Χριστός Ανέστη, Αληθώς Ανέστη

«Ο άγγελος που καθόταν στον τάφο και έλαμπε σαν α­στραπή, ἐλεγε με χαρά απευθυνόμενος στα μυ­ρο­φόρες γυ­ναί­κες : ΄Μαθήτριες του Χριστού, για ποιο λόγο αναμει­γνύ­ε­τε τα αρώματα με τα δάκρυά σας, εκδηλώνοντας έτσι την αγάπη και την συμπάθειά σας προς τον Χριστό; Βλέ­πε­τε τὸν τάφο καὶ σκιρτήστε από χαρά, επειδή ο Σωτήρας ανέστη από το μνήμα΄». (Αναστάσιμο Εὐλογητάριο)

Ουράνια ευωδία, γράφει ο υμνογράφος, μέσα στην ζωή των ανθρώπων, αναστημένη σιωπή μέσα στον Παν­άγιο Τά­φο του Σωτήρος Χριστού συναντούν τα ιερά πρόσω­πα της τιμίας συνοδίας του. Γυναίκες μυροφόρες, δα­κρυ­σμένες, πονεμένες, σιωπηλές, συγχρόνως όμως και ελπιδοφόρες, μαζύ με τα επίγεια αρώματα και τα ανθρώ­πινα δάκρυά τους, βιώνουν για πρώτη φορά το «ΧΡΙ­ΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ» της ακτίστου χάριτος του αγίου Τρια­δικού Θεού, που η φωνή του αγίου αγγέλου το μεταφέρει στους ανθρώπους για να τους αναστήση, και να επανα­φέρη τις συνειδήσεις τους στην καινούργια Βασιλεία των ουρανών, στην Βασι­λεία του αιωνίου, του αφθάρτου, του μοναδικού, του κό­σμου της αναστημένης και γεμάτης α­πό την χαρά της Α­γάπης του Κυρίου ημών Ιησού Χρι­στού.

Αυτή την πραγματικότητα, βιώνει μέσα στην λα­τρευ­τική της ζωή, η αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία του Χρι­στού, στην οποία μετέχομε και όλοι εμείς, οι Ορθό­δοξοι Χριστιανοί, μέσα στην πατρίδα μας, την πονεμένη Ελλά­δα. Τρανή απόδειξη και βεβαία ασφάλεια η Θεία Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Το είπε άλ­­λωσ­τε και ο ίδιος : «Σάς βεβαιώνω, εάν δεν φά­τε την σάρκα του Υιού του Ανθρώπου και δεν πιήτε το αίμα του, δεν έχετε μετοχή στη ζωή. Αυτός που τρώει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου έχει ζωή παντοτινή, και εγώ θα τον αναστήσω την εσχάτη ημέρα. Γιατί η σάρκα μου είναι α­λη­θινή τροφή και το αίμα μου αληθινό ποτό. Εκείνος που τρώει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου είναι ενωμένος μαζύ μου, και εγώ με αυτόν». (Ἰω. 6, 53-56)

Λαμπροφορεί σήμερα η Εκκλησία του Χριστού. Φω­τί­­ζεται η κτίση και χαίρεται η ανθρωπότης. Ο Χριστός αν­­εστή­θη από τους νεκρούς. Γι αυτό και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυ­σόστομος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, ανα­φωνεί με δυνατή την πίστη, και ολοζώντανη την χά­ρη του ακτίστου φωτός της Αναστάσεως, στον περίφημο Κατ­ηχη­τικό του Λόγο εις το άγιον Πάσχα : «Όποιος εί­ναι ευσε­βής και φιλόθεος, άς απολαύση την ωραία και λαμπρή αυ­τή εορτή. Όποιος δούλος έχει διαθέσεις αγαθές, άς εισέλθη στη χαρά, γεμάτος με ευφροσύνη ποὺ χαρίζει ο αναστη­μένος Κύριός του. Όποιος κατά­πονήθηκε με την νηστεία, άς απολαύση τώρα τὴν αμοιβή του. Όποιος από την έκτη ώρα υπηρέτησε τον Κύριο, άς πάρη σήμερα την αμοιβή πού δικαιούται. Ό­ποιος προσήλθε στη ζωή τής Εκκλησίας μετά την ενά­τη, άς πάρη και αυτός πρόθυμα μέρος στην α­να­στα­σιμη εορτή. Όποιος προσήλθε μετά την δωδεκάτη, άς μην έχη καμμιά αμφιβολία. καθόλου δεν θα τιμωρη­θή. Ό­­ποιος καθυστέρησε και ήλθε μετά την τρίτη, άς πλησιά­ση τον Κύριο χωρίς κανένα δισταγμό και φόβο. Όποιος προσήλθε κατά την πέμπτη ώρα, άς μην έχη κα­νέ­να φοβο ότι τάχα, επειδή έχει φθάσει καθυστε­ρημένος, δεν θα τον δεχθή ο Θεός. Επειδή ο Κύριος δίνει πλουσιοπάροχα τις δωρεές του. Γι αυτό δέχεται και τον τελευταίο, με την ίδια προ­θυμία που είχε δε­χθή και τον πρώτο. Χαρίζει ανάπαυ­ση και ειρήνη σε εκείνον που έφθασε αργά, όπως ακριβώς κάμει και με τον πρώτο. Ελεεί και εκείνον που έφθασε τε­λευταίος, αλ­λά περιποιείται και εκείνον που πρώτος ήλθε. Και στον ένα δίνει και στον άλλο προσφέρει. Και τα έργα της αρετής δέχεται, αλλά και την απλή διάθεση ανα­γνω­ρίζει. Και την πράξη την αγαθή τιμά, αλλά και την απλή διάθεση αναγνωρίζει. Και την πράξη την α­γα­θή τιμά, αλλά και την απλή πρόθεση επαινεί. Εισέλ­θετε λοιπόν όλοι στη χαρά του Κυρίου σας. Και εκείνοι που πρώτοι εφθάσατε και όσοι ήλθατε δεύτεροι, λάβε­τε τον μισθό σας. Πλούσιοι και πτωχοί πανηγυρίσατε. Όσοι εγκρατευτήκατε, αλλά και ε­κείνοι που έχετε βρα­δυ­πορήσει στην εργασία των εντολών τιμήστε την ση­μερινή ημέρα. Όσοι νηστεύσατε και εκείνοι πού δεν νηστεύσατε, ευφρανθήτε σήμερα. Ἡ ἁγία Τράπεζα εί­ναι γεμάτη, απολαύστε την όλοι. Ο Μόσχος είναι ά­φθο­­νος και ανεξάντλητος. Δεν επιτρέπεται λοιπόν να φύγη κά­ποιος πεινασμένος. Όλοι απολαύστε το συμ­πό­σιο που πα­ρα­τίθεται για τους πιστούς. Όλοι από­λαύ­στε τα θεία δώ­ρα που προσφέρει η θεία αγαθο­σύνη. Κανένας πιά να μη θρη­­νή την φτώχεια του, επειδή τώρα έγινε φανερή η Βασι­λεία του Θεού, εκείνη που προσφέρεται σε όλους εξίσου. Κανένας να μη κλαίη πιά τα πταίσματά του, επειδή συγ­χώ­ρε­σή μας εί­ναι ο Αναστημένος. Κανένας άς μη φοβάται πιά τον θάνατο, επειδή ο θάνατος του Σωτήρα μας μάς ελευ­θέ­ρωσε από τον θάνατο και την φθορά. Επειδή αν και ο Σωτήρας μας κρατήθηκε από τον θάνατο, τελικά τον εξα­φάνισε. Ο Κύριός μας που κατέβηκε στον άδη, άρπαξε και ανέσυρε μαζύ του όσους κρατούσε ο άδης. Ο Κύριος επίκρα­νε τον άδη, όταν εκείνος ο παμφάγος τον κατέπιε. Και αυτό ήταν πού προβλέποντάς του πα­λαιά ο προφήτης Ησαΐας εί­χε βροντοφωνήσει: ΄Χριστέ μου, όταν ο άδης εκεί κάτω στο σκοτάδι σε συνήν­τησε, πικράθηκε΄.Και πολύ σωστά. Πικράθηκε, επειδή από τότε καταργήθηκε. Πικράθηκε, ε­πει­δή ξεγελά­σθηκε. Πικράθηκε, επειδή θανατώθηκε. Πικρά­θηκε, επειδή έχασε πιά την εξουσία του. Πικράθηκε επειδη ο ίδιος τώρα υποδουλώθηκε. Εκείνος, καθώς ενόμιζε, εί­χε λά­βει σώμα θνητό και βρέθηκε απρόσμενα μπρο­στά σε Θεό. Εκείνος είχε πάρει ένα χώμα από την γή και συνήν­τησε Θεό, πού είχε κατεβεί από τον ουρανό. Εκείνος είχε πάρει ένα σώμα ορατό και καταισχύν­θηκε από τον αόρατο. Πού είναι λοιπόν άδη η νίκη σου;  Ανεστήθη ὁ Χριστός και έχεις πιά οριστικά κα­τανικηθεί. Ανεστήθη ο Χριστός και οι δαίμονες έχουν στα βάραθρα της απωλείας γκρεμισθεί. Αν­εστήθη ο Χριστός και χαίρουν οι Άγγελοι. Ανεστήθη ο Χρι­στός και η ζωή παντού βασιλεύει. Ανεστήθη ο Χριστός και δεν θα μείνη πιά κανένας νεκρός στο μνήμα. Επειδή με την Ανάστασή του, ο Χριστός έγινε η αρχή της ανα­στά­­σεως όλων όσων έχουν κοιμηθεί. Σε Αυτόν ανήκει η δόξα και η εξουσία στους απεράντους αιώνες. Αμήν. (αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Λόγος Κατηχητικός εις το άγιον Πάσχα, PG 59, 721-724)

Με εγκάρδιες πατρικές ευχές

Και πασχαλινές ευλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+Ο ΦΙΛΙΠΠΩΝ, ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ & ΘΑΣΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ