Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Το έχω εξηγήσει πολλές φορές, αλλά ελάχιστοι το έχουν λάβει υπόψιν τους. Όταν γράφω ένα άρθρο, δεν ισχυρίζομαι ποτέ, ότι είμαι αυτός που γνωρίζει την αλήθεια και όσοι με διαβάζουν πρέπει να την αποδεχθούν. Δεν είμαι δηλαδή ο φωτεινός παντογνώστης. Κάθε κείμενο μου είναι μια ΑΦΟΡΜΗ να σκεφτεί ο αναγνώστης μου. Να απορρίψει ότι θέλει, να εγκρίνει ότι θέλει, αλλά ο σκοπός είναι να σκεφτεί. Γιατί να σκεφτεί; Γιατί πάντα του προσφέρω στοιχεία που δεν γνωρίζει ή δεν έχει σκεφτεί.
Πολλές φορές κάτω από ένα κείμενο μου έχω δει ύβρεις, χολή και ταπεινωτικά σχόλια. Πρόσφατα κάτω από αυτά απάντησα: “Μην με διαβάζετε. Εγώ δεν γράφω για κομματικούς δούλους, που είναι ετερόφωτοι και φωνάζουν τις απόψεις άλλων. Γράφω για όσους σκέφτονται. Τους αυτόφωτους. Τι νόημα έχει αφού σταθερά με απορρίπτεις να με διαβάζεις κιόλας; Κάντο με κάποιον άλλο που λέει τα ίδια με εσένα. Και να τον αποθεώνεις. Εμένα αντί να με βρίζεις, απλώς μην με ξαναδιαβασεις”.
Με ενοχλεί αυτή η στάση κάποιων; Όχι. Γιατί πολύ απλά γνωρίζω ότι η ελληνική κοινωνία, όπως κάθε κοινωνία, αγαπά τον ξερολισμό, ένα μέρος της είναι πια Haters, δηλαδή μισούν και το δείχνουν. Ακόμη σε αυτή την κατακερματισμένη κοινωνία υπάρχουν και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό ακραίες απόψεις, τι μπορείς να κάνεις γι’ αυτό; Τίποτα.
Δείτε μια έρευνα από την World Values Survey 2025, που στην Ελλάδα πραγματοποίησε τον Μάρτιο – Απρίλιο 2025 η MRB Hellas για λογαριασμό της Dianeosis και του ΕΚΚΕ.
– Το 17,7% θεωρεί θετική την ύπαρξη ενός «ισχυρού ηγέτη» που θα κυβερνά χωρίς να ελέγχεται από Βουλή ή εκλογές.
– Το 14,5% προτιμάει καθαρά μια «στρατιωτική κυβέρνηση». (δηλαδή, σχεδόν το 1/5 του ελληνικού λαού αποδοκιμάζει τη δημοκρατία).
– Το 24,7% αποφαίνεται ότι τελικά ο συνολικός τρόπος οργάνωσης της κοινωνίας πρέπει να αλλάξει ριζικά με επανάσταση.
Λόγω χώρου δεν μπορώ να σας παραθέσω και άλλα αδιανόητα που πιστεύουν αρκετοί, οπότε κάποιες φορές μοιάζει εντελώς μάταιο να γράφεις σήμερα, σε μια κοινωνία παρακμής, ένα κείμενο για σκέψη (που μετά κάποιοι θα σε βρίζουν κιόλας).
Όμως πιστέψετε με, η αλήθεια είναι στην αντίθετη πλευρά. Ακριβώς επειδή ζούμε μια εποχή σύγχυσης, η ανάγκη για κείμενα προβληματισμού είναι μεγάλη. Απέναντι στην άνοδο της ανηθικότητας και της ασημαντότητας κάθε ένας από εμάς πρέπει να παίρνει θέση. Η παρακμή πρέπει να μας απασχολεί.
