Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
O Eρντογάν, μετά την συντριπτική ήττα του στις δημοτικές εκλογές του 2024, ακόμα και σε περιοχές που παλιά κυριαρχούσε, έκανε μια απελπισμένη στροφή προς τον πλήρη αυταρχισμό. Έβαλε φυλακή τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου ενώ οι υπηρεσίες ασφαλείας έχουν ξεκινήσει μια πανεθνική καταστολή, συλλαμβάνοντας και άλλους δημάρχους της αντιπολίτευσης.
Χιλιάδες πολιτικά πρόσωπα, στελέχη, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες ακόμα και διαδηλωτές, έχουν φυλακιστεί την ώρα που και η τουρκική κοινωνία βράζει εναντίον του, λόγω της φτώχειας και της ακρίβειας. Το δολάριο από την ισοτιμία των έξι λιρών έφτασε τις 40(!).
Επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά ενώ η νέα γενιά του ίντερνετ δεν ανέχεται την καταστολή και την φίμωση. Έτσι, ακόμα και σύμμαχοι που τον βοήθησαν να ανέλθει στην εξουσία, τώρα τον έχουν εγκαταλείψει και ο ίδιος τι κάνει; Στρέφεται προς τους Κούρδους!
Ο Ερντογάν θέλει να πάρει με το μέρος του τη μεγάλη κουρδική μειονότητα μετά από δεκαετίες σύγκρουσης, για να επιβιώσει πολιτικά. Και ο τρόπος για το καταφέρει αυτό, είναι να δώσει στον φυλακισμένο ηγέτη του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτσαλάν μια θέση στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Οι Κούρδοι είναι ο μεγαλύτερος πληθυσμός χωρίς πατρίδα, με εκατομμύρια ανθρώπους να βρίσκονται στο Ιράκ, το Ιράν και τη Συρία, ενώ στην Τουρκία αντιπροσωπεύουν το 15-20% του πληθυσμού.
Πολλοί Τούρκοι όμως έμαθαν να βλέπουν το ΡΚΚ, που επί δεκαετίες ήταν σε πόλεμο με το τουρκικό κράτος, ως τρομοκρατική ομάδα και τον Οτσαλάν, που είναι στη φυλακή για περίπου 26 χρόνια, ως δολοφόνο. Ο στόχος του Ερντογάν να πάρει τις ψήφους των Κούρδων δεν είναι εύκολη υπόθεση γιατί αυτό δεν το αποδέχονται εκατομμύρια πολίτες και από τις δυο πλευρές.
