Γράφει ο: Ναπολέων Λιναρδάτος
Μετά δακρύων η γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt» ενημέρωσε τους αναγνώστες της για τις επιπτώσεις της σημαντικής μείωσης φόρων που ο πρόεδρος Tραμπ και οι Ρεπουμπλικάνοι κατάφεραν να νομοθετήσουν. Οι γερμανικές επενδύσεις στις ΗΠΑ θα αυξηθούν κατά 39 δισεκατομμύρια ευρώ. «Σημαντικά μεγέθη επενδύσεων και θέσεων εργασίας θα μετατοπιστούν από την Ευρώπη στις ΗΠΑ» πρόσθεσε η γερμανική εφημερίδα.
Το ρεπορτάζ βασιζόταν σε έκθεση του Ευρωπαϊκού Κέντρου για την Οικονομική Έρευνα (ZEW). Ο πραγματικός φορολογικός συντελεστής στις ΗΠΑ για επιχειρήσεις πριν από τη μεταρρύθμιση ήταν στο 36,5%. Μετά τη φορολογική μεταρρύθμιση ο φόρος στις επιχειρήσεις θα πέσει στο 22,7%. Στη Γερμανία ο αντίστοιχος είναι 28,2% και ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης 20,9%. Βέβαια, αυτός ο μέσος όρος της Ε.Ε. δεν δίνει την ακριβή εικόνα, γιατί οι χώρες της δυτικής Ευρώπης, που έχουν τον μεγαλύτερο ανταγωνισμό από τις ΗΠΑ για επενδύσεις και θέσεις εργασίας, έχουν φορολογικούς συντελεστές αρκετά μεγαλύτερους του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Οι χώρες της ανατολικής Ευρώπης είναι αυτές που κατεβάζουν τον μέσο όρο στο 20,9%.
Η Ελλάδα των ευρωπαϊκών «μεταρρυθμίσεων» θα έχει πλέον έναν φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις, που θα είναι σχεδόν 30% υψηλότερος από αυτόν των ΗΠΑ. Σε αυτό τον υπολογισμό δεν λαμβάνουμε υπ’ όψιν προκαταβολές φόρου ή άλλους άμεσους ή έμμεσους φόρους, εισφορές και άλλες επιβαρύνσεις που κάνουν τη διαφορά πολύ πιο μεγάλη. Στα χρόνια των ευρωπαϊκών «μεταρρυθμίσεων» χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν γιατί απλά δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το βάρος ενός αδηφάγου κράτους σε συνθήκες χρεοκοπίας. Μιας χρεοκοπίας που δημιούργησε το ίδιο το κράτος, το οποίο τώρα τους αναγκάζει να πληρώσουν τα δικά του σπασμένα.
Η ΦΑΓΕ δεν χρεοκόπησε λόγω της κρίσης, απλά μετέφερε την έδρα της στο Λουξεμβούργο. Η Coca-Cola Ελλάδος την «έκανε» για Ελβετία και η Βιοχάλκο για Λουξεμβούργο. Η Ελλάδα στα χρόνια των Μνημονίων έγινε το πειραματόζωο της φορολογικής εναρμόνισης στην Ε.Ε., όπως την καταλαβαίνουν η Γερμανία και η Γαλλία. Μια χώρα λιγότερο ανταγωνιστική ως προς αυτές, όπως η Ελλάδα, γίνεται μια πηγή επενδύσεων και ειδικευμένου προσωπικού που μεταναστεύει για να βρει εργασία. Ταυτόχρονα, η Γαλλία και η Γερμανία προστατεύουν τους δικούς τους υψηλούς φορολογικούς συντελεστές που μεταφέρουν τον εθνικό πλούτο στην πολιτική τάξη και τις παρασιτικές ομάδες που τη στηρίζουν.
Η φορολογική μεταρρύθμιση στις ΗΠΑ είναι η πιο μεγάλη ανατροπή στον καταστροφικό δρόμο προς την πολιτική της φορολογικής εναρμόνισης. Αν η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου μειώνει δραστικά τη φορολογία, τότε γίνεται πιο δύσκολο για τους φορομπήχτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εκμεταλλευτούν τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Μπορεί η φορολογική μεταρρύθμιση να έγινε στις ΗΠΑ, αλλά κερδισμένος είναι όλος ο πλανήτης
