Το καλοκαίρι φεύγει με ταχύ ρυθμό – όπως και η ζωή μας βέβαια και σε λίγο έρχεται το φθινόπωρο. Την εποχή που αρχίζουν παντού τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου και πάντα βρίσκονται στην επικαιρότητα από τα επαγγελματικά μέχρι τα ερασιτεχνικά. Αυτό θα συμβεί και στην χώρα μας αν βεβαίως διεκπεραιωθούν κάποιες λεπτομέρειες που αφορούν την ηγεσία του αθλήματος. Και αφ’ ενός μεν είναι πολύ ποικίλες αφ’ ετέρου αφορούν αρκετές ομάδες.
Εγώ σήμερα θα εστιάσω το ενδιαφέρον μου και το ενδιαφέρον σας στον νομό Καβάλας των 150.000 κατοίκων και του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου αφού κατά την γνώμη μου εκεί βρίσκεται ο σοβαρότερος παράγων που λέει τι! Ότι το ποδόσφαιρο είναι ο Βασιλιάς των σπορ και στον ερασιτεχνισμό κρύβεται όλη η αλήθεια του αθλήματος. Παρά το γεγονός ότι λόγω παραγόντων ανωτέρων της θελήσεως μου δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να το παρακολουθήσω εκ του σύνεγγυς τα βασικά στοιχεία τουλάχιστο για την φετινή χρονιά τα γνωρίζω. Έτσι λοιπόν τολμώ να πω ότι η σαιζόν 2016-2017 ήταν από τις καλύτερες στην ιστορία του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου του νομού Καβάλας!!! Τόσο από πλευράς ποιότητας, όσο και από πλευράς συμπεριφοράς παικτών, παραγόντων, φιλάθλων και κυρίως της τοπικής διαιτησίας. Μάλιστα αναδείχθηκαν και μερικά ταλέντα τα οποία- ποιος ξέρει- μπορεί να διαπρέψουν στο εγγύς μέλλον και να κάνουν τον τόπο μας και κυρίως τις οικογένειες τους υπερήφανους.
Όλα αυτά λοιπόν έγιναν υπό την αιγίδα του Δ.Σ. της Ε.Π.Σ.Κ. της οποίας τα μέλη άλλος λίγο, άλλος πολύ έδωσαν ότι μπορούσαν. Αυτόν τον καιρό ακούω ότι θα πραγματοποιηθούν αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. θα αναλάβει τις τύχες της ένωσης και κατ’ επέκταση, του τοπικού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Για όσο διάστημα ορίζει το καταστατικό μέσα στα πλαίσια της αθλητικής νομιμότητος. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση είναι αυτό που πήραν τα αυτιά μου ότι φέτος μετά από αρκετά χρόνια κατεβαίνουν δύο παρατάξεις!!
Αυτό το θέμα αν είναι αλήθεια δεν ακούστηκε τόσο εύηχα στα αυτιά μου και σας σας εξηγήσω γιατί. Κατ’ αρχήν να υπογραμμίσω δεν γνωρίζω προσωπικά κανέναν στην κυριολεξία! Όμως με το φτωχό μου το μυαλό σκέπτομαι και λέω. Όλοι προσπαθούμε για ένα και μόνο σκοπό. Να ανεβάσουμε το τοπικό ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο όσο γίνεται ψηλότερα. Να βλέπει ο κάθε φίλαθλος της κάθε μιας κωμόπολης, του καθένα χωριού του νομού μας το καλύτερο δυνατό θέαμα. Αφού είναι κατανοητό πως άλλη εβδομαδιαία ή καθημερινή ψυχαγωγία δεν υπάρχει. Δηλαδή πιο καλή είναι η συνάντηση σε ένα καφενείο, ή μια ταβέρνα από ένα ωραίο ποδοσφαιρικό θέαμα; Μια μάχη ισοδύναμων ποδοσφαιρικών ομάδων δεν είναι πιο ελκυστική από ένα τάβλι, μια πρέφα , μια ξερή ένα ούζο; Γι’ αυτό λοιπόν τι χρειάζονται οι παρατάξεις; Χρειάζονται βεβαίως να προσπαθήσουν για το κοινό καλό, άσχετα με τα αξιώματα. Όλοι έχουμε την προσωπικότητα μας και μπορούμε αρκεί να θέλουμε. Δεν περισσεύει κανείς!!!
VERITE΄
