Αν είσαι γονιός και ιδίως πατέρας και έχεις στα χέρια σου δικαστική απόφαση επικοινωνίας, χωρίς ωστόσο να σε αφήνει η μητέρα τους να δεις τα παιδιά σου τοτε το βίντεο αυτό είναι για σένα.
Είμαι ο Γιώργος Γιαγκουδάκης δικηγόρος Καβάλας, ειδικός για διαζύγια και οικογενειακό δίκαιο και σας καλωσορίζω σε ακόμη ένα ενημερωτικό βίντεο μου.
Το πρόβλημα με τις παραβιάσεις δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας είναι πολύ σοβαρό και το επισήμανε και πρόσφατα ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ Τσιάρας μέσα στη Βουλή.
Ας δούμε όμως τι ισχύει, τι γίνεται στην πράξη και κυρίως τι πρέπει να γίνει για επίλυση αυτού του τόσο σοβαρού προβλήματος, που οδηγεί στην αποξένωση γονέων με τέκνα.
Κατά το άρθρο 1520 παρ. 1 ΑΚ ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο διατηρεί δικαίωμα προσωπικής επικοινωνίας με αυτό. Σε περίπτωση διαφωνίας των γονέων του ανηλίκου ως προς την άσκηση του δικαιώματος τούτου, το δικαστήριο καθορίζει τον τρόπο κατά τον οποίο θα γίνεται η επικοινωνία.
Τα δικαστήρια εκδίδουν δικαστικές αποφάσεις ρύθμισης επικοινωνίας, κατόπιν αιτήματος του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου, πλην όμως γονείς και κυρίως οι μητέρες, που έχουν την επιμέλεια σε μεγάλο ποσοστό δεν συμμορφώνονται με αυτές και κατά συνέπεια δεν εφαρμόζονται οι αποφάσεις αυτές. Συχνά εξαφανίζονται τις ώρες επικοινωνίας από το σπίτι, χωρίς καμιά ενημέρωση, χρησιμοποιώντας προσχηματικούς ισχυρισμούς περί έκτακτης ανάγκης, όταν κληθούν να δώσουν εξηγήσεις. Αρνούνται με κάθε τρόπο να παραδώσουν το ανήλικο για επικοινωνία στον άλλο γονιό, όπως έχουν υποχρέωση, βάσει της εκάστοτε δικαστικής απόφασης επικοινωνίας, που ισχύει.
Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι η αποξένωση του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια και κυρίως του πατέρα από τα παιδιά του, τα οποία δεν φταίνε σε τίποτα και είναι τραγικά θύματα μιας κατάστασης έντονης διαμάχης μεταξύ των γονέων.
Μετά την έκδοση της δικαστικής απόφασης επικοινωνίας ακολουθείται η διαδικασία της έμμεσης αυτής αναγκαστικής εκτέλεσης αποφάσεων επικοινωνίας που διέρχεται δύο στάδια και απαιτεί την έκδοση δύο δικαστικών αποφάσεων. Αυτό κατά τη γνώμη μου σημαίνει πολύς χαμένος χρόνος και χρήμα με αποτελέσματα στη πράξη μη ικανοποιητικά έως απογοητευτικά.
Κατά το πρώτο στάδιο βεβαιώνεται με την απόφαση η υποχρέωση του εναγόμενου σε παράλειψη ή ανοχή της πράξης, απειλούνται εναντίον του, για την περίπτωση παράβασης της σχετικής υποχρέωσής του, οι ποινές αθροιστικά και καθορίζονται το ποσό της χρηματικής ποινής και ο χρόνος της προσωπικής κράτησης. Οι αποφάσεις των αστικών δικαστηρίων κατόπιν αιτήματος δικαιούχου γονέα ρυθμίζουν την επικοινωνία αυτή και σε πρώτη φάση καταδικάζουν τον άλλο γονέα που έχει την επιμέλεια για κάθε μελλοντική παραβίαση της διάταξης επικοινωνίας συνήθως στη πράξη σε μία χρηματική ποινή 300 ευρώ.
Κατά το δεύτερο στάδιο γίνεται διάγνωση της παράβασης, βεβαιώνεται δηλαδή εκ μέρους του καθ’ ου υπόχρεου γονέα η εκτέλεση η παραβίαση της υποχρέωσής του προς παράλειψη ή ανοχή και καταδικάζεται ο οφειλέτης – γονέας στην καταβολή της χρηματικής ποινής ή και σε προσωπική κράτηση.
Κατά το δεύτερο αυτό στάδιο το δικαστήριο δεσμεύεται από το δεδικασμένο της, κατά το πρώτο στάδιο, εκδοθείσας απόφασης, που μπορεί να είναι και προσωρινό, αν η σχετική απόφαση εκδόθηκε κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Δηλαδή σε περίπτωση πού παραβιαστεί η πρώτη απόφαση ο δικαιούχος γονέας επικοινωνίας θα πρέπει να κάνει άλλο δικαστήριο σε δεύτερη φάση που να βεβαιώσει την παράβαση και να αξιώσει να πληρωθούν πχ. τα 300 ευρώ ή όποιο πόσο έχει ορίσει το πρώτο δικαστήριο συνήθως είναι της τάξεως 300 με 500 ευρώ για κάθε παραβίαση στο μέλλον. Προσωπική κράτηση στη πράξη δεν επιβάλλεται από το δικαστήριο σε βάρος του παραβάτη γονέα ακόμη και αν ζητηθεί.
Εν προκειμένω στην αναγκαστική εκτέλεση ισχύουν τα άρθρα 950 παρ. 2 και 947 παρ. 1 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που ορίζουν ότι: Αν παρεμποδίζεται το δικαίωμα της προσωπικής επικοινωνίας του γονέα με το τέκνο, η απόφαση που ρυθμίζει την επικοινωνία ΜΠΟΡΕΙ να απειλήσει με χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση εκείνον που εμποδίζει την επικοινωνία και εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 947. Βάσει του άρθρου 947 Κ.Πολ.Δ. όταν ο έχων την επιμέλεια γονέας έχει υποχρέωση να παραλείψει ή να ανεχθεί την επικοινωνία ανηλίκου τέκνου, το δικαστήριο, για την περίπτωση που παραβεί την υποχρέωση του, απειλεί για κάθε παράβαση χρηματική ποινή έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ υπέρ του δικαιούχου επικοινωνίας γονέα και προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Αν η απειλή της χρηματικής ποινής και της προσωπικής κράτησης δεν περιέχεται στην απόφαση που καταδικάζει τον υπόχρεο γονέα να παραλείψει ή να ανεχθεί πράξη, απαγγέλλεται από το μονομελές πρωτοδικείο. Το δικαστήριο αυτό είναι αρμόδιο να βεβαιώσει την παράβαση και να καταδικάσει στη χρηματική ποινή και στην προσωπική κράτηση. Στην τελευταία περίπτωση, δικάζει σύμφωνα με τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών των άρθρων 614 επ..΄
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
Mε εκτίμηση
Γιώργος Γιαγκουδάκης
Δικηγόρος Καβάλας
Ειδικός Νομικός Σύμβουλος Διαζυγίων & οικογενειακού δικαίου
https://giagkoudakis-
