Του Γιάννη Μόνιου
Στη γραπτή ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (Γ.Ε.Ν.), για το «επακούμβισμα» του εμπορικού τουρκικού πλοίου στο δικό μας πολεμικό ΑΡΜΑΤΟΛΟΣ, «θαυμάσαμε» δύο αμαρτωλές ανορθογραφίες: Το τουρκικό πλοίο ήταν το «καταφθάνων»! προς το πολεμικός μας «ΑΡΜΑΤΩΛΟΣ!».
Στις πρώτες τάξεις της στοιχειώδους εκπαίδευσης τα παιδιά γνωρίζουν τις καταλήξεις της μετοχής στα τρία γένη (-ων, -ουσα, -ον), λ.χ. ο καταφθάνων, η καταφθάνουσα, το καταφθάνον. Στις πιο προχωρημένες τάξεις μαθαίνουν και ξεχωρίζουν το «αμαρτωλός» από το «αρματολός». Το πρώτο βρίθει αμαρτιών και αστοχιών. Αυτό θέλει –ω (ωμέγα). Το δεύτερο θέλει –ο (όμικρον). Δεν το βαραίνουν αστοχίες.
Αρματολός είναι ο ασχολούμενος με τα άρματα, με τα όπλα. Γεννιέται η λέξη από το αρχικό «αρματολόγος». Αυτό, με τον χρόνο, έγινε «αρματολόος» και ύστερα «αρματολός» (μην ξεχνούμε τα «αρματολίκια»). Έχουμε πάμπολλα ουσιαστικά που λήγουν σε «-λόγος» (ιχθυολόγος, βοτανολόγος, χορτολόγος, σπερματολόγος, ορνιθολόγος, καρδιολόγος, εντομολόγος κτλ).
Ακόμη κάτι: Εκείνο το «συριζανελικό» και πρωτάκουστο «επακούμβησε» της επιτελικής ανακοίνωσης μάλλον εύκολα παραπέμπει σε ειδήμονες εφαψίες, παμπόνηρα μαγουλοφιλήματα και υπογείως ευλύγιστα, ερωτικά χειροφιλήματα. Να, με κάτι τέτοιες λέξεις μας μπερδεύει η παράξενη συριζανελική λεξικολογία.
