Από την κα Φεντερίκα Λαζαρίδου πήραμε και δημοσιεύουμε τη παρακάτω επιστολή:
Θα ήθελα να αναφέρω το εξής γεγονός το οποίο όσο αστείο ή ανούσιο και εάν φαίνεται στην πραγματικότητα είναι αντιεπαγγελματικό, δείχνει αναισθησία, έλλειψη ασφάλειας και στην πραγματικότητα αναρωτιέται κανείς πως θα εξελιχθεί η πόλη μας όταν εργαζόμαστε κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Σήμερα το πρωί (Κυριακή) πετούσα από Αθήνα για Καβάλα. Η πτήση αναχώρησε στην ώρα της, ούτε λεπτό καθυστέρησης, ο καιρός σε όλη την πτήση τέλειος, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στον προορισμό μας όχι μόνο στην ώρα μας αλλά και κάποια λεπτά νωρίτερα. Ο πιλότος μας ενημερώνει 10.50 ότι προσγειωνόμαστε. Μετά από 2’ μας ενημερώνει ότι πρέπει να κάνουμε βόλτες διότι δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ανταπόκριση από τον πύργο ελέγχου. Στην καμπίνα αρχίζουν τα ανέκδοτα αλλά παράλληλα και η ανησυχία, σχόλια του τύπου καλά εάν είχαμε πρόβλημα τι θα γινόταν, εάν ήταν προσγείωση έκτακτης ανάγκης…
Σήμα από τον πύργο ελέγχου λάβαμε 15’ μετά και προσγειωθήκαμε μετά από 20’. Όταν βγήκαμε ρωτάει κάποιος την κυρία που εργαζόταν στο έδαφος τι έγινε και δεν υπήρχε προσωπικό νωρίτερα, η απάντηση ήταν γελώντας «είχε κίνηση στο μπουγατσατζίδικο». Πραγματικά θεώρησα ότι μας κάνει πλάκα αλλά την ίδια απάντηση έλαβε και ο πιλότος όταν έξαλλος βγήκε να ρωτήσει τι είχε γίνει.
Τι να πρωτοσχολιάσουμε; Την αναισθησία, την ανοργανωσιά; Το ότι βάζουμε βάρδιες οριακά στους χρόνους με αποτέλεσμα τα 10’ καθυστέρησης του εργαζόμενου να γίνονται κομβικά για μια πτήση; Ή το ενδεχόμενο σε μια τραγική κατάσταση να οδηγήσει σε άλλους είδους προβλήματα;
