Γράφει ο Ανδρέας Χριστόπουλος
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δύο πρόσωπα. Και μπορεί η πολιτική ασημαντότητα να παραμερίζει μονίμως την αλήθεια, όμως δεν μπορείς να μην έχεις δει τα θετικά του.
Στο θετικό του πρόσωπο λοιπόν, βλέπουμε το 112 που έπρεπε να είναι έτοιμο το 2016 και θα έσωζε τους πάντες στο Μάτι, ήδη να σώζει ζωές σήμερα. Ζωές σώζει και η δωρεάν προληπτική ιατρική. Πάνω από 8.000 είναι οι γυναίκες που εντόπισαν νωρίς καρκίνο μαστού. Έχουμε 132 μεγάλα Πανεπιστήμια που έρχονται στην Ελλάδα και θα δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας ενώ αναγκαστικά θα ενισχυθεί και το Δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Η χώρα έχει εκσυγχρονιστεί στρατιωτικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, μεγάλα λιμνάζοντα έργα ολοκληρώνονται (Μετρό Θεσσαλονίκης), ένα μέρος της γραφειοκρατίας έχει πια μηδενιστεί, οι συντάξεις βγαίνουν γρήγορα. Η Ελλάδα έχει αξιοπιστία διεθνώς, η οικονομία της βελτιώνεται.
Μέσα στα πολλά θετικά που μπορεί να απαριθμήσει κανείς είναι και η μόνιμη προσπάθεια του να είναι ειλικρινής και θεσμικός, αν και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο απέναντι στην τοξικότητα της αδιόρθωτης αντιπολίτευσης.
Υπάρχει όμως και το άλλο πρόσωπο του Μητσοτάκη. Η αληθινή γραφειοκρατία έχει μεγαλώσει. Η πολυνομία συνεχίζεται. Το κράτος είναι πάντα ένα άδικο κράτος – διώκτης, που εξυπηρετεί το κόμμα. Το δημόσιο χρήμα δεν προστατεύεται με σπατάλες από Περιφέρειες και Δήμους προς ημέτερους, αλλά και από το κεντρικό κράτος… Ποιος πιστεύει ότι ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει το βόλεμα ημετέρων; Η ανισότητα έχει εγκατασταθεί στην κοινωνία, οι αδύναμοι και η μεσαία τάξη αγωνιούν ή υποφέρουν.
Και εδώ η απαρίθμηση είναι μακρά: Νόμοι που ψηφίζει δεν εφαρμόζονται, (δεν έχει συλληφθεί ούτε ένας με μολότοφ στα χέρια, πότε έγιναν διαδηλώσεις στον μισό δρόμο και πολλά ακόμη).
Το κακό πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη έχει αποδεχθεί το φαύλο κράτος της μεταπολίτευσης και είναι συνοδοιπόρος του. Όμως έτσι καθυστερούν τα πάντα για χρόνια. Παράδειγμα η ανασυγκρότηση της Βόρειας Εύβοιας που είναι ακόμη στα χαρτιά παρά τις δικές του υποσχέσεις.
Το κακό πρόσωπο του Μητσοτάκη έχει βέβαια εδώ μια ισχυρή δικαιολογία: ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να αλλάξει αυτό το κράτος που το δημιούργησε όλο το πολιτικό σύστημα για ίδιο όφελος και το θέλουν έτσι οι περισσότεροι Δημόσιοι υπάλληλοι, τα Συνδικάτα και φυσικά η αντιπολίτευση. Ο Μητσοτάκης μπορεί να είδε το μάταιο της προσπάθειας και να επινόησε το επιτελικό κράτος για αποτελέσματα, αλλά αυτό δεν θα εκσυγχρονίσει ποτέ την χώρα.
Στη ζωή υπάρχει πάντοτε μια ζυγαριά που καθορίζει την τελική αξιολόγηση. Στην περίπτωση Μητσοτάκη ο καθένας ας αξιολογήσει ποιο από τα δύο του πρόσωπα μπορεί να υπερισχύσει τους άλλου.
