Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Ο κύριος Σαμαράς έχει θράσος. Δεν μπορεί να εξηγηθεί αλλιώς η τακτική των συνεχών επιθέσεων του στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και έχει θράσος διότι σύμφωνα με την ιστορία του κόμματος, είναι αυτός που έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη πατρός πριν ολοκληρώσει την θητεία της, με αποτέλεσμα να ανέβει στην εξουσία πάλι το ΠΑΣΟΚ. Τώρα τι προσπαθεί; Να το επαναλάβει με τον Μητσοτάκη υιό;
Αλλά η διαδρομή Σαμαρά στη ΝΔ έχει και άλλα μελανά σημεία. Το κορυφαίο είναι πως έπεισε τους Έλληνες ότι η καταστροφή της χώρας οφειλόταν στα μνημόνια και όχι στις φοβερές παθογένειες του πολιτικού συστήματος που υπερδανειζόταν για να συντηρεί το φαύλο κράτος του ρουσφετιού και του βολέματος των κομματικών με την χώρα πάντοτε στην καθυστέρηση και την στασιμότητα, παρά τον πακτωλό των δισ. που έστελνε η ΕΕ.
Τα μνημόνια ήταν η ΘΕΡΑΠΕΙΑ για την Ελλάδα αλλά και για όσες χώρες τα χρειάστηκαν (ένα παράδειγμα είναι η Πορτογαλία που σε ένα χρόνο είχε απελευθερωθεί). Όμως ο Σαμαράς με τα Ζάππεια τα ονόμασε αιτία των δεινών και έδωσε στον λαϊκιστή Τσίπρα τη δυνατότητα να φτάσει στην πρωθυπουργία.
Ακόμη χωρίζοντας τους Έλληνες σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς κατάφερε να φτάσει μέχρι και την Χρυσή Αυγή στο 7,5%. Έργο Σαμαρά η φοβερή ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των Ελλήνων. Δηλητηρίασε την ελληνική κοινωνία ονομάζοντας την χημειοθεραπεία, λόγω του αναπόφευκτου πόνου, ασθένεια και όχι τον καρκίνο που μέσω αυτής θεραπεύεται.
Τέλος το θράσος Σαμαρά ολοκληρώνεται μη σεβόμενος έναν πρωθυπουργό που επί 6 χρόνια έχει μόνο νίκες στις κάλπες, που έφερε δυο φορές αυτοδυναμία στη ΝΔ με ποσοστά άνω του 40% και που έχει μια καθαρή τριετία μπροστά του να πετύχει κάτι μοναδικό στα 50 χρόνια της μεταπολίτευσης: Μια τρίτη συνεχόμενη θητεία κάτι που δεν έχει πετύχει κανένα κόμμα.
Όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος Κουτσόγιωργας για τον Σαμαρά “δεν δικαιούται δια να ομιλεί”. Πιο χρήσιμος θα είναι αν αποσυρθεί. Αρκετά.