Γεια σας, είμαι πάλι εδώ κοντά σας με ένα ζήτημα που θίξαμε και σε προηγούμενο άρθρο και ταλαιπωρεί πολλούς μπαμπάδες χωρισμένους και δεν είναι άλλο από την συνεπιμέλεια που θα έχουμε απ΄ ό,τι φαίνεται σύντομα εξελίξεις το φθινόπωρο. Απαντάμε λοιπόν στο παρακάτω ερώτημα:
Με ποια τα κριτήρια δίνουν μέχρι σήμερα συνεπιμέλεια τα Ελληνικά δικαστήρια ;
Η γονική μέριμνα ανήλικου τέκνου αποτελεί γενικότερη και ευρύτερη έννοια σε σχέση με την επιμέλεια και συγκροτείται:
α) από την επιμέλεια του προσώπου του τέκνου,
β) τη διοίκηση της περιουσίας του και
γ) τη νομική εκπροσώπησή του στις προσωπικές και περιουσιακές σχέσεις του.
Η επιμέλεια συγκροτεί μέρος της γονικής μέριμνας. Είναι η σπουδαιότερη από τις τρεις παραπάνω λειτουργίες της. Συμπεριλαμβάνει την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση, την εκπαίδευση και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του παιδιού.
Συνεπώς, πρόκειται για κάθε φροντίδα ή μέτρο σχετικό με την πνευματική, ψυχική αλλά και τη σωματική ανάπτυξη του ανηλίκου και προφανώς για την επί καθημερινής βάσεως μέριμνα για την τροφή, το ντύσιμο, τη μόρφωση, άθληση, ψυχαγωγία, την υγεία του παιδιού, τη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση, τη λήψη σωφρονιστικών μέτρων που το αφορούν, καθώς και τη μέριμνα περί του προσδιορισμού του τόπου διαμονής του, δηλαδή του σπιτιού, όπου θεωρείται ωφελιμότερο να διαμένει το παιδί. ( απόφ. 504/2019 ΕΦ ΑΘ ΜΟΝ)
Η συνεπιμέλεια ανηλίκων τέκνων χωρισμένων γονιών είναι από τα πιo επίκαιρα και πολυσυζητημένα νομικά θέματα, ενόψει των νέων αλλαγών, που θα επέλθουν στο οικογενειακό δίκαιο από το φθινόπωρο. Όπως ανέφερα σε προγενέστερο σχετικό άρθρο μου τα Ελληνικά Δικαστήρια αποφασίζουν ΜΟΝΟ σε εξαιρετικές περιπτώσεις υπέρ της συνεπιμέλειας των ανηλίκων τέκνων χωρισμένων γονιών (εν διαστάσει ή διαζευγμένων).
Τα βασικά κριτήρια συνεπιμέλειας με τα οποία δικαστήρια αποφασίζουν θετικά για την συνεπιμέλεια – υπό καθεστώς διακοπής συζυγικής συμβίωσης – προκύπτουν από μια σύντομη επισκόπηση της νομολογίας των ελληνικών δικαστηρίων. Αυτά εν συντομία είναι τα ακόλουθα:
1. Η ύπαρξη καταλληλότητας των γονέων για την ανάληψη του έργου της από κοινού διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου και οι έως τότε δεσμοί του τέκνου με τους γονείς του.
2. Να προκαλείται η μικρότερη δυνατή διατάραξη της ζωής των ανηλίκων. Να είναι κοντικοί οι τόποι διαμονής των γονέων και αρμονικές οι μεταξύ τους σχέσεις. Οι γονείς να έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης ως προς την συνεπιμέλεια (απόφ. 504/2019 ΜονΕφ Αθ).
3. Να μην διαταράσσεται ο τρόπος ζωής των ανηλίκων τέκνων. Να μην οδηγεί η συνεπιμέλεια σε αδυναμία λήψης σταθερών αποφάσεων για το πρόσωπο των ανηλίκων και να μην υπάρχει αδυναμία συνεννόησης (απόφ. 4324/2019 ΜΠΡΑΘ ΑΣΦΑΛ).
4. Να υπάρχει η μικρότερη δυνατή διατάραξη του τρόπου ζωής των ανηλίκων τέκνων με την κατανομή ανάμεσα στους γονείς της επιμέλειας (5562/2018 ΜΠΡΑθ).
5. Οι γονείς των ανηλίκων θα πρέπει να κατοικούν στην ίδια πόλη. Να μην υφίσταται μεταξύ τους σημαντική διάσταση απόψεων και να διατηρούν μεταξύ τους καλές σχέσεις (12704/2017 ΜΠΡ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΙΔ.ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ – ΑΠΟΡΡΙΠΤΙΚΗ).
Ο δικαστής όταν αποφασίζει για το θέμα της συνεπιμέλειας έχει το επιβαλλόμενο καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής – οικονομικής κατάστασής τους.
Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου στο blog μου πατώντας ΕΔΩ
Με εκτίμηση
Γιώργος Γιαγκουδάκης
Δικηγόρος Καβάλας
Ειδικός Νομικός Σύμβουλος Διαζυγίων & οικογενειακού δικαίου
www.giagkoudakis-