του Γιώργου Δημητρακάκη
Πως θα πάει η Ελλάδα μπροστά όταν τα πάντα είναι για να «λεηλατήσουν» την ψήφο του λαού ή να υποβαθμίσουν την παιδεία και τον κρατικό μηχανισμό ή στη στείρα αντιπολίτευση, χωρίς το βλέμμα να είναι στραμμένο στην αξιοκρατία και την αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση του τόπου;
Διαβάζω τελευταία αναγνωρίζουν τα κολλέγια σε επίπεδο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης!
Ποιος πάει σε κολλέγιο; Τα παιδιά των προνομιούχων, τα παιδιά που δεν είχαν τη δυνατότητα να γράψουν στις πανελλήνιες εξετάσεις και να αξιολογηθούν με τα ίδια κριτήρια με τα παιδιά της αριστείας – που διαλαλούν, και σήμερα τα κατατάσσουν, κατά την αγορά εργασίας, στο ίδιο αξιολογικό, βαθμολογικό, οικονομικό επίπεδο!!!
Αξιοκρατική λύση δεν θα ήταν να έδιναν εξετάσεις σε στυλ πανελληνίων, από μια ανεξάρτητη αρχή και να γινόταν η αναγνώριση των πτυχίων τους ισότιμα με τους υπόλοιπους των ίδιων πτυχίων του δημόσιου πανεπιστημίου;
Κάτι πρώτη φορά συνέβη; Μια ζωή στην Ελλάδα η ισοπέδωση είναι καιροσκοπικό φαινόμενο, γίνεται προς τα κάτω και μετά θέλουμε την απόδοση του κρατικού μηχανισμού και της οικονομίας, μόνο ακούμε: μας φταίει ο κρατικός μηχανισμός, υπολειτουργεί, η οικονομία δεινοπαθεί!!!
Ισοπέδωση δεν ήταν η εξίσωση πτυχιούχων πανεπιστημίων τετραετούς φοίτησης, με αποφοίτους των ΤΕΙ διετούς φοίτησης; Δεν είναι μειωτικό να εξομοιώνεται κάποιος που δεν ξέρει πόσο κάνει τρία επί ένα ή τρία επί μηδέν με κάποιον του πανεπιστημίου;
Γιατί παλαιότερα μηδένισαν το μικρό πολυτεχνείο τετραετούς φοίτησης και δεν το έκαναν ισότιμο του πολυτεχνείου; Γιατί οι ηγήτορες του πολυτεχνείου (TEE) είχαν μεγαλύτερη ισχύ στο πολιτικό σύστημα, έναντι των ηγητόρων του μικρού πολυτεχνείου!!!
Ισοπέδωση προς τα κάτω δεν ήταν η εξομοίωση των πτυχίων του πανεπιστημίου, με των νηπιαγωγών με φοίτηση εννέα μηνών;
Δεν ισοπέδωσαν τον απόφοιτο πανεπιστημίου τετραετούς φοίτησης, με τον δάσκαλο, νηπιαγωγό διετούς φοίτησης με σε μια νύκτα;
Το αποτέλεσμα; Όταν μετά οι καθηγητές ζητούσαν αυξήσεις, οι απαντήσεις του εκάστοτε υπουργού ήταν: «εσείς είστε πολλοί» – εννοούσε καθηγητές και δασκάλους!!!
Ισοπέδωση δεν ήταν να ανεβάζουμε τον βαθμό υπαλλήλου από τον Β βαθμό στον Α βαθμό, από τα δέκα χρόνια που ήταν, στα οκτώ, για να έχουμε πλήθος επιλογών για να κάνουμε δικούς μας διευθυντές;
Ισοπέδωση δεν ήταν να τελειώνει κάποιος το γυμνάσιο, μετά μια σχολή σαν την εργοδηγών ή της ΔΕΗ, που ήταν ισοβάθμιες, και να τον δίνουμε το δικαίωμα να δώσει εξετάσεις στα ΤΕΙ – χωρίς απολυτήριο λυκείου, για να γίνει ισοβάθμιος του πτυχιούχου πανεπιστημίου τη στιγμή που δεν ξέρει, τι είναι το τρία εις το τετράγωνο, και δεν ξέρει την προπαίδεια;
Είναι λένε ευρωπαϊκή οδηγία! Όλα μου θυμίζουν κάτι το παλιό, κάτι το υποταγμένο, και ερωτώ: παιδιά που τελείωσαν στο εξωτερικό κάποια πανεπιστημιακή σχολή και δεινοπαθούσαν να περάσουν το ΔΙΚΑΤΣΑ για την αναγνώριση του πτυχίου τους στην Ελλάδα, γιατί μόλις μπήκαν αυτές οι χώρες στην ευρωπαϊκή ένωση εξομοιώθηκαν τα πτυχία των χωρών αυτών σε μια ημέρα με τα ευρωπαϊκά πτυχία;
Έλεος κύριοι! άπαντες! και αυτοί που σήμερα ανεβάζουν την φωνή τους ίσως είναι και οι ίδιοι που αναβαθμίστηκαν παλαιότερα, ή και οι ίδιοι που παλαιότερα σιωπούσαν γιατί το αφεντικό τους, τους έδινε παραγγελιά το σιωπητήριο, ή δεν καταλάβαιναν τα βήματα του αφεντικού τους, ή δεν καταλάβαιναν την… υποβάθμισή τους, ή καιροσκοπούσαν για την αναβάθμισή τους προς βάρος των υπολοίπων!!!
Κανείς, μα κανείς δεν αγωνίζεται για αναβάθμιση, οι πάντες είναι καιροσκόποι, έπαψα να αφουγκράζομαι λόγια παχιά, λόγια του αέρα, λόγια για έχοντες μειωμένη αντίληψη!!!
Έλεος κύριοι! τσαλαπατήσατε όλοι τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και την αξιοκρατία για ίδιον όφελος, για την ψήφο και την υποταγή!
Ας αφήσουν όλοι τις εμμονές και τις δικές τους επιθυμίες και ας ακολουθήσουν το δρόμο της αναβάθμισης και της αξιοκρατίας σε τούτο τον καταραμένο τόπο, γιατί κανέναν μέχρι σήμερα δεν άκουσα για αντίσταση υπέρ της αξιοκρατίας!!!
Μια ματιά στον καθρέπτη δεν βλάπτει για να δούμε τα δικά μας λάθη, έστω και με την παθητικότητα μας!!!
Δημητρακάκης Γεώργιος
Μαθηματικός – πρώην δντής γυμνασίου λυκείου
