Συμπληρώθηκαν φέτος 25 χρόνια από την τραγική πτώση του στρατιωτικού ελικοπτέρου κατασβέσεων πυρκαγιών στην Τερψιθέα της Δράμας.
Το πρωί της Κυριακής (22/9) τελέστηκε μνημόσυνο για τους δέκα αδικοχαμένων δασοκομάντος στο μνημείο που έχει στηθεί στην περιοχή της Ιχθυόσκαλας της Καβάλας.
Εκεί για άλλη μια χρονιά τιμήθηκε η μνήμη και η αυτοθυσία των νέων αυτών ανθρώπων, ενώ έγινε και κατάθεση στεφάνων από τον Σύλλογο Καταδρομών Καβάλας « Ο Μέγας Αλέξανδρος», καθώς και από τους τοπικούς φορείς. Παρόντες και οι συγγενείς των αδικοχαμένων δασοκομάντος, αλλά και συνάδελφοί τους.
«Κάναμε το μνημείο αυτό για να τιμήσουμε το τραγικό γεγονός που σημειώθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1994 στην Τερψιθέα Δράμας, σε δασοπυρόσβεση με πολεμικό στρατιωτικό ελικόπτερο. Επειδή κάποιοι συγγενείς των νεκρών ή δεν ζουν ή δεν μπορούν να μεταφερθούν εκεί, φέραμε το μνημείο στην Καβάλα εδώ και τρία χρόνια για να μπορούμε να κρατάμε την μνήμη των παιδιών ζωντανή, να μαθαίνουν οι νεότεροι που δεν γνωρίζουν την ιστορία τους και εμείς να τους θυμόμαστε όταν σκοτώθηκαν για να προστατέψουν εμάς και το περιβάλλον. Αυτό είναι και το μήνυμα και η θυσία τους να γίνει παράδειγμα ανδρείας για όλους μας. Ο Σύλλογος Καταδρομέων είναι στις επάλξεις, πάει παντού, πυρασφάλειες, καθαρισμούς δασών, έρευνες, διασώσεις, δασικές πυρκαγιές, πλημμυρικά φαινόμενα, αποχιονισμό, φροντίδα του περιβάλλοντος. Είναι παντού και πάντα στο πλευρό της πολιτείας 50 άτομα στην Καβάλα, έφεδροι καταδρομείς», επισήμανε σε δηλώσεις του ο πρόεδρος του Συλλόγου Καταδρομέων Καβάλας, Ιορδάνης Κωνσταντινίδης.
«Είμαστε εδώ για μια ακόμη φορά για να τιμήσουμε τους συναδέλφους μας και ευχαριστώ τον Σύλλογο Καταδρομών που δεν τους ξεχνάει. Κανείς δεν πρέπει να τους ξεχάσει. Ο πόνος είναι μεγάλος, αλλά πιο μεγάλη είναι η ανάγκη να μην τους ξεχάσουμε. Θυμάμαι ότι το ελικόπτερο ήταν κάθε μέρα στις φωτιές. Προσωπικά δεν μου φεύγει η σκέψη, ότι το ελικόπτερο ήταν ακατάλληλο για πτήσεις λόγω της παλαιότητάς του. Φταίξιμο όμως έχουν και οι άνθρωποι που βάζουν τις φωτιές. Κάθε μέρα ξανά και ξανά προκαλούσαμε την μοίρα μας. Άρα δύο ήταν οι ένοχοι, το πτητικό μέσον και όσοι έβαλαν τις φωτιές. Από τότε μέχρι τώρα έχουν χαθεί πολλοί συνάδελφοι μου και είναι τραγικό. Όσοι βάζουν φωτιές ηθελημένα ή όχι στοιχίζει ανθρώπινες ζωές, είναι εγκληματικό και πρέπει να σταματήσει επιτέλους. Εγώ είμαι πολύ περήφανος που υπηρέτησα μαζί τους. Η μοίρα ήθελε να σωθώ, αλλά δυστυχώς ήμουν στην φρικτή στιγμή της περισυλλογής των συναδέλφων μου. Τιμή στην μνήμη των παιδιών και δόξα», δήλωσε από τη μεριά του συγκινημένος πυροσβέστης, Παρασκευάς Ατζαμιδάκης.
Το δυστύχημα συνέβη στις 15 Σεπτεμβρίου 1994 και έχασαν τη ζωή τους 7 δασοκομάντος και 3 αξιωματικοί της Αεροπορίας Στρατού. Πρόκειται για τους: Ευάγγελος Κουτσογιώργης, Αντώνης Σφηνιάς, Μανώλης Λιάπης, Χρήστος Κρικόπουλος, Γρηγόρης Αδάμος, Γιώργος Τζιαγκίδης και Μανώλης Κεσικιάδης και τους 3 αξιωματικούς της Αεροπορίας Στρατού: Θεόκλητο Καλφόπουλο, Λοχαγό της Αεροπορίας Στρατού, Δημήτριο Σκουντά και Δημήτριο Κωστόπουλο, αρχιλοχίες
