Συνθήκες «ζούγκλας» επικρατούν στην αγορά εργασίας, όπως τονίζει με δηλώσεις του στον «Ενήμερο» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Καβάλας, Ευθύμης Μακρογιάννης.
Την προηγούμενη εβδομάδα μάλιστα η Γ.Σ.Ε.Ε. προσέφυγε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας.
Μια στις δυο προσλήψεις αφορούν μερικής και εκ περιτροπής απασχόληση
Όπως υπογράμμισε ο κ. Μακρογιάννης, περισσότεροι από 350.000 εργαζόμενοι αμείβονται με μηνιαίους μισθούς από 100 έως 400 ευρώ μικτά! Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι 130.000 εργαζόμενοι έχουν μικτό μηνιαίο μισθό έως 100 ευρώ, ενώ τουλάχιστον μια στις δυο προσλήψεις που γίνονται, είναι μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης κι όχι πλήρους εργασίας.
«Γίνεται αντιληπτό για τι κατάσταση μιλάμε στο χώρο της εργασίας και για το τι ποιότητα ζωής μπορεί να έχουν αυτοί οι άνθρωποι», σημείωσε χαρακτηριστικά στις δηλώσεις του στον «Ε» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Καβάλας.
Το 50% κοντεύει να αγγίξει η «μαύρη» εργασία
«Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι …επιδοτούν πλέον την εργασία τους και μόνο που πηγαίνουν σ’ αυτήν! Έχουμε 25% δηλωμένη ανεργία, ποσοστό που με την αδήλωτη φτάνει στο 30%, ενώ η «μαύρη» εργασία κοντεύει να αγγίξει το 50%! Επίσης οι μακροχρόνια άνεργοι δεν λαμβάνουν κανένα επίδομα. Οι περικοπές, όπως πολλές φορές έχουμε πει, δεν έχουν βοηθήσει ούτε στη μείωση της ανεργίας, αλλά ούτε και στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων», συμπλήρωσε σχετικά ο Ευθύμης Μακρογιάννης.
Εργαζόμενοι, εργοδότες και κράτος να συμμετέχουν όλοι μαζί στην επίλυση των εργασιακών προβλημάτων
Αναφορικά με το ρόλο που διαδραματίζει το Εργατικό Κέντρο Καβάλας, ο πρόεδρος του τόνισε:
«Εμείς δεχόμαστε εργαζόμενους που ζητούν το δίκιο τους. Ανθρώπους που μας μιλάνε για «μαύρη» εργασία και αυτούς που διεκδικούν τα δικαιώματα τους. Εμείς βοηθάμε στο να αναδείξουμε το πρόβλημα. Όποιος αντιμετωπίζει πρόβλημα μπορεί να απευθυνθεί στο Εργατικό Κέντρο κι εμείς είμαστε υποχρεωμένοι από εκεί και πέρα να κινηθούμε προς τις αρμόδιες υπηρεσίες. Θα πρέπει να συμμετέχουν όλοι οι θεσμοί στην επίλυση των εργασιακών προβλημάτων, κυρίως δηλαδή οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι, παράλληλα και μαζί με το κράτος, που μόνο του, όπως έχει αποδειχθεί, δεν φέρνει αποτελέσματα».
