του Δ. Εμμανουηλίδη
Είναι πράγματι τραγελαφικό για κάθε άνθρωπο να υπερασπίζεται μια υπόθεση που δεν την πιστεύει.
Αυτό κατεξοχήν συμβαίνει με την περίπτωση της κ. Λίνας Μενδώνη. Θα ήταν αφέλεια να τής προσδώσει κανείς τον τίτλο της Υπουργού πολιτισμού, καθόσον στην ουσία είναι η ολέτειρα του πολιτισμού. Στην αλυσίδα των εξοργιστικών ενεργειών της(βανδαλισμοί στο σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, τσιμεντόστρωση της Ακρόπολης κά) πρόσθεσε έναν ακόμη κρίκο. Με την απόφασή της να ακυρώσει τη μετάδοση στο Μέγαρο Μουσικής της παράστασης “Λίμνη των Κύκνων” και τις οδηγίες της να ανασταλεί οποιασδήποτε συνεργασία, προγραμματισμός ή συζήτηση εκδηλώσεων με ρωσικούς πολιτιστικούς οργανισμούς, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία η κ. Μενδώνη έχει ξεπεράσει τον χείριστο εαυτό της.
Και, επειδή οι καιροί είναι πονηροί και δύσκολοι, εξηγούμαι:
Όλη η ανθρωπότητα στο σύνολό της καταδικάζει με τον πλέον απόλυτο τρόπο την εγκληματική ενέργεια του Πούτιν να εισβάλει με το στρατό του σε μια ανεξάρτητη χώρα προκαλώντας εκατόμβες θυμάτων, σπέρνοντας τη φρίκη και τον όλεθρο σε εκατομμύρια Ουκρανών. Η διεθνής κοινότητα όχι μόνο έχει καταδικάσει φραστικά την εγκληματική συμπεριφορά του, αλλά έχει προχωρήσει έμπρακτα, ως όφειλε, σε κυρώσεις που στόχο έχουν να την σταματήσουν.
Στην προσπάθειά αναχαίτισης της βαρβαρότητας της ρωσικής κυβέρνησης έχει εγερθεί ένα παγκόσμιο ειρηνευτικό κίνημα στο οποίο – και αυτό είναι το αισιόδοξο μήνυμα- συμμετέχει ενεργά το ρωσικό στοιχείο με προεξάρχουσα τη ρωσική νεολαία και τους ανθρώπους της Τέχνης και του πολιτισμού. Είναι χαρακτηριστικές οι παραιτήσεις δεκάδων διευθυντικών στελεχών πολιτιστικών οργανισμών της Ρωσίας ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη στρατιωτική επέμβαση της χώρας τους στην Ουκρανία.
-Την ώρα λοιπόν που οι Ρώσοι καλλιτέχνες συμμετέχουν στο αντιπολεμικό κίνημα.
-Την ώρα που όλοι προσβλέπουμε στον ειρηνοποιό ρόλο της Τέχνης και του πολιτισμού, είναι θλιβερό η κ. Μενδώνη με τις αποφάσεις της να αρνείται το γεφυροποιό ειρηνικό της ρόλο και να αναδεικνύει για μια ακόμη φορά την πολιτιστική της ένδεια και τη δραματική έλλειψη ουσιαστικής παιδείας.
«Η τέχνη ενώνει τους λαούς». Την αρχή αυτή – αλίμονο – την αγνοεί η κ. Μενδώνη, καθώς με τις πρακτικές ενός απολιθωμένου μακαρθισμού ρίχνει λάδι στη φωτιά του πολέμου. Αγνοεί πως την ειρήνη την σφυρηλατούν συμπεριφορές όπως αυτές καταγράφηκαν στη σκηνή της όπερας Σαν Κάρλο της Νάπολη, το Σάββατο 26/2,όταν μετά το τέλος της παράστασης «Αϊντα» η Ουκρανή σοπράνο και η Ρωσίδα μέτζο μοιράστηκαν μια αγκαλιά επί σκηνής καταχειροκροτούμενες από το κοινό γι’ αυτό το μάθημα ειρήνης.
Όταν η υπουργός Πολιτισμού τακτοποιείται με τον ήχο των τυμπάνων του πολέμου, κλείνοντας την ίδια στιγμή τ’ αφτιά της στα τραγούδια της ειρήνης μέσω της τέχνης, για ποιο υπουργείο πολιτισμού να μιλήσουμε;
Δ. Εμμανουηλίδης
π. βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α Καβάλας
