκη)

Σήμερα θα μιλήσουμε για το δικαίωμα προσδιορισμού ή μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου, που απασχολεί πολλούς εν διαστάσει ή χωρισμένους γονείς ανηλίκων τέκνων.

Γιατί είναι σημαντικό αυτό το δικαίωμα, τι ισχύει σήμερα με τον νόμο 4800/21, τι έχουν αποφανθεί τα δικαστήρια, πως αντιμετωπίζουν το άρθρο 1519 ΑΚ. τα δικαστήρια μέχρι τώρα και γιατί πρέπει να αλλάξει η κατάσταση.

Μείνετε μαζί μου μέχρι το τέλος για να πάρετε όλες τις απαντήσεις. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζεις τα δικαιώματά σου, πότε και πως μπορείς να τα ασκήσεις προς όφελός σου.

Να σας υπενθυμίσω για όσους δεν το έχετε κάνει μέχρι τώρα να εγγραφείτε στο κανάλι μου κάτω δεξιά στο κόκκινο κουμπί, και να κάνετε ένα κλικ στο καμπανάκι για να ενημερώνεστε αμέσως για τα νέα βίντεο μου.

Γειά σας είμαι ο Γιώργος Γιαγκουδάκης δικηγόρος Καβάλας, ειδικός για διαζύγια και οικογενειακό δίκαιο και σας ενημερώνω με ενδιαφέροντα και χρήσιμα νομικά βίντεο οικογενειακού δικαίου. Λοιπόν μπαίνω κατευθείαν στο σημερινό θέμα μας.

Το δικαίωμα προσδιορισμού ή μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου αποτελεί στοιχείο της επιμέλειας των γονέων του, που ασκούν την γονική μέριμνά του και για αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντικό. Κατά το πρώτο εδάφιο του Άρθρου 1518 Α.Κ. όπως ισχύει σήμερα μετά το ν. 4800/21:

“Η επιμέλεια του προσώπου του τέκνου περιλαμβάνει ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευσή του, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής του.”

Στο άρθρο 1519 “Σημαντικά ζητήματα επιμέλειας τέκνου” όπως ισχύει σήμερα, μετά το ν. 4800/21, ορίζεται μεταξύ άλλων, ότι:

“…Για τη μεταβολή του τόπου διαμονής του τέκνου που επιδρά ουσιωδώς στο δικαίωμα επικοινωνίας του γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, απαιτείται προηγούμενη έγγραφη συμφωνία των γονέων ή προηγούμενη δικαστική απόφαση που εκδίδεται μετά από αίτηση ενός από τους γονείς. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέτρο.”

Ο ν. 4800/2021 είναι σημαντικό ότι αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου διά της ενεργού παρουσίας και των δύο γονέων κατά την ανατροφή του και την εκπλήρωση της ευθύνης τους έναντι αυτού. Οι διατάξεις του ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, που δεσμεύουν τη Χώρα (άρθρο 1).

Κατά τη μέχρι τώρα νομολογία των δικαστηρίων μας σε περίπτωση διάστασης ή διαζυγίου το δικαίωμα προσδιορισμού ή μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου, θα πρέπει κάθε φορά να σταθμίζεται με τις δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να επιφέρει η διακοπή της επικοινωνίας με τον άλλο γονέα.

Στις περιπτώσεις αυτές το δικαίωμα προσδιορισμού ή μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου θα πρέπει να υποχωρεί έναντι αυτής (διακοπής της επικοινωνίας), όταν η αναγκαιότητα της ενδεχόμενης προσωρινής ή διαρκούς αλλαγής του τόπου διαμονής ή τα πλεονεκτήματα που αυτή συνεπάγεται, δεν ανταποκρίνονται προς το πραγματικό συμφέρον του τέκνου. Διαφορετικά συντρέχει ενδεχομένως περίπτωση κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, που επισύρει τις συνέπειες των άρθρων 1532 και 1533 ΑΚ ή δικαιολογεί διαφορετική ρύθμιση της γονικής μέριμνας κατά το άρθρο 1536 ΑΚ λόγω μεταβολής των συνθηκών (βλ. Θ. Πουλιάδη, σε: Ερμηνεία Αστικού Κώδικα Γεωργιάδη / Σταθόπουλου, άρθρο 1520, αρ. 64 επ., ΕφΘεσ 1324/2001, Αρμ. 2003, 1442, ΜΠρΑΘ 1028/2011, ΕλλΔνη 2012, 253). 1324/2001 ΕΦ ΘΕΣΣΑΛ, 23/2017 ΜΠΡ ΣΠΑΡΤ .

Το δικαίωμα προσδιορισμού ή μεταβολής του τόπου διαμονής του τέκνου δεν πρέπει να ασκείται καταχρηστικώς, με αποκλειστικό σκοπό τη ματαίωση της επικοινωνίας, διότι διαφορετικά συντρέχει ενδεχομένως περίπτωση κακής άσκησης της γονικής μέριμνας (άρθρα 1532-1533 ΑΚ).

Επομένως κρίθηκε από τα Ελληνικά δικαστήρια (πριν την ισχύ του νέου νόμου 4800/21) ότι η μεταφορά του τέκνου στο εξωτερικό από τον γονέα που έχει την επιμέλειά του μπορεί να θεμελιώσει δικαίωμα του άλλου γονέα να ζητήσει την αφαίρεση της επιμέλειας και την ανάθεσή της σε αυτόν στα πλαίσια του συμφέροντος του τέκνου. (ΜΠρΑΘ 1820/2009, ΧρΙΔ 2009, 512)…]23/2017 ΜΠΡ ΣΠΑΡΤ, 13/2018 ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ.

Οι γονείς πρέπει να αποφεύγουν κάθε ενέργεια που δεν ανταποκρίνεται στο πραγματικό συμφέρον τον τέκνου και να μεριμνούν ώστε αυτό να παραμείνει αλώβητο, εκτός τον πεδίου των προσωπικών τους εντάσεων. Πολύ περισσότερο ο ασκών τη επιμέλεια, στη θετική συνδρομή του οποίου απόκειται η ουσιαστική πραγματοποίηση της επικοινωνίας, υποχρεούται να απέχει από κάθε ενέργεια, που μπορεί άμεσα ή έμμεσα να οδηγήσει στην παρεμπόδιση της. Και οι δύο γονείς οφείλουν αμοιβαίο σεβασμό και συνεργασία μεταξύ τους, προκειμένου να μη θίγονται με τη συμπεριφορά του καθενός από αυτούς τα δικαιώματα του άλλου (βλ. Πουλιάδη, ό.π., §§ 67, 68, Κουμάντο, ΟικογΔ, II, σελ. 213).1028/2011 ΜΠΡ ΑΘ ( 597480)

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ