Γράφει ο Πασχάλης Παλαβούζης *
Ανέλπιστη η είδηση μεν, ευχάριστη δε! Γράφτηκε πρόσφατα πως πρόκειται να συσταθεί στην περιοχή μας (αεροδρόμιο Αμυγδαλεώνα;) βάση συντήρησης των βαρέων ελικοπτέρων αεροπυρόσβεσης της Erickson, των εντυπωσιακών Sikorsky S-64E/F Air Crane (ή συνηθέστερα) Skycrane. Ναι … αυτών που κάθε χρόνο δίνουν τη μάχη με τις δασικές πυρκαγιές σε Ελλάδα κι εξωτερικό, αυτών που “ρουφούν” το νερό από θάλασσες, λίμνες, ποτάμια, ακόμη και δεξαμενές νερού σε δευτερόλεπτα για να γεμίσουν τη δική τους δεξαμενή χωρητικότητας 9500 λίτρων περίπου, αυτών που μοιάζουν με τεράστιες ακρίδες, φέρουν στη ράχη δυο πανίσχυρους Pratt & Whitney T73-P-1 (JFTD12A-4A) των 4500 ίππων έκαστος και είναι βαμμένα έντονο “πορτοκαλί”.
Δεν είναι πολλά (ο στόλος της Erickson αριθμεί περίπου 18 τέτοια ελικόπτερα), αλλά είναι πολύτιμα. Τα περισσότερα είχαν αρχικά κατασκευαστεί τη δεκαετία του 60 ως μεταφορικά βαρέων φορτίων για τον Αμερικανικό Στρατό, λαμβάνοντας τον κωδικό CH-54 Tarhe. Όταν τα πήρε δεύτερο χέρι η Erickson τη δεκαετία του 70, τα προόριζε για μεταφορά ξυλείας από δυσκολοδιάβατα δάση. Ο ιδρυτής της, Jack Erickson, αναγνώρισε γρήγορα την αξία του “ειδικού” αυτού ελικοπτέρου με το τριμελές πλήρωμα και τη σχεδόν ανύπαρκτη άτρακτο και ξεκίνησε τη χρήση τους σε πλειάδα ειδικών αποστολών μεταξύ των οποίων και η αεροπυρόσβεση. Το 1992 η Erickson έγινε ο αποκλειστικός κατασκευαστής (OEM) του τύπου αφού αγόρασε από τη Sikorsky τα σχετικά δικαιώματα. Άνοιξε έτσι διάπλατα ο δρόμος της αποκλειστικής υποστήριξης, αναβάθμισης κι εκσυγχρονισμού του ελικοπτέρου. Τα “πυροσβεστικά” Erickson S-64E/F έχουν υποστεί πάνω από 4000 μικρές ή μεγάλες τροποποιήσεις από τους μηχανικούς της εταιρείας. προκειμένου να ανταπεξέρχονται με επιτυχία στο δύσκολο έργο που τους έχει ανατεθεί…
Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας την αξία τους, μισθώνει κάθε χρόνο 9 – 10 ελικόπτερα από το διαθέσιμο στόλο της Erickson. Μέχρι και το περσινό καλοκαίρι τα μισθωμένα S-64E/F κατέφθαναν με πλοίο ως την Ελευσίνα, συναρμολογούνταν στην προβλήτα του εκεί λιμανιού και πετούσαν για Τατόι ή Ελευσίνα και από κει στα αεροδρόμια διασποράς. Η τακτική επιθεώρηση/ συντήρηση/ υποστήριξη πραγματοποιούνταν στα αεροδρόμια αυτά. Οι καλοκαιρινές επιχειρήσεις δεν απαιτούν κάτι περισσότερο.
Τα πρόσφατα δημοσιεύματα ωστόσο αφήνουν να εννοηθεί πως πρόκειται να δημιουργηθεί κέντρο MRO (Maintenance, Repair & Overhaul) για τον τύπο στην Ελλάδα και μάλιστα στην Καβάλα! Θα έρθει, λοιπόν, η βαριά συντήρηση αυτών των ελικοπτέρων στην περιοχή μας; Στο αεροδρόμιο του Αμυγδαλεώνα;
Θα ήταν ευχής έργον και θα μπορούσε να συνδυαστεί με το νέο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των ελικοπτέρων σε επίπεδο S-64+ ή με την υποστήριξη και άλλων εναέριων μέσων που επιχειρούν (π.χ. των α/φων Diamond που μεταξύ άλλων χρησιμοποιεί η Egnatia Aviation) ή είναι διερχόμενα (π.χ. UH60 Blackhawk) από την περιοχή μας. Ουδείς γνωρίζει το ακριβές επιχειρηματικό σχέδιο… Σίγουρα, όμως, η αεροπορική δραστηριοποίηση στην περιοχή μας τον τελευταίο καιρό προκαλεί ενθουσιασμό στον μυημένο στα αεροπορικά δρώμενα. Νέες θέσεις εργασίας, επενδύσεις, ανάπτυξη! Πιθανόν σε συνδυασμό με την αναβάθμιση της γεωπολιτικής αξίας της περιοχής μας. Ελπίζουμε κι ευχόμαστε το σχέδιο να υλοποιηθεί το ταχύτερο δυνατό…
Υ.Γ. Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί στο α/δ της Χρυσούπολης, όταν τα Erickson επιχειρούσαν για την κατάσβεση των πυρκαγιών της Θάσου (2016, 2022), αλλά και στα α/δ Ανδραβίδας (117 ΠΜ) και Ν. Αγχιάλου (111 ΠΜ)…
* Ο Πασχάλης Παλαβούζης είναι εκπαιδευτικός, συγγραφέας και ιστορικός-ερευνητής Αεροπορικής και Στρατιωτικής Ιστορίας
