Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Υπάρχει κάτι που μπορεί να δικαιώσει σε κάποιο βαθμό οικογένειες που ξαφνικά έχασαν το παιδί τους, ή αδικήθηκαν με αγριότητα και ανηθικότητα. Αυτό είναι η προσφυγή για αστική αποζημίωση. Αυτή η εξαιρετική διέξοδος δεν έχει αναφερθεί ούτε από τα ΜΜΕ αλλά είναι η πραγματική τιμωρία όλων όσων ελαφρά τη καρδία κλέβουν, βιάζουν, δολοφονούν.
Ο 45χρονος τραμπούκος που σκότωσε με το ΙΧ του τον 22χονο στα Χανιά, είναι ήδη στην φυλακή και χάρις στους νόμους Φλωρίδη θα καταδικαστεί. Η οικογένεια του 22χρονου, όμως θεωρεί ότι σε λίγα χρόνια θα είναι έξω “και η Δικαιοσύνη δεν θα έχει αποδοθεί στην έκταση που πρέπει”. Κι όμως: Αν η οικογένεια προσφύγει στα Αστικά Δικαστήρια, ζητώντας αποζημιώσεις, ο τραμπούκος θα πρέπει να πληρώσει ακόμη και 1.000.000 ευρώ.
Αυτό είναι μια πρόσθετη τιμωρία που θα έπρεπε να έχει γίνει μόνιμη πρακτική από κάθε θύμα που αδικήθηκε. Η Ιωάννα Παλιοσπύρου που κάποια εμμονική, της κατέστρεψε το πρόσωπο, αν προσφύγει αστικά θα επεκτείνει με έναν δίκαιο τρόπο την τιμωρία της επιτιθέμενης.
Αν θύματα κλοπών και καταστροφών αξίωναν αστικές αποζημιώσεις από τους συμμορίτες που συνέλαβε η Αστυνομία, αυτό ΘΑ ΑΠΕΤΡΕΠΕ μελλοντικούς παράνομους από τέτοιες πράξεις. Άλλο να μπεις 1-2 χρόνια φυλακή, κι άλλο όταν βγεις να είσαι καταχρεωμένος.
Για τα παραπάνω έχουμε ήδη μια τελεσίδικη περίπτωση. Η οικογένεια της Ελένης Τοπαλουδη που βιάστηκε και δολοφονήθηκε στην Ρόδο προσέφυγε στα Αστικά Δικαστήρια που τώρα υποχρεώνουν τον αλλοδαπό δολοφόνο και βιαστή να καταβάλει αποζημίωση 905.000 ευρώ ως εξής:
– 240.000 ευρώ στον πατέρα, Ιωάννη Τοπαλούδη.
– 240.000 ευρώ στη μητέρα, Κυριακή Αρμουτίδου.
– 200.000 ευρώ στον αδελφό της.
– 100.000 ευρώ στη γιαγιά της.
– 100.000 ευρώ στους κληρονόμους του παππού της.
– 25.000 ευρώ σε κάθε έναν από τους θείους της.
Η πραγματική τιμωρία λοιπόν μπορεί να μην είναι μόνο η φυλακή. Είναι και οι οικονομικές χειροπέδες που μπορεί το θύμα να περάσει στον θύτη. Και αυτό αφορά ΟΛΑ τα εγκλήματα που οι δράστες τους συλλαμβάνονται.
