Οι γιορτές των Χριστουγέννων, η πιο όμορφη περίοδος του χρόνου για πολλούς ανθρώπους, πλησιάζουν! Στολισμένα σπίτια, πολύχρωμα φώτα, δώρα και ξεγνοιασιά είναι έννοιες παραδοσιακά συνυφασμένες με τις ημέρες αυτές. Είναι όμως έτσι και για όλους; Απαντήσεις δίνει με άρθρο της στον «Ενήμερο» και το Kavala Web News, η ψυχολόγος του Συμβουλευτικού Κέντρου Γυναικών του δήμου Καβάλας, Μαρία Στεργίδου.
Τα τελευταία χρόνια, δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που, όχι μόνο δεν προσμένουν με ανυπομονησία τα Χριστούγεννα, αλλά αντιθέτως, η ιδέα των γιορτών τους προκαλεί από αδιαφορία έως μελαγχολία. Το συναίσθημα της θλίψης είναι πολύ πιθανό να εμφανιστεί και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Μειωμένη διάθεση για δραστηριότητες που θεωρητικά θα μας ευχαριστούσαν, έντονο άγχος, προβλήματα ύπνου και σίτισης, αδικαιολόγητη σωματική κόπωση είναι μερικά από τα συμπτώματα.
Ποιοι μπορεί να είναι οι συνήθεις λόγοι που δύνανται να προκαλέσουν θλίψη αντί χαράς κατά τις εορταστικές ημέρες;
Ο ρόλος των ψυχοκοινωνικών παραγόντων είναι ιδιαιτέρως σημαντικός: η απώλεια αγαπημένων προσώπων, η αποξένωση, η μοναξιά. Η μη εκπλήρωση των προσδοκιών της προηγούμενης χρονιάς, επίσης, που στον προσωπικό, εσωτερικό απολογισμό του ατόμου στο τέλος του έτους γίνεται μια διαπίστωση που προκαλεί ματαίωση και άγχος. Η εμπορευματοποίηση εξάλλου των γιορτών σε συνάρτηση με την οικονομική στενότητα, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια χαλάρωσης και απόλαυσης όμορφων στιγμών, ιδιαίτερα στην εποχή της ανεργίας και της οικονομικής κρίσης που διανύουμε. Άλλα άτομα φαίνεται πως «φοβούνται» τα Χριστούγεννα, λόγω των επικείμενων κοινωνικών επαφών με μέλη της οικογένειας, φίλους ή γνωστούς, με τους οποίους στην πραγματικότητα δεν έχουν τη διάθεση να συναναστραφούν. Περισσότερο ευάλωτες ομάδες στην εορταστική μελαγχολία είναι οι ηλικιωμένοι που τις γιορτινές ημέρες έχουν περισσότερο από ποτέ την ανάγκη της αγάπης και της συντροφιάς μας ή οι άνθρωποι που βίωσαν μία πρόσφατη απώλεια, ανθρώπινη είτε άλλου τύπου (π.χ. ξαφνική απώλεια εργασίας).
Πώς μπορούμε όμως να διαχειριστούμε τη μελαγχολία των γιορτών;
Για να μπορέσουμε να χαρούμε τις γιορτές, θα πρέπει καταρχάς να έχουμε ρεαλιστικές προσδοκίες, να μην πιέζουμε τον εαυτό μας σε καταστάσεις που δεν τον ευχαριστούν και να εστιάσουμε σε όσα έχουμε και όχι σε όσα μας λείπουν. Να διατηρούμε την ελπίδα και την αισιοδοξία μας, να αναγνωρίζουμε όχι μόνο τις αποτυχίες, αλλά και τις επιτεύξεις της προηγούμενης χρονιάς, θέτοντας παράλληλα στόχους για την επόμενη χρονιά. Να αποφύγουμε τις δυσοίωνες σκέψεις και την αδράνεια. Να προσπαθήσουμε να είμαστε με ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν πραγματικά. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι μπορεί να νιώθουμε μοναξιά ακόμα και ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους, όταν απουσιάζει η ποιότητα στις σχέσεις. Η μελαγχολία των Χριστουγέννων χρήζει επαγρύπνισης έτσι ώστε αν τα συμπτώματα επιμείνουν, να ζητήσουμε τη συμβουλή ειδικού. Χρειάζεται προσοχή δηλαδή μήπως δεν είναι τα Χριστούγεννα η αιτία, αλλά η αφορμή εκδήλωσης μιας προϋπάρχουσας ψυχολογικής δυσφορίας.
«Δεν υπάρχει πιο θλιβερό πράγμα στον κόσμο από το να ξυπνάς το πρωί των Χριστουγέννων και να μην είσαι …παιδί»
΄Ισως οι γιορτές να είναι μια δύσκολη περίοδος για πολλούς διότι μάς «υποχρεώνουν» κατά κάποιο τρόπο να κάνουμε κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε αβίαστα, αλλά στην καθημερινότητα, δυστυχώς, τείνουμε να ξεχάσουμε: να χαμογελάμε. Μία ανάσα πριν από την έλευση του νέου έτους, ας προσπαθήσει ο καθένας από εμάς να κάνει την προσωπική του ενδοσκόπηση, από την οποία θα αντλήσει δύναμη και όχι θλίψη. ΄Οσο έχουμε υγεία και ελπίδα, εξάλλου, μπορούμε να παλέψουμε τις αντιξοότητες της ζωής. «Δεν υπάρχει πιο θλιβερό πράγμα στον κόσμο από το να ξυπνάς το πρωί των Χριστουγέννων και να μην είσαι παιδί», λέει ένα γνωμικό. Μία καλή πρόταση για τους ενήλικες , κατά τις γιορτινές ημέρες είναι να μιμηθούν τα παιδιά, που χαίρονται με τα πιο απλά πράγματα. Αυτά τα Χριστούγεννα, λοιπόν, μαζί με τα δώρα, ας ανοίξουμε και τις καρδιές μας και μαζί με τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δέντρου, ας ανάψουμε και τις ψυχές μας… Καλές γιορτές σε όλους!
