Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Ότι πιο χυδαίο στην κοινωνία των ανθρώπων είναι η κλοπή του χρόνου τους. Σε μια διαδρομή όπου όλοι ξέρουμε πως η ζωή είναι μικρή, πόσο άτιμο και χυδαίο είναι να φυλακίζονται άνθρωποι επειδή για παράδειγμα διαφωνούν με τον αυταρχικό ισόβιο ηγέτη, ή διαδηλώνουν ειρηνικά.
Ακόμα χειρότερα, πόσο χυδαίο είναι ΝΑ ΑΠΑΓΑΓΟΝΤΑΙ αθώα παιδιά που καμία σχέση δεν έχουν με τις όποιες διεκδικήσεις έχουν οι απαγωγείς τους με άλλους. Τα κτήνη της Χαμάς, αφού επιτέθηκαν σε ένα ειρηνικό Φεστιβάλ και δολοφόνησαν πάνω από 1.200 αθώους ανθρώπους που αμέριμνοι διασκέδαζαν, ΑΠΗΓΗΓΑΝ πάνω από 250 ανθρώπους και τους έβαλαν σε λαγούμια κάτω από την γη.
Πέρασαν 471 μέρες για να ελευθερωθούν τρεις κοπέλες ενώ δεκάδες απλοί άνθρωποι που απήχθησαν έχουν χάσει την ζωή τους… Χωρίς κανένα λόγο…
Η αποκτήνωση της Χαμάς δεν έχει μέτρο. Με την απελευθέρωση των τριών κοριτσιών εμφανίστηκαν με στολές, οπλισμένοι και με θράσος να φωνάζουν “ο Αλλάχ είναι μεγάλος”. Περίπου εμφανίστηκαν σαν οι νικητές του πολέμου που ακολούθησε τις δολοφονίες τους και τις απαγωγές.
Νικητές με 75.000 νεκρούς, πάνω από 200.000 τραυματίες και την Γάζα ερειπιώνα χωρίς υποδομές ούτε για τα βασικά. Ο φανατισμός τους μας διδάσκει ότι είναι αδιόρθωτοι και η ιστορία θα επαναληφθεί. Η Χαμάς της αποκτήνωσης, θα επιβληθεί των υγιών Παλαιστινίων δεν θα τους επιτρέψει την ειρήνη και θα αρχίσει τα ίδια. Στο τέλος η Γάζα θα ισοπεδωθεί και πάλι.
