του Γιάννη Μόνιου
Οίκοθεν νοείται ότι ψηφίζονται οι ευρωβουλευτές μας για να μάχονται στην Εσπερία υπέρ της χώρας μας. Όμως, όταν είδαμε και ακούσαμε, σχεδόν ενεοί, έναν «λεβέντη» συριζαίο ευρωβουλευτή, με τ΄ όνομα Αρβανίτης, να εξυπνοβλακοκαυχάται ότι πρωτοστάτησε σ’ ένα για φτύσιμο ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου κατά της Ελλάδος και, εν αρρωστημένη επάρσει, να λέει ότι ζήτησε, μαζί με άλλους συριζαίους συναδέλφους του, τη διακοπή ή αναστολή υπεσχημένων κονδυλίων προς την Ελλάδα, αυθόρμητα τελείως στης μνήμης μας τ’ αυλάκια άρχισε να ρέει μία (από τις πολλές) ελληνικότατη στάση του νομπελίστα ποιητή μας, του φιλοσοφημένου διπλωμάτη μας Γ. Σεφέρη.
Βρισκόταν στην Αμερική ως εταίρος του Ινστιτούτου Προχωρημένων Σπουδών, τον Δεκέμβριο του 1968, εποχή τυραννικού καθεστώτος στη χώρα μας. Πολλές εκεί οι διαλέξεις του, οι αναγνώσεις ποιημάτων του κτλ. Σε κάθε του εμφάνιση το ζωηρό ενδιαφέρον κι η ανταπόκριση που συναντούσε είχαν ξεχωριστή υφή. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων αρκετές ερωτήσεις από το ακροατήριο αφορούσαν στην πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ο Σεφέρης αρνιόταν δημοσίως να απαντήσει. Κάποιοι το θεωρούσαν υπεκφυγή, όμως αυτός έμενε ακλόνητος. Ωστόσο, σ’ ένα δείπνο, που σχεδόν πάντοτε ακολουθούσε, σε ιδιαίτερες συνομιλίες εξήγησε τους λόγους: Δεν το θεωρούσε ορθό να επικρίνει την κυβέρνησή του, ενώ ήταν φιλοξενούμενος, σε ξένο έδαφος, ασφαλής έξω από το όρια, όπου μπορούσε να τον φτάσει η δυσαρέσκεια της χουντικής κυβέρνησης. Κράτησε τις απαντήσεις του για την επιστροφή του στην Ελλάδα: Μια ξεκάθαρη δήλωση εναντίον της δικτατορίας που έδωσε στους ντόπιους και ξένους ανταποκριτές, περιφρονώντας τον στρατιωτικό νόμο και με προφανή προσωπικό του κίνδυνο. Συνδυασμός διπλωματικού τακτ και υψηλού επιπέδου συνείδησης προσδιόρισε τον πολιτικό χαρακτήρα του Σεφέρη. (δεν θυμάμαι αν αυτή η δήλωση περιλαμβανόταν ή περιλαμβάνεται σε κάποιο σχολικό βιβλίο. Έγινε, νομίζω, την άνοιξη του 1969).
Σημειώσεις: 1. Τα σχετικά με τον Σεφέρη μπορεί ο καθείς να τα βρει στο βιβλίου του φιλέλληνα νεοελληνιστή Edmund Keeler με τον τίτλο: «Συζητήσεις με τον Γιώργο Σεφέρη».
2. Αν «εις την ξένην» έχουμε δικούς μας ευρωβουλευτές, που αμαυρώνουν δημοσίως την εικόνα της χώρας μας, «ποίαν χρείαν έχομεν» από ξένους και κατ’ επάγγελμα δολιευτές;
3. Μου είναι πολύ στενάχωρο, κάτι σαν ιεροσυλία, που έφτασα και έβαλα για σύγκριση μοιραίους συριζαίους πρωταγωνιστές στη δυσφήμηση της χώρας μας με τον Σεφέρη, πρωτομάστορα της των τριών «άλφα» διαφήμισής της.
