Του Γιώργου Δημητρακάκη
Όταν αναστενάζει ο καθένας μας πως του φαίνεται ο χρόνος αιώνας!… Πόσο ψυχορραγεί όταν βλέπει την τραγωδία με τα τεκταινόμενα από τη θεατρική παράσταση «πρώτη φορά αριστερά» τα τελευταία τέσσερα χρόνια και ο χρόνος δεν περνά μπας και ο σκεπτόμενος πολίτης στο τέλος της τετραετίας λογικευτεί και αποφασίσει για το μέλλον του επιλέγοντας άλλες πρωτοβουλίες για τη χώρα του, το μέλλον του, το μέλλον των παιδιών του!
Τα έγραφα εδώ και τρία χρόνια για τις προοπτικές της θεατρικής παράστασης «πρώτη φορά αριστερά» ποιος τα διάβαζε! ποιος σώφρων τα άκουγε με σοβαρό αντίλογο! Πάντα κυριαρχούσε και κυριαρχεί ο αφορισμός: φασίστας, ακροδεξιός, δοσίλογος, και κάθε τι που τους ακουμπά αλλά δεν το βλέπουν στον καθρέπτη ! φράσεις που ακουμπούν μόνο αυτούς που τις εκστομίζουν και τις πιστεύουν, έτσι φέρονται οι υποβαθμισμένοι, αυτοί που δεν έχουν επιχειρήματα και θέλουν να διχάσουν το λαό ή να διαιωνίζονται οι εμμονές τους!
Και το δικό μου χέρι κάηκε το 2015 όταν αντίκρισα πολιτικό να χορεύει σαν τον «αρκούδο» πάνω σε εξέδρα για την εκλογή του σαν να κέρδισε το τζόκερ των εκατομμυρίων, μη αισθανόμενος ότι από εκείνη τη στιγμή αρχίζουν οι ευθύνες, τα βάσανα και η διάλυση του κόμματός του! Και το κυριότερο πούλησε τις αξίες των ψηφοφόρων του!!! και το λέω: «κάηκε το χέρι μου» και άρχισα μετά τη θεραπεία… Γιατί η πολιτική απάτη που ένιωσα γιγάντωσε την πορεία μου για το ιδανικό και ένιωθα απέχθεια σε κάθε σκουριασμένο τενεκέ: «δεν πρόκειται να γίνω πατερίτσα κανενός» άκουγα προεκλογικά! Πόσο δε μάλλον όταν τον είδα αγκαλιά με τα διαλυτικά στοιχεία, στοιχεία που καταλάβαινα ότι με αυτά θα έρθει η καταστροφή της χώρας, με τα (πρώην) λεγόμενά τους και την εν γένει πορεία τους στον επαγγελματικό και πολιτικό/ ιδεολογικό στίβο!
Πώς να ψηφίσει ο μεστωμένος πολίτης, πολιτικό να τον εκπροσωπήσει στη λύση των προβλημάτων του όταν δεν διοίκησε / διαχειρίστηκε ούτε περίπτερο της περιοχής του; το γράφω και πάλι: θα τον έβαζες πολίτη μου, διευθυντή στην επιχείρησή σου; Διαχειριστή στα οικονομικά σου; όταν δεν είναι οργανωτικός αλλά διαλυτικό στοιχείο; Και οι ίδιοι οι μεστοί σύντροφοί τους άρχισαν ένας – ένας να ξεπλένει τα ιμάτιά του και να αφορίζει το παρελθόν του από τη συγκατοίκηση.
Τι να πω και τι γράψω για την τρίχρονη πορεία αυτών των δύο κομμάτων: την οικονομική λαίλαπα; την αναξιοκρατία; την ευνοιοκρατία των ημετέρων ; τη στασιμότητα των πάντων; τον αφορισμό των αντιπάλων ; τη διχόνοια; την διάλυση του κράτους; το σκοπιανό που πέτυχε να ενώσει τους απέναντι και να διχάσει το ελληνικό έθνος ; την υποτίμηση της νοημοσύνης ; να δίνει αντίδωρο στους ελάχιστους πολίτες και να κατακρεουργεί την πλειοψηφία… Η νεοελληνική ιστορία θα τους κατατάξει πιστεύω στο σκαλοπάτι που τους αξίζει!
Δε είναι μόνο τα παραπάνω, η καταστροφή ήρθε με το κάψιμο της ψυχής μας με τα τόσα αθώα θύματα στην Αττική, στη Μάνδρα, την καταστροφή του περιβάλλοντος και πολύ περισσότερο με την ευθύνη που ρίχνουν στα ανυπεράσπιστα θύματα της πυρκαγιάς: <<η ευθύνη είναι των πολιτών γιατί καταπάτησαν δάση «!!! ΝΑΙ είναι – για μένα – και των πολιτών, γιατί έχουν εκλέξει ανίκανους να τον υπερασπιστούν στις δύσκολες συγκυρίες και να δώσουν λύσεις στα προβλήματά του, πρέπει να έρθει η καταστροφή τους και μετά να το διαπιστώσουν!!!
Τι έκαναν τέσσερα χρόνια οι κυβερνώντες; Ακόμη στην αντιπολίτευση είναι; Που είναι το νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία των πολιτών σε όλους τους τομείς; Που είναι τα σχέδια και οι καταυλισμοί ετοιμότητας; Που είναι η <<οργάνωση» του κράτους; Μόνο οι κάθε «καρανίκηδες» είναι Έλληνες;
Αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους; η ευθύνη είναι και ποινική, όχι μόνο πολιτική, πολιτική ευθύνη αναλαμβάνουν μόνο οι τρομοκρατικές οργανώσεις και υπάρχει εκεί που δεν υπάρχουν θύματα και καταστροφές!!!
Το ηθικό πλεονέκτημα ήταν το λάβαρό τους, το κατάντησαν καδρόνι οικοδομής για να χτυπούν και να κοροϊδεύουν το λαό! Χάθηκαν παιδιά, οικογένειες, γεροντάκια ανυπεράσπιστα, περιουσίες και αυτοί στο κόσμο τους! Έλεος!!!
Θυμάμαι επί εποχής «επάρατου» είχαμε σαν διευθυντές με εντολές του υπουργείου παιδείας: την ευθύνη της ετοιμότητας με σχέδια και ασκήσεις κατά χρονικά διαστήματα σε περίπτωση σεισμού, εύρεση καταλυμάτων σε περίπτωση εχθρικής αεροπορικής επιδρομής, πυρόσβεσης, σε συνεργασία με την πυροσβεστική, επιδημίας λοιμωδών νοσημάτων σε συνεργασία με το υπουργείο και τις υγειονομικές υπηρεσίες, …Πάντα έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο!
Η πολιτική αθλιότητα φαίνεται όταν σε ημέρες τριήμερου εθνικού πένθους, προσπάθησαν να αυξήσουν τις αποδοχές των διευθυντών των ΔΕΚΟ από 4.631€, σε 7.483€!!! «Έχουμε το μαχαίρι έχουμε και πεπόνι»! δεν κατάλαβαν ακόμη ότι μπορεί το πεπόνι να το έχουν οι ίδιοι και να ζουν πλουσιοπάροχα αυτοί και οι κολλητοί τους, αλλά το μαχαίρι μπορεί να στραφεί εναντίον τους από το λαό που προσμένει τη στιγμή να τους στείλει εκεί που τους αξίζει: ούτε στην αξιωματική αντιπολίτευση αν τον αφήσουν να ψηφίσει με την απλή λογική!
Αγαπητέ λαουτζίκο μην κλαίς και μην οδύρεσαι για τα θύματα του τόπου μας, ακούμπα και την ευθύνη που σου αναλογεί, ποτέ δεν είναι αργά! Ευαίσθητος και δημοκράτης δεν είναι αυτός που μοιρολογεί όταν έχει κάποιο πρόβλημα δικό του, αλλά όταν τον αγγίζουν και τα προβλήματα των άλλων!!!
Συγνώμη για την ένταση της γραφής, εκατόμβη αθώων ανήμπορων θυμάτων είχαμε με το φρικιαστικότερο τρόπο!!!
Δημητρακάκης Γεώργιος
Μαθηματικός – Αντιφίλιπποι
