Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Μια απλή σύγκριση είναι αρκετή για να διαπιστωθεί η συλλογική σύγχυση που επικρατεί παντού σε σχέση με τον πόλεμο του Ισραήλ (και) στη Γάζα. Η σύγκριση γίνεται με τον πόλεμο στην Ουκρανία για τον οποίο κανείς δεν διαμαρτύρεται, ενώ για την Γάζα έχουν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Ας δούμε την πικρή αλήθεια:
– Στη Γάζα υπάρχουν πια 62.000 νεκροί και περίπου 120.000 τραυματίες. Στην Ουκρανία υπάρχουν 1.000.000 νεκροί και περίπου 800.000 τραυματίες.
– Στη Γάζα ξεσπιτώνονται περίπου 2,2 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, που είδαν να καταστρέφονται τα σπίτια τους και να χάνονται οι δουλειές τους. Στην Ουκρανία έχουν ήδη εγκαταλείψει τους τόπους τους 6,5 εκατομμύρια πρόσφυγες, ενώ όσοι παραμένουν βιώνουν ένα φοβερό καθεστώς καταπίεσης. Τους παρακολουθούν, τους φυλακίζουν, τους υποχρεώνουν σε μια στυγνή ελεγχόμενη καθημερινότητα.
– Σοκάρουν οι εικόνες με τα παιδιά – θύματα στη Γάζα, (πολλές εικόνες είναι ψευδείς αλλά αυτό δεν μειώνει την αλήθεια). Όμως στην Ουκρανία δεν έχουμε μόνο νεκρά παιδιά, αλλά και χιλιάδες παιδιά που έχουν απαχθεί και δεν παραδίδονται στις οικογένειες τους.
– Το Ισραήλ ΑΜΥΝΕΤΑΙ απέναντι σε ένα Ιράν που χρηματοδοτούσε την Χαμάς, την Χεζπολάχ και τους Χούθι για να τους βομβαρδίζουν καθημερινά και να δολοφονούν με επιθέσεις αυτοκτονίας αθώους πολίτες του. Παράδειγμα οι 1.200 νεκροί και οι 250 όμηροι προ διετίας αλλά και πρόσφατα οι πέντε νεκροί από μοναχικό δράστη.
Αντίθετα, η Ουκρανία ποτέ και πουθενά δεν απείλησε την Ρωσία η οποία είναι ξεκάθαρα ΕΠΙΤΙΘΕΜΕΝΗ αν και την δεκαετία του 90, είχε υπογράψει μαζί με ΗΠΑ και Βρετανία, συμφωνία προστασίας της Ουκρανίας
Έχω γράψει πολλές φορές πως αυτό που κάνει το Ισραήλ στη Γάζα είναι ένα απάνθρωπο λάθος, Πρέπει να βρει έναν άλλο τρόπο να αντιμετωπίσει την Χαμάς. Όμως το να επιτίθενται πολίτες και κυβερνήσεις στο αμυνόμενο Ισραήλ και να κάνουν τα στραβά μάτια στον επιτιθέμενο Πούτιν είναι ο ορισμός της συλλογική παράνοιας.
