του Ξενοφώντα Κροκίδη Παθολόγου Διευθυντή ΕΣΥ Γ.Ν.Καβάλας
Πριν από λίγες μέρες γίναμε όλοι κοινωνοί-μέσω των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας-της εντυπωσιακής κατεδάφισης ενός Νοσοκομείου στο μακρινό… Μαϊάμι, που τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν εγκαταλειμμένο. Η ελεγχόμενη κατάρρευση-για την οποία χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα εκρηκτικά-διήρκησε μόλις δέκα δευτερόλεπτα. Στη θέση του Νοσοκομείου θα δημιουργηθεί πάρκο(!), σύμφωνα με ανακοίνωση του Δημάρχου της πόλης.
Η είδηση αυτή θα μπορούσε να πει κάποιος με μια πρώτη ματιά, ότι δεν αφορά εμάς τους μόνιμους κατοίκους μιας μικρής πόλης της ελληνικής περιφέρειας. Όμως, σε δεύτερη ανάγνωση θα αναγνωρίσει κανείς ομοιότητες με το δικό μας διαχρονικό πρόβλημα της αξιοποίησης των εγκαταστάσεων του κάτω Νοσοκομείου της Καβάλας, που παραμένουν ανεκμετάλλευτες μετά την μετεγκατάσταση του Νοσοκομείου στη θέση Βασιλάκη του Αγίου Σίλα.
Και τι δεν έχει ειπωθεί στο δημόσιο διάλογο την τελευταία δεκαετία για την αξιοποίηση των κτιριακών εγκαταστάσεων του κάτω Νοσοκομείου. Αρχικά, το 2009, μια μελέτη της δημοτικής επιχείρησης ΔΑΝΕΚ υπερθεμάτιζε υπέρ της μετατροπής σε Κέντρο Κοινωνικής Φροντίδας. Προτάθηκαν επίσης, η μετατροπή του σε πολυτελή ξενοδοχειακή μονάδα, καθώς επίσης και η διάθεση των εγκαταστάσεων στο Τεχνολογικό Ίδρυμα της πόλης μας για τη δημιουργία-λειτουργία φοιτητικών εστιών.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, ότι όταν μιλάμε για το κάτω Νοσοκομείο, εννοούμε από τη μια μεριά τις εγκαταστάσεις ηλικίας πενήντα και πλέον ετών του παλιού Νοσοκομείου και από την άλλη το νεότερης κατασκευής «γυάλινο» κτίριο. Άρα, μιλάμε ενδεχομένως για δύο διαφορετικά πράγματα, διαφορετικού ιδιοκτησιακού καθεστώτος και με δύο διαφορετικές προοπτικές αξιοποίησης.
Γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τις «γερασμένες» εγκαταστάσεις του κάτω Νοσοκομείου της πόλης μας, θεωρώ ότι η καλύτερη λύση που μπορεί να δοθεί στο επόμενο χρονικό διάστημα με τη σύμπνοια όλων των δημοτικών παρατάξεων του Δήμου Καβάλας και τη συνεργασία των αντίστοιχων ειδικών-τεχνικών είναι η κατεδάφισή του με τρόπο παρόμοιο με αυτό που ακολουθήθηκε στο μακρινό Μαϊάμι. Με τον τρόπο αυτό θα απελευθερωθεί ζωτικός χώρος σ΄ αυτή την περιοχή της πόλης μας, που θα αποτελέσει πόλο έλξης για δημιουργία επιχειρήσεων εστίασης, διασκέδασης και πολιτισμού.
