Κάτω από κανονικές θεατρικές συνθήκες. Σε αίθουσα με όλες τις υποδομές, σε χώρο όπου η «μέθεξη» είναι αποτέλεσμα απομόνωσης και διεργασίας εγκεφαλικής.
Όταν ο λόγος και η εικόνα αφαιρεί τον χρόνο, όταν οι αισθήσεις σου είναι σε πλήρη διεργασία, τότε λέμε ότι το θέατρο είναι αγωγή της ψυχής. Πρέπει να ξεφύγετε από τον εγωκεντρισμό για να ξεπετάξει ο μικρός θεός που ο καθένας κρύβει μέσα του. Χρειάζεται πίστη.
Καθώς η χώρα διανύει μια σκληρή περίοδο πιστεύω ότι, έστω και ακούσια, η επιλογή κάποιου να πληρώσει για να δει μια καλή παράσταση είναι μία άκρως πολιτική πράξη. Κάθε επιλογή είναι πολιτική πράξη.
Το «Ψωμί της Νινευί» των Αντώνη και Κωνσταντίνου Κούφαλη είναι ένα έργο που μιλάει για προσφυγιά, αλλά κυρίως, νουθετεί τον δυτικό άνθρωπο, όλους εμάς τους απέναντι της εμπόλεμης Ανατολής, μιλά για πράγματα που μας ενοχλούν, μιλά μέσω των ηρώων της για την ψευδαίσθηση της κανονικότητας, την ύποπτα «αθώα» καθημερινότητα, για τις παράξενες συμπεριφορές που δεν εξηγούνται, για τη βία της ακινησίας-αδιαφορίας και τη βία που «ακινητοποιεί» την ανθρωπιά, όταν πρόκειται το εγώ να θάψει το εμείς μεταφορικά και κυριολεκτικά. Ένα σχόλιο- γροθιά πάνω στις δομές στις οποίες βολεύεται ο άνθρωπος. Μπορεί να σ’ αρέσει, να σε ξενίσει, να σε τσαντίσει , αλλά θα το αγαπήσεις. Η παράσταση στο «Αντιγόνη Βάλακου» είναι κάτι περισσότερο από κοινωνικό λειτούργημα.
Ο Σταυρός Ζαλμάς «ζωγραφίζει» αριστουργήματα, «κεντάει» ακριβά έργα τέχνης, απογειώνει και προσφέρει ευφορία. Δίπλα του η εξαίρετη Λήδα Πρωτοψάλτη. Μην τη χάσετε. Μην τη χάσετε.
Στο Δημοτικό θέατρο «Αντιγόνη Βαλάκου» μέχρι και την Κυριακή. Και την άλλη εβδομάδα στο «ΑΜΑΛΙΑ» Θεσσαλονίκης.
Συντελεστές
Κείμενο: Αντώνης και Κωνσταντίνος Κούφαλης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μυλωνάς
Σκηνικά-κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Άννα Σμπώκου
Μουσική: Παύλος Κατσιβέλης
Επιμέλεια κίνησης: Νατάσα Σαραντοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Αμαλία Αντώνη
Eιδικός συνεργάτης: Αλέξανδρος Βαμβούκος
Παίζουν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Σταύρος Ζαλμάς
ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ
