Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Δεν έχουν τέλος τα φαινόμενα διαφθοράς στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Φαινόμενα που οφείλονται στο σκληρό κομματικό κράτος που δημιουργήθηκε την δεκαετία του ‘80 με το βόλεμα ημετέρων, το κρατός – λάφυρο για όποιον κυβερνά. Ένα κράτος ατιμωρησίας των κρατικών υπαλλήλων (αφού το κόμμα τους τοποθετούσε για τα ρουσφέτια του και για να τους επιβραβεύει για την στήριξη).
Αυτό το κράτος το εκμεταλλεύτηκαν και το ΠΑΣΟΚ που το εστησε και κυβέρνησε 25 χρόνια και η ΝΔ που κυβέρνησε άλλα 20 και ο ΣΥΡΙΖΑ των 5 χρόνων. ΟΛΟΙ έκαναν το ίδιο: Έβαζαν παντού ημέτερους, μοίραζαν δουλίτσες, δικό τους το κράτος – μαγαζί. Και όλοι φρόντιζαν για την ατιμωρησία των επίορκων κομματικών.
Τώρα όμως τουλάχιστον έχουν αρχίσει και τους πιάνουν. Διότι εντάξει, σε έβαλε το κόμμα ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ σε θεση κλειδί στη ΔΟΥ Χαλκίδας, στο Τελωνείο Πειραιά, στην πολεοδομία Ρόδου, στο Τελωνείο Θεσπρωτίας κ.α. Και ποιο ήταν το ευχαριστώ τους; Να εκβιάζουν στυγνά πολίτες αλλιώς τους καθήλωναν, τους έβαζαν ανύπαρκτα πρόστιμα κ.ο.κ.
Το κόμμα σε έβαλε περιφρονώντας την αξιοκρατία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι πολίτες θα είναι θύματα σου. Τι σου φταίνε οι πολίτες; Δεν σε έβαλε το κόμμα σε θεσεις κλειδιά, για να κλέβεις με εκβιασμούς τους πολίτες.
Ιδού τι έχουμε λοιπόν από το ΣΥΝΟΛΟ του πολιτικού συστήματος: Έχουμε ένα φαύλο διεφθαρμένο κράτος ΟΛΩΝ των κομμάτων που κυβερνησαν. Και το μηνυμα σε όσους προωθούσαν σε θέσεις για να γίνονται γρήγορα τα ρουσφέτια, ήταν “δεν σας τιμωρούμε και αν κάπου σας πιάσουν θα σας καλύψουμε για να μην φορτωθεί το κόμμα τις ανομίες σας”.
Στην πράξη τι βλέπουμε σήμερα; Οι επίορκοι να συλλαμβάνονται και να τιμωρούνται. Και μάλιστα οι τιμωρίες πρέπει να είναι σκληρές. Να περιλαμβάνουν απολύσεις, φυλακίσεις, απαιτήσεις αποζημιώσεων. Αλλάξτε τους νόμους αν πρέπει. Και αυτή μπορεί να είναι τελικά μια λύση. Αφού τα κόμματα κάνουν ότι δεν βλέπουν την φαυλότητα που τα ίδια έστησαν, ας έρχεται η Δικαιοσύνη να κυνηγά τα δικά τους παιδιά που αδικούν αθώους πολίτες.
