Καραντίνας το ανάγνωσμα πρόσχωμεν… και δεν βλασφημώ. Αν δεχτούμε ότι η απομόνωση σώζει ζωές, της βάζουμε φωτοστέφανο χωρίς να την αγιοποιούμε. Δεν είμαστε οι μόνοι έγκλειστοι. Ένα μικρό σχέδιο -βαμμένο κόκκινο- στον παγκόσμιο χάρτη είναι η χώρα μας. Συγκριτικά με άλλα υπερ- πληθυσμιακά κράτη έχουμε τρομακτικό αριθμό θανάτων. Δυστυχώς. Μην ασχοληθούμε με το γιατί. Το διότι θα μας πληγώσει περισσότερο.
Στο σπίτι των τετραγωνικών που διαθέτει ο καθείς, συμπληρώνει τις εσωτερικές του ελλείψεις με ό,τι νομίζει ότι είναι επαρκές. Τηλεργασία, ασχολίες μέσα κι έξω από τα δωμάτια, διάβασμα, διαχείριση του άγχους με τον όποιον τρόπο. Δεν εξαιρούμαι. Καταπολεμώ με σθένος τα συνήθη συμπτώματα της αναγκαστικής απομόνωσης, όπως κατάθλιψη, φοβίες, ψυχαναγκαστικές διαταραχές, έως υποχονδριασμό. Βγαίνω στην είσοδο, ας πούμε, και σκουπίζω τον δρόμο, ακόμα κι όταν είναι καθαρός. Πρέπει να πω κι ένα ευχαριστώ στον αντιδήμαρχο καθαριότητας Κυριάκο Σταυρίδη, ο οποίος δε μ’ άφησε παραπονεμένο. Φρόντισε άμεσα κι η οδός λάμπει. Σαφώς είναι και δική μας υποχρέωση η καθαριότητα. Εδώ ο άλλος απόκτησε συνήθεια-πάθος με το σφουγγάρισμα. Άσε τον κουβά, Χριστιανέ μου, το έκανε αστραφτερό το δάπεδο η γυναίκα σου, η οποία στην αρχή καμάρωνε για τον προκομμένο της και τώρα θέλει ν’ ανοίξουνε άμεσα οι υπηρεσίες, τα καφενεία, τα μαγαζιά, οι λέσχες, αρκεί να φύγει ο σύζυγος από το σπίτι. Μιλάμε για οικογενειακές ιστορίες που τρυπάνε τον μεσότοιχο και συντροφεύουν τους διπλανούς. Ευτυχώς, είναι ήπιες. Τα δύσκολα, τα σκληρά, τα τραγικά, είναι στις ειδήσεις, είναι στην πόλη μας, είναι στη χώρα μας, είναι στην οικουμένη.
31 Δεκεμβρίου 2019: Η Κίνα ειδοποιεί τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας για 27 κρούσματα μιας «ιογενούς πνευμονίας» στην κεντρική πόλη Γουχάν της επαρχίας Χουμπέι. Οι αρχές κλείνουν μια αγορά στην πόλη την επόμενη μέρα, αφού ανακαλύπτουν ότι ορισμένοι ασθενείς είναι προμηθευτές ή έμποροι.
Από τότε μέχρι τώρα, η πανδημία του νέου κορωνοϊού έχει προκαλέσει εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους και πολλά εκατομμύρια κρούσματα παγκοσμίως.
Σε λίγες μέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη μέρα που ο εν λόγω ιός άλλαξε τη ζωή μας. Πλέον, ζούμε σε μια εμπόλεμη, θαρρείς, κατάσταση, πολιορκημένοι από απαγορεύσεις και αυστηρούς κανόνες, μ’ ένα επιδημιολογικό φορτίο να κυκλώνει ολόκληρο τον πλανήτη. Συζητήσεις, δημοσιεύματα, αναλύσεις, εκτιμήσεις, θεωρίες συνωμοσιολογίας, επιστημονικές έρευνες, στήνουν ένα σκηνικό παράστασης θρίλερ με πρωταγωνιστές αριθμούς. Μια καθημερινή φαρέτρα on line γεμάτη φαρμακερά βέλη- αριθμούς, που εκτοξεύονται προς κάθε κατεύθυνση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Τιμωρία και σύσταση συμμόρφωσης μαζί.
Το ερώτημα είναι αν μετά από καραντίνες, πρόστιμα βαριά, κλειδωμένα μαγαζιά, πτωχεύσεις επιχειρήσεων, έρημες πόλεις, νοσοκομειακές μονάδες covid υπερχειλισμένες, συστήματα υγείας χωρών που καταρρέουν, θανάτους υγειονομικού προσωπικού, μαζικούς ενταφιασμούς θυμάτων, κλειστά σύνορα, απομονωμένες ηπείρους και κράτη στο καβούκι τους, δράσεις και παρεμβάσεις δημοσίων και ιδιωτικών φορέων, όπου γης, οι άνθρωποι έχουν κατανοήσει το μέγεθος κινδύνου της πανδημίας, αν ενώνουν δυνάμεις με την τεχνογνωσία και αν προασπίζουν με τον τρόπο τους τη δημόσια υγεία. Δεν υπάρχει θετική απάντηση. Οι μακάβριοι αριθμοί το μαρτυρούν καθημερινά.
Το φως στο τούνελ λέγεται εμβόλιο. Φαρμακευτικές εταιρίες επιδόθηκαν σε ένα φρενήρες ράλι ταχύτητας και εμφανίστηκαν αρκετές με αποτελεσματικό, όπως ισχυρίζονται και όπως μας ενημερώνουν επιστήμονες, εμβόλιο. Και ναι, εγώ θα το κάνω. Προσδοκώ σ’ ένα happy end της παράστασης και σε μια ανάσταση ζωής στις πόλεις – φαντάσματα. Η πολυπόθητη «επιστροφή» στην κανονικότητα είναι όνειρο, εύχομαι όχι απατηλό. Επειδή «κανονικότητα» σημαίνει συνεχής ροή προγραμμάτων, όπως προ κορωνοϊού. Από πολιτεία και πολίτες.
Να βάλω και μια ευχή παραπάνω κι ας είναι ουτοπία: Η νομοθέτηση στη Βουλή να γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή διαφάνεια και ακριβή αποτίμηση του κόστους που επωμίζονται οι φορολογούμενοι από τις νομοθετικές παρεμβάσεις. Διαφορετικά, θα επιστρέψουμε στην πρακτική – status, όταν συντεχνιακές ομάδες πίεσης προωθούσαν, συχνά εν κρυπτώ, τα συμφέροντά τους, αποσπώντας οφέλη σε βάρος άλλων κοινωνικών ομάδων. Αμήν!
ΠΑΥΛΟΣ ΛΕΜΟΝΤΖΗΣ
