Ήθελα να περάσουν μέρες για να μπορέσω με πιο ήρεμη σκέψη να γράψω δύο κουβέντες για έναν άνθρωπο που έφυγε από κοντά μας αυτές τις μέρες και άφησε πίσω του ένα τεράστιο κενό…
Στο μισό αιώνα ζωής και παρουσίας του Α.Ο.ΚΑΒΑΛΑ πολλοί παίκτες, παράγοντες, προπονητές άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους, όμως σίγουρα η περίπτωση του Απόστολου Χατζησάββα ήταν ιδιαίτερα, μοναδική, ξεχωριστή…
Ο Απόστολος ήταν πιστός στρατιώτης του ΑΟΚ, ζώντας όλες τις μεγάλες στιγμές της ομάδας τη διετία στη Σούπερ Λίγκα, όπως και τις δύσκολες με τον υποβιβασμό στη Δ’ Εθνική. Παρέμεινε στην ομάδα τόσο επί διοικήσεως Γιώργου Τσοκτουρίδη όσο και επί Βλάση Τσάκα, αλλά και την τελευταία τριετία, που η ομάδα βρίσκεται στα χέρια της Διοικούσας Επιτροπής. Ήταν ένας αγαπητός άνθρωπος, τον οποίο όλοι οι παίκτες που φόρεσαν τη φανέλα του ΑΟΚ αγάπησαν στο πέρασμά τους από το «καραβάκι».
Πάντα θυμάμαι βρίσκονταν στα αποδυτήρια, έπλυνε μπλουζάκια και φόρμες 24 ώρες το 24ωρο. Για χρόνια πολλά, με το χαμόγελο πάντα μας υποδέχονταν και έλεγε, «θες να φτιάξω καφεδάκι;»
Ότι να και να πεις είναι λίγο για τον Τόλη, τα έχωνε στους επόπτες τους διαιτητές, έδινε μία άλλη νότα…
Θα ήθελα να γράψω και άλλα αλλά πιστέψτε με δεν… αντέχω!
Ο Απόστολος βρέθηκε νεκρός στα αποδυτήρια, εκεί όπου ουσιαστικά ζούσε, αγάπησε και τίμησε με τη ζωή του…
Ο ΨΙΘΥΡΙΣΤΗΣ