Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Εντάξει λοιπόν. Πρέπει να δώσω μερικές εξηγήσεις για την επιμονή μου να αρθρογραφώ στην υπόθεση των Τεμπών. Μέχρι που άκουσα ότι έχω πάρει το θέμα “εργολαβία”, ή ότι τα έχω πει γιατί επαναλαμβάνομαι; Απολογούμαι:
Όλα ξεκίνησαν όταν στο έγκλημα των Τεμπών εκτίμησα ότι η κύρια αιτία ήταν ένας Σταθμάρχης και ένας μηχανοδηγός που δεν εφάρμοσαν τον απλό κανόνα να δηλώνουν την γραμμή. Ο Σταθμάρχης έπρεπε να πει “πας από κάθοδο” και ο μηχανοδηγός να επαναλάβει “φεύγω από κάθοδο”. Δυο φορές έλεγαν “καλά με έστειλες;” με απάντηση “ναι ρε συ, προχώρα”. Πενήντα επτά νεκροί για ένα τέτοιο αδιανόητο λάθος.
Όταν το αεροπλάνο “Ήλιος” έπεσε στην Αττική, η έρευνα απέδειξε ότι η αιτία ήταν ένα λάθος δύο υπαλλήλων στην Κύπρο, που δεν είχαν σηκώσει έναν διακόπτη. Χάθηκε το οξυγόνο, λιποθύμησαν όλοι, το αεροπλάνο έκανε κύκλους ακυβέρνητο και όταν τελείωσαν τα καύσιμα, έπεσε.
Είχαμε 106 νεκρούς αλλά κανείς δεν διανοήθηκε να ζητήσει την παραίτηση του υπουργού Μεταφορών της Κύπρου, ούτε χρεώθηκε το δυστύχημα η κυβέρνηση. Εδώ αμέσως άκουσα ότι υπήρχαν 53 επιβάτες χωρίς εισιτήριο που ήταν και αυτοί νεκροί, ότι υπήρχε λαθραίο καύσιμο ότι… ότι… ότι…
Μπροστά στα τόσα ψέματα άρχισα να… σκάβω για να καταλάβω, τι είναι αυτό που στήνεται. Στα πρώτα σκαψίματα βρήκα τους ψεύτες πολιτικούς τύπου Βελόπουλου και Κωνσταντοπούλου. Έχουν ξεπεράσει τον Αρτέμη Σώρρα. Όμως όταν τους κατήγγειλα ένας μεγάλος αριθμός αναγνωστών άρχισε να με βρίζει στο διαδίκτυο.
Σκέφτηκα να τα παρατήσω – τι δουλειά έχω εγώ με την φανατίλα; – Όμως αποφάσισα να συνεχίσω το σκάψιμο! Και βρήκα δεύτερο στρώμα χρυσού: Μια κοινωνία έτοιμη να υιοθετήσει τερατολογίες είτε για κομματικό όφελος, είτε γιατί τα πιστεύει. Και να βρίζει σκαιότατα όποιον λέει τα αντίθετα ακόμη και με ατράνταχτα στοιχεία.
Συνέχισα να σκάβω για να δω τι άλλο υπάρχει. Βρήκα μια κυβέρνηση ανίκανη να υπερασπιστεί την αλήθεια! Ότι δηλαδή για το έγκλημα των Τεμπών (όπως και στο Μάτι, την Ηλεία κ.α.) ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης με το παρασιτικό κράτος – μαγαζί που συντηρούν σε όλη την μεταπολίτευση. Δεν μπόρεσε ούτε τις αλήθειες να ψελλίσει! Αδιανόητο.
Και εκεί που πίστεψα ότι δεν υπήρχε τίποτε άλλο να βρω σκάβοντας, είδα πως λειτουργεί στην Ελλάδα ο Τύπος! Σκάβοντας χτύπησα φλέβα! Βρήκα χρυσό! Είδα σχεδόν όλα τα ΜΜΕ να υπερασπίζονται καθημερινά όλα τα ψεύδη των Πινόκιο της πολιτικής, να επινοούν ανύπαρκτα θέματα (π.χ. Μονταζιέρα στις συνομιλίες) και να κρύβουν κάθε αλήθεια που εμφανιζόταν.
Συνειδητοποίησα φτάνοντας στο τελευταίο σκάψιμο, ότι την μεγαλύτερη ευθύνη για την παραπλάνηση των Ελλήνων την έχουν τα Μέσα Ενημέρωσης και οι δημοσιογράφοι της φακής, που αδιαφορούσαν για την αλήθεια, δεν την πρόβαλαν ποτέ και γιγάντωναν τα ανύπαρκτα.
Να γιατί έγραψα τόσα πολλά κείμενα για τα Τέμπη. Γιατί διαρκώς προσπαθούσα να καταλάβω πως το ψέμα έχει κυριαρχήσει σε τέτοιο βαθμό. Τι κι αν παρέθετα στοιχεία; Τι κι αν αυξάνονται οι φωνές που με επιβεβαιώνουν; Το ψέμα ακόμα αντέχει.
Σκάβοντας όμως κατάλαβα την αλήθεια. Και την έγραψα, γιατί αυτό επιτάσσει η συνείδηση μου. Να είμαι δίκαιος με την αλήθεια και όσοι την ασπαστούν. Και ενώ πολλοί, απορρίπτουν τις τεκμηριωμένες θέσεις μου, έχω μόνο μια τελική φράση: Εγώ, έχω καταλάβει πια.
