-Τι θα πει, πουλάκι μου, «βατό»;
-Επακριβώς δεν ξέρω, αλλά εγώ έγραψα έτσι κι έτσι!
-Και τι θα πει «άβατο»;
-Α, δεν ξέρω. Βρες, κανένα καλόγερο.
-Μήπως ξέρεις το «δύσβατο»;
-Αυτό το ξέρουν οι πυροσβέστες, τράβα ρώτα τους!!
-Μπράβο , κανακάρη μου. Πέρασες!!
Τι να σου κάνουν τα παιδιά; Ό,τι πρόλαβαν από τα μπαράκια, τα κινητά και τα ξενύχτια, έμαθαν. Το θέμα είναι τα άλλα παιδιά, τα μεγάλα, τα παλιόπαιδα, τα ατίθασα, τα ανεπίδεκτα μαθήσεως. Που λένε και ξελένε με ταχύτητα φωτός. Που βλέπουν το αίμα να ρέει και νομίζουν ότι είναι αποκριάτικο πάρτι, οι μασκαράδες Ανατολής και Δύσης!
-Μήπως, βλαστάρι μου, πέρασε από τα μάτια σου η φράση «Ο Μανιχαϊσμός του λαϊκισμού»;
– Πας καλά, αυτά είναι κινέζικα!
-Όντως!
Είναι επείγουσα προτεραιότητα στην Ελλάδα της πόλωσης να σπάσει ο φαύλος κύκλος του λαϊκισμού. Είναι επείγουσα ανάγκη να δραπετεύσουμε από τον πρωτόγονο θεολογικό τρόπο σκέψης και να προσγειωθούμε στον τόπο της πολιτικής, που δεν είναι πρόσφορος για εύκολες ρητορείες.
Πρέπει, επιτέλους, να δούμε τις αποχρώσεις, αντί για τις συλλήβδην καταγγελίες. Πρέπει, επιτέλους, να κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχουν αθώοι του αίματος. Πρέπει να σταματήσει η αυθάδεια των «αθώων». Καουμπόηδες και Ινδιάνοι υπάρχουν μόνο στα κινηματογραφικά γουέστερν.
Και στο όρος Σινά υπάρχει η Μονή της Αγίας Αικατερίνης, το παλιότερο μοναστήρι της ορθοδοξίας και προσφάτως «πεδίο βολής φτηνό, όπου ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι».
Ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννης Λοβέρδος δήλωσε εσχάτως: «η αποστολή του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στο Κάιρο, έχει ως στόχο να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις σε πολιτικό και τεχνοκρατικό επίπεδο, προκειμένου να επιτευχθεί η διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας και της Μονής».
Επιπλέον, τόνισε τη σημασία της υπέρβασης κομματικών διαφορών σε ένα τόσο σοβαρό εθνικό ζήτημα: «Το Υπουργείο Εξωτερικών δεν είναι Υπουργείο της Νέας Δημοκρατίας ή οποιουδήποτε άλλου κόμματος. Το θέμα αφορά την Ελλάδα και δεν χωρούν κομματικές ή προσωπικές διαμάχες», και επανέλαβε: «Σε τόσο μείζονα εθνικά ζητήματα δεν χωρούν πολιτικές διαμάχες ή κομματικές αντιπαραθέσεις. Έχουμε αρκετά άλλα ζητήματα να τσακωθούμε, αλλά όχι σε αυτά που αφορούν την εθνική μας υπόσταση».
Στο μεταξύ, το φαιοκόκκινο μέτωπο που έχουν συμπήξει ορισμένοι «αριστεροί» μανιχαϊστές, διαπράττουν το εξής λάθος: δείχνουν προθυμία να συμπαραταχθούν με τη «λαϊκή δεξιά», τους εθνοθρησκευτικά παραληρούντες, μόνο και μόνο επειδή δηλώνουν «αντιιμπεριαλιστές». Τούτο εξηγείται, εφόσον δεχτούμε ότι οι δυνάμεις του σκότους εδρεύουν στις ΗΠΑ, λέμε τώρα!
Αν υποθέσει κανείς, με μία στοιχειωδώς καλόπιστη διάθεση, ότι η υπόθεση της Μονής Σινά προσφέρεται για αντιπολίτευση, δεν έχει παρά να διαβάσει της δηλώσεις Ανδρουλάκη: «Αν είχατε σοβαρή διπλωματία, έπρεπε να είναι μέσα στο δικαστήριο (Αιγύπτου) και να παρακολουθούν τη διαδικασία. Να έχουμε από πρώτο χέρι τη γνώση. Είναι ερασιτέχνες κι επικίνδυνοι. Στο μόνο που είναι πρωταθλητές είναι στη διαφθορά», εννοώντας προφανώς την κυβέρνηση.
Ο μηδενισμός και οι τυφλές επιθέσεις δεν προσφέρουν τίποτε. Αντιθέτως, μπορεί να προκαλέσουν ζημιά, όση και εκείνη την οποία καταγγέλλουν.
Άραγε, τι θα έλεγαν όλοι αυτοί που φωνάζουν για τη Μονή του Σινά, αν υπήρχε κάπου στην ελληνική επικράτεια ένας ιστορικός ναός άλλης θρησκείας, που να διεκδικεί με χρησικτησία τεράστιες εκτάσεις, ένα ελληνικό δικαστήριο να αποφάσιζε ότι εφόσον δεν υπάρχουν χαρτιά δεν έχει την ιδιοκτησία τους και μια ξένη κυβέρνηση να πίεζε την ελληνική να παρέμβει για να αλλάξει την απόφαση;
Από την απόφαση του αιγυπτιακού Εφετείου μέχρι την όποια εφαρμογή της και το «Έλληνες, μας κλέβουν την Ορθοδοξία μας» υπάρχει αβυσσαλέα απόσταση.
Να που πετύχαμε τον Μανιχαϊσμό του λαϊκισμού! Στο Κάιρο ο κ. Γεραπετρίτης, γνωστός για τις ευγενικές υποκλίσεις του. Πιθανώς, οι Αιγύπτιοι να σκέφτονται ότι είμαστε τρομερά αργόσχολοι για να ασχολούμαστε με ζητήματα ανύπαρκτα. Βατά για αυτούς, δύσβατα για εμάς, άβατα για το Μοναστήρι.
ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ
